เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1153

วันนั้นมาร์คดูเหมือนจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เดวี่เองก็รับรู้ได้ทันทีที่มาร์คไปถึงที่สำนักงาน

แน่นอนว่าเดวี่จะไม่อาจเข้าใจได้ว่า ทำไมมาร์คถึงได้อารมณ์ดีแทนที่จะอารมณ์เสียที่ต้องสูญเสียสัญญางานที่จะทำให้พวกเขาเสียหายไม่น้อยกับเจสสิก้าไป

อย่างไรก็ตาม เดวี่ไม่กล้าที่จะทำตัวตามสบายเนื่องจากทุกอย่างมันดูดีจนเกินไป เขายิ่งทำตัวระมัดระวังเป็นพิเศษและถามว่า “คุณเทรมอนต์ รับชาหรือกาแฟดีครับ? หรืออยากได้อะไรไหมครับ?”

มาร์คเดินไปที่โต๊ะทำงานของตัวเองและนั่งลง เขาเงยหน้ามองเดวี่และยิ้มให้เดวี่ “ฉันจะให้นายเป็นคนเลือก”

เดวี่กลืนน้ำลาย ใบหน้าของเขาเกร็งเมื่อเขาพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น รับชาดีไหมครับ?” จากที่เขารู้มา มาร์คมักจะดื่มชาซะส่วนใหญ่ เพราะฉะนั้นเขาน่าจะปลอดภัยกับตัวเลือกนี้

มาร์คเพียงแต่พยักหน้าอย่างรับรู้ สีหน้าเขาไม่เย็นชาแต่อย่างใด ตรงกันข้าม เขากลับดูมีความสุขมาก

มาร์คเปิดคอมพิวเตอร์ เขาเห็นว่าเขาได้รับอีเมลจึงเปิดมันตามนิสัยทันทีเพียงเพื่อพบว่าอีเมลนั้นมาจากเจสสิก้า สีหน้าของเขาเปลี่ยนทันทีเมื่อเขาเห็นชื่อเธอ

เนื้อหาของอีเมลส่วนใหญ่เป็นการแสดงความต้องการในการเป็นหุ้นส่วนต่อไปของเธอโดยไม่สนใจความเข้าใจผิดทั้งหมดที่เกิดขึ้นและปล่อยให้เรื่องที่ผ่านไปแล้วผ่านไปเลย

เมื่อเขาไปถึงที่ทางเขาบริษัทของเขา เขาก็สังเกตเห็นรถของเจสสิก้าจากหางตาของเขา ความอ่อนโยนที่อยู่บนใบหน้าของเขาหายไปในทันที

เจสสิก้าลงจากรถและเดินเข้ามาหาเขา “คุณช่างเป็นผู้ชายที่หยิ่งจริง ๆ นะคะคุณเทรมอนต์ ฉันไม่สามารถเข้าบริษัทคุณด้วยซ้ำหากไม่ได้ทำการนัดหมายล่วงหน้า ฉันเชื่อว่าคุณคงจะอ่านอีเมลของฉันแล้วใช่ไหมคะ? ทำไมคุณถึงได้ไม่ตอบฉันล่ะ? ฉันว่าพวกเราไปคุยกันดี ๆ ดีกว่า”

มาร์คตอบด้วยน้ำเสียงที่เรียบว่า “ผมเห็นอีเมลคุณแล้ว ที่ผมไม่ตอบก็เพราะผมไม่เห็นว่ามันจะสำคัญอะไร ส่วนเรื่องการร่วมมือของเรา พวกเราตัดสินใจไปแล้วไม่ใช่เหรอ? เพราะฉะนั้นก็ไม่มีเรื่องอะไรให้ต้องคุยกันต่อแล้ว หากคุณมีเรื่องสำคัญอะไร คุณแจ้งผู้ช่วยผมได้เลย เขาจะแจ้งผมเอง ผมมีเรื่องอื่น ๆ ที่ต้องไปจัดการ เพราะฉะนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”