เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1154

เจสสิก้าหน้าแดงเพราะความอับอาย “มาร์ค เทรมอนต์! คุณเป็นผู้ชายคนแรกเลยที่กล้าดูถูกฉันแบบนี้! ทั้งหมดมันก็เป็นความผิดของคุณไม่ใช่เหรอ? ฉันรับคำขอโทษของคุณ สัญญางานระหว่างเราจะดำเนินการต่อ คุณจะยุติมันเพียงเพราะฉันไปเจอภรรยาของคุณมาอย่างนั้นเหรอ?”

มาร์คสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะเงียบสักพักแล้วพูดว่า “ใช่ ภรรยาของผมคือขีดจำกัด ใครหน้าไหนก็ห้ามยุ่งกับเธอ ผมทำผิดและผมก็ขอโทษไปแล้ว ทุกอย่างจบไปแล้ว ตกลงไหม? ถึงแม้ว่าผมจะมีประสบการณ์ที่ดีจากการร่วมงานของเรา แต่องค์กรเทรมอนต์จะอยู่ได้โดยไม่มีคุณ ต่อให้คุณจะตามราวีผมมันก็จะไม่มีประโยชน์อะไร”

เจสสิก้าหัวเราะด้วยความโกรธ “คุณเป็นผู้ชายที่รับมือได้ยากที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมาเลยนะ ฉันไปเจอภรรยาของคุณเพราะฉันเข้าใจผิดและคิดว่าคุณชอบฉัน ถ้าฉันรู้ว่านี่คือการเข้าใจผิดฉันก็คงจะไม่ไปหาเธอหรอก ในหลักความเป็นจริงมันก็คือความผิดของคุณอยู่ดี เพราะฉะนั้นคุณไม่ต้องหาเรื่องมาโทษฉันเลย การยกเลิกสัญญาระหว่างเราจะทำให้เราทั้งคู่สูญเสียมากเกินไป ฉันไม่เห็นว่ามันจะจำเป็นที่จะต้องทำแบบนั้นเลย ผู้ชายควรจะคิดดี ๆ ก่อนที่จะทำอะไร ไม่เห็นจำเป็นที่จะต้องด่วนสรุปเพราะความโกรธชั่ววูบเลย ถ้าคุณต้องการ ฉันจะไปขอโทษภรรยาของคุณด้วย แบบนั้นจะดีไหม?”

มาร์คขมวดคิ้ว “คุณพูดมีประเด็นนะ แต่มันจะทำให้ภรรยาของผมอึดอัดเปล่า ๆ เธอไม่ห้ามให้ผมทำธุรกิจกับคุณอยู่แล้ว แต่ผมเองที่กลัวว่ามันจะทำให้เธออึดอัดในภายหลัง เพราะฉะนั้นคุณไม่จำเป็นต้องไปขอโทษเธอหรอก ทั้งหมดก็เป็นเพียงความเข้าใจผิดไม่ใช่เหรอ? เราแค่ต้องแก้ต่างความเข้าใจผิดนั้น ซึ่งเราก็ทำไปแล้ว เพราะฉะนั้นสัญญาของเราจะยุติเพียงเท่านี้”

จากนั้นมาร์คก็ขับรถออกไปทันที

เจสสิก้ากัดปากตนเอง แววตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจ เธออุตส่าห์เดินทางมาตั้งไกลเพียงเพื่อให้ทุกอย่างหายไปในพริบตา มาร์คเป็นคนก่อให้เกิดความเข้าใจผิดนี้และเขาก็ได้ขอโทษ แต่ทำไมเธอถึงยังรู้สึกเหมือนมีอะไรขาดหายไปอยู่ดี? เธอไม่ได้เป็นคนผิด แต่เธอกลับรู้ว่าทั้งหมดเป็นความผิดของเธอ เธอคิดเรื่องนี้มาทั้งคืน พวกเขายังสามารถทำงานร่วมกันได้ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนี้จะไม่ได้เป็นของเธอ เธออุตส่าห์ส่งอีเมลนั้นไปให้เขา แต่เขาก็ยังมีปฏิกิริยาแบบนี้

สิ่งที่น่างุนงงที่สุดคือ ความรู้สึกของมาร์คที่มีต่อแอเรียน ในความคิดของเธอ ความรู้สึกอาจถูกควบคุมโดยคนคนหนึ่งได้ และผู้คนจะเบื่อไม่ช้าก็เร็ว ปกติแล้วความรู้สึกจะไม่ใช่สิ่งที่ถาวร มาร์คกระตุ้นความสนใจของเธอได้สำเร็จ เธอไม่เคยลิ้มรสความพ่ายแพ้มาก่อน อาจเป็นเพราะความรู้สึกที่มาร์คมอบให้เธอ ตอนนี้ เธอรู้แล้วว่าความไม่พอใจและความรู้สึกถูกกดขี่ที่มาพร้อมกับความพ่ายแพ้รู้สึกอย่างไร เธอจะไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ หรอก!