เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1155

ความเหยียดหยามแวบผ่านแววตาของเจสสิก้า เธอไม่มีวันที่จะดื่มชานมจากร้านข้างถนน “มาร์ค เทรมอนต์เทิดทูนคุณมาก ที่ฉันมาหาคุณคราวที่แล้วเป็นเพราะความเข้าใจผิด เขาให้ต่างหูที่เดิมทีควรจะเป็นของคุณกับฉันและทำให้ฉันเข้าใจความรู้สึกของเขาผิดไป ฉันต้องการจะมาขอโทษ ทั้งหมดนี้เป็นเพียงความเข้าใจผิด และถึงแม้ว่ามันจะได้รับการแก้ไขแล้วเขาก็ยังยุติสัญญาร่วมงานกับฉันเพราะว่าฉันมาหาคุณก่อนหน้านั้น คุณคงจะไม่ทราบถึงผลประโยชน์ที่การร่วมงานของเราส่งผลให้เราทั้งคู่ แต่มันสำคัญมากพอที่ฉันจะเดินทางมาที่นี่ด้วยตัวเอง เพราะฉะนั้นฉันจะเข้าประเด็นเลยนะคะ ฉันหวังให้เราทำงานร่วมกันต่อ และคุณเป็นคนเดียวที่จะสามารถเปลี่ยนใจเขาได้ ฉันพร้อมที่จะทำทุกอย่าง คุณคิดว่ายังไงคะ?”

แอเรียนไม่คิดที่จะยุ่งเรื่องนี้แต่อย่างใดเนื่องจากเธอเชื่อในการตัดสินของมาร์คและเพราะว่าเธอไม่ชอบความไม่พอใจที่แฝงในน้ำเสียงของเจสสิก้า “คุณมองฉันเป็นเพียงสาวน้อยผู้ไร้เดียงสาไม่ใช่เหรอคะ? ฉันไม่เข้าใจเรื่องธุรกิจเลย เขาตัดสินใจของเขาเองและฉันก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดอะไร ถ้าเขาเห็นว่า สัญญาระหว่างพวกคุณไม่จำเป็นแล้ว ก็ตามนั้นค่ะ ไม่จำเป็นต้องมาหาฉันเพียงเพราะเรื่องนี้เลย ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวนะคะ อ๋อ กาแฟที่นี่อร่อยนะคะ อากาศวันนี้ก็ดีด้วย ตามสบายเลยนะคะ”

จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นและจากไปด้วยรอยยิ้มโดยไม่ปล่อยให้เจสสิก้าได้มีโอกาสที่จะพูดอะไรอีก

ในที่สุดเจสสิก้าก็ได้ตระหนักบางอย่าง มาร์คและแอเรียนมีความไร้หัวใจเหมือนกัน พวกเขาจะไม่ยอมต่อการเจรจาต่อรอง เธอคิดผิดที่มาหาแอเรียน เธอเพียงแต่ทำให้ตัวเองอับอายมากขึ้นเท่านั้น!

แอเรียนไม่ได้บอกมาร์คเรื่องที่เจสสิก้ามาหาเธออีก มันไม่มีความจำเป็น อย่างไรก็ตาม การที่มาร์คปฏิเสธที่จะทำงานกับเจสสิก้าทำให้เธออบอุ่นหัวใจ ผู้ชายคนนี้ดีกับเธอมาก เขาอาจจะไม่ได้แสดงมันออกด้วยคำพูด แต่การกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ สามารถบ่งบอกทุกอย่างได้ชัดเจน

“เธอไม่สามารถสรุปความสัมพันธ์เพียงจากภายนอกได้” แอเรียน ผู้หญิงที่มีประสบการณ์ อธิบายอย่างตรงประเด็น “มันไม่ได้ดีอย่างที่เธอคิดเลย มันก็มีทั้งดีทั้งร้าย ถ้ามีปัญหามาก ๆ เธอจะคิดอยากจะอยู่คนเดียวไปตลอดทั้งชีวิตเลย มนุษย์เป็นเผ่าพันธุ์ที่ตรงกันข้าม เธอยังอายุน้อย เพราะฉะนั้นฟังคำเตือนของฉันนะ อย่าเพิ่งรีบมีแฟน หรือแต่งงาน หรือมีลูก เธอจะได้รู้ว่าความอิสระพิเศษแค่ไหน ตอนนี้ฉันโหยหาแต่ลูกชายหลังเลิกงาน แต่การดูแลเขาก็เหนื่อยเหมือนกัน แต่ยังไง ฉันก็หวงแหนช่วงเวลาที่สุดซึ้งนี้เหมือนกัน”

โรบินพยักหน้าด้วยความกึ่งเข้าใจถึงสถานการณ์ “น่าจะเป็นอย่างนั้น มันค่อนข้างย้อนแย้ง พ่อแม่ฉันก็ทะเลาะกันบ้าง และฉันก็ทำให้แม่ปวดประสาทบ้าง แต่ส่วนใหญ่ครอบฉันจะอบอุ่นและเป็นที่พักพิงใจ เหรียญมักมีสองด้านเสมอค่ะ”