เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1178

แอเรียนเล่นกับแอริสโตเติลอยู่พักหนึ่งแต่เธอไม่สามารถหยุดเป็นห่วงโรบินได้ ดังนั้นเธอจึงส่งข้อความไปหาโรบิน โรบินตอบอย่างรวดเร็ว: 'เขาชี้แจงทุกอย่างชัดเจนมาก มันเป็นเพียงอุบัติเหตุ และเขาขอให้ฉันอย่ายึดติดกับมันและแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ต่อจากนี้ไปเราจะคุยกันตามปกติ เขาขอโทษฉันและเลี้ยงข้าวฉัน เขาบอกว่าต่อจากนี้ไปเขาจะเป็นที่ปรึกษาให้ฉันพร้อมกับพี่ ฉันคิดว่านี่เป็นความคิดที่ดีเพื่อที่เราจะไม่รู้สึกกดดันเกินไป เราเพิ่งจะรู้จักกัน ดังนั้นการคบกันเลยจึงจะดูไม่เหมาะสม ฉันเพิ่งทะเลาะกับพ่อแม่ที่บ้านเพราะเมื่อคืนฉันไม่กลับบ้าน ฉันโดนด่าหนักมาก ฉันรู้ว่าฉันพูดว่ามันเป็นการทะเลาะ แต่ที่จริงแล้วฉันเป็นคนเดียวที่โดนตะคอกใส่ ไม่ต้องกังวลนะพี่แอเรียน ฉันไม่เป็นไร'

แอเรียนถอนหายใจ ผลลัพธ์นี้ไม่ดีเท่าไหร่แต่มันเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

เมื่อมาร์คกลับมาถึงบ้านก็เป็นเวลา 23.00 น. แอเรียนกำลังจะผล็อยหลับเมื่อเสียงเขาในห้องอาบน้ำปลุกให้เธอตื่น เธอรอให้เขาอาบน้ำเสร็จ จากนั้นทั้งคู่ก็กอดกันและคุยกันบนเตียง พวกเขามีเวลาอยู่ด้วยกันน้อยมากในตอนกลางวัน นี่เป็นวิธีเดียวที่พวกเขาจะได้ใช้เวลาร่วมกัน

มาร์คตกใจเมื่อเธอพูดถึงซิลแวง “ซิลแวง ทรูโดเหรอ? เขาไปทำงานบริษัทเธอ? เป็นไปได้ยังไง?"

แอเรียนรู้สึกว่าเขามีปฏิกิริยารุนแรงเกินไป “บริษัทมีเงินพอที่จะจ้างเขา มันเหลือเชื่อตรงไหน?”

“บริษัทเล็ก ๆ แบบนั้นจะจ้างเขาได้เท่าไหร่เชียว? มันยังแปลกอยู่ดี ต่อให้มีเงื่อนไขพวกนั้นก็ตาม” มาร์คตอบอย่างมั่นใจ

เรื่องของซิลแวงไม่ได้สำคัญอะไรสำหรับแอเรียน เธอแค่พูดถึงเขาลอย ๆ เท่านั้น “ใครจะไปรู้ว่าเขาคิดอะไร? ฉันไม่สนใจหรอก เขาสามารถทำอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ ฉันจะนอนต่อแล้วนะ ฉันง่วง”