ความเหยียดหยามแวบผ่านแววตาของเจสสิก้า เธอไม่มีวันที่จะดื่มชานมจากร้านข้างถนน “มาร์ค เทรมอนต์เทิดทูนคุณมาก ที่ฉันมาหาคุณคราวที่แล้วเป็นเพราะความเข้าใจผิด เขาให้ต่างหูที่เดิมทีควรจะเป็นของคุณกับฉันและทำให้ฉันเข้าใจความรู้สึกของเขาผิดไป ฉันต้องการจะมาขอโทษ ทั้งหมดนี้เป็นเพียงความเข้าใจผิด และถึงแม้ว่ามันจะได้รับการแก้ไขแล้วเขาก็ยังยุติสัญญาร่วมงานกับฉันเพราะว่าฉันมาหาคุณก่อนหน้านั้น คุณคงจะไม่ทราบถึงผลประโยชน์ที่การร่วมงานของเราส่งผลให้เราทั้งคู่ แต่มันสำคัญมากพอที่ฉันจะเดินทางมาที่นี่ด้วยตัวเอง เพราะฉะนั้นฉันจะเข้าประเด็นเลยนะคะ ฉันหวังให้เราทำงานร่วมกันต่อ และคุณเป็นคนเดียวที่จะสามารถเปลี่ยนใจเขาได้ ฉันพร้อมที่จะทำทุกอย่าง คุณคิดว่ายังไงคะ?”
แอเรียนไม่คิดที่จะยุ่งเรื่องนี้แต่อย่างใดเนื่องจากเธอเชื่อในการตัดสินของมาร์คและเพราะว่าเธอไม่ชอบความไม่พอใจที่แฝงในน้ำเสียงของเจสสิก้า “คุณมองฉันเป็นเพียงสาวน้อยผู้ไร้เดียงสาไม่ใช่เหรอคะ? ฉันไม่เข้าใจเรื่องธุรกิจเลย เขาตัดสินใจของเขาเองและฉันก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดอะไร ถ้าเขาเห็นว่า สัญญาระหว่างพวกคุณไม่จำเป็นแล้ว ก็ตามนั้นค่ะ ไม่จำเป็นต้องมาหาฉันเพียงเพราะเรื่องนี้เลย ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวนะคะ อ๋อ กาแฟที่นี่อร่อยนะคะ อากาศวันนี้ก็ดีด้วย ตามสบายเลยนะคะ”
จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นและจากไปด้วยรอยยิ้มโดยไม่ปล่อยให้เจสสิก้าได้มีโอกาสที่จะพูดอะไรอีก
ในที่สุดเจสสิก้าก็ได้ตระหนักบางอย่าง มาร์คและแอเรียนมีความไร้หัวใจเหมือนกัน พวกเขาจะไม่ยอมต่อการเจรจาต่อรอง เธอคิดผิดที่มาหาแอเรียน เธอเพียงแต่ทำให้ตัวเองอับอายมากขึ้นเท่านั้น!
แอเรียนไม่ได้บอกมาร์คเรื่องที่เจสสิก้ามาหาเธออีก มันไม่มีความจำเป็น อย่างไรก็ตาม การที่มาร์คปฏิเสธที่จะทำงานกับเจสสิก้าทำให้เธออบอุ่นหัวใจ ผู้ชายคนนี้ดีกับเธอมาก เขาอาจจะไม่ได้แสดงมันออกด้วยคำพูด แต่การกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ สามารถบ่งบอกทุกอย่างได้ชัดเจน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...