หลังจากที่แอเรียนไปถึงที่บริษัทและนั่งลง โรบินก็ทักทายเธอ “วันหยุดช่วงคริสต์มาสเป็นยังไงบ้างคะพี่แอเรียน? ดีใจที่ได้กลับมาเจอพี่อีกครั้งนะคะ”
แอเรียนได้เตรียมของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ ไว้ให้เธอ “นี่ ของเธอ คิดซะว่าเป็นของขวัญคริสต์มาสย้อนหลังนะ”
โรบินรับของขวัญ สีหน้าเธอบ่งบอกถึงความดีใจและความเขินอาย “ขอบคุณนะคะ แต่ฉันไม่มีอะไรให้พี่เลย… เอ่อ ฉันได้ยินมาว่า มีดีไซเนอร์เก่ง ๆ คนหนึ่งเข้ามาทำงานในบริษัท เขาหล่อมากด้วย แต่เขายังมาไม่ถึง ดูเหมือนว่าเขาจะสายตั้งแต่วันแรกเลย พูดตรง ๆ นะคะ พนักงานที่เป็นลูกรักไม่มีอะไรต้องกลัวเลย”
จากคำอธิบายของโรบิน ดูเหมือนว่าดีไซเนอร์คนนี้จะเก่งมากกว่าเธอ ด้วยเหตุนี้แอเรียนจึงอยากรู้อยากเห็น “เขาเก่งแค่ไหน? เก่งกว่าฉันหรือเปล่า?”
“อ๋อ ฉันพูดตามที่ได้ยินมาเฉย ๆ น่ะค่ะ” โรบินตอบด้วยรอยยิ้ม “สำหรับฉัน พี่คือดีไซเนอร์ที่เก่งที่สุดอยู่แล้ว ไม่มีใครเทียบพี่ได้ ฉันแค่ไปได้ยินคนอื่นพูดกันก็เลยเอามาเล่าต่อให้พี่ฟัง”
แอเรียนยิ้ม “ก่อนอื่นเลยนะ เลิกเม้ามอยได้แล้ว เธอเป็นพนักงานเต็มตัวแล้วไม่ใช่เหรอ? กลับไปทำงานได้แล้ว ไป”
ดีไซเนอร์คนเก่งของโรบินปรากฏที่ออฟฟิศเวลา 10.00 น. เขาสาย 2 ชั่วโมง เขาหล่อจริง ๆ แต่ในทางเมโทรเซ็กชวล เขาสูงและดูมีความมั่นใจ เขาคือความสมบูรณ์แบบในอุดมคติของผู้หญิงทุกคน ยกเว้นแอเรียน บางทีเธอเองอาจจะแปลก หรืออาจเป็นเพราะโรบินบอกเธอแล้วว่าเขาหล่อแค่ไหน เธอจึงไม่ได้รู้สึกอะไรเมื่อเจอเขาตัวเป็น ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...