เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1180

โรบินรู้สึกสับสนและโกรธมากจนร่างกายของเธอสั่น เธอกัดริมฝีปากโดยไม่พูดอะไรสักคำ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะพูดอะไร เธอคิดอะไรไม่ออกเลยขณะที่ลมหายใจของซิลแวงกระทบตัวเธอ อย่างไรก็ตาม มีสิ่งหนึ่งที่ชัดเจนสำหรับเธอ เธอจะต่อต้านการยั่วยวนของซิลแวงได้อย่างไรในเมื่อเธอไม่มีประสบการณ์ด้านความรักและความสัมพันธ์เลย?

เธอก็ไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่น ๆ เธอเองก็ชื่นชอบซิลแวง ถึงขั้นรักเขาได้เลย อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนี้เป็นเพียงความคิดในหัวของเธอ เธอไม่เคยคิดที่จะเปลี่ยนความรู้สึกเหล่านั้นเป็นการกระทำ แต่ตอนนี้เธออยู่ในสถานการณ์นี้...

เมื่อเห็นว่าโรบินไม่ดิ้นต่อและเงียบไป ซิลแวงก็เดินหน้าอย่างไม่ละอายใจ

จนกระทั่งร่างของซิลแวงเคลื่อนลงไปด้านล่างที่ในที่สุดโรบินก็เริ่มรู้สึกตัว “เฮงซวย…!”

การเคลื่อนไหวที่เร่าร้อนของซิลแวงหยุดการพูดจาโผงผางของโรบินเมื่อเธอจดจ่อกับช่วงเวลานั้น ซิลแวงถูกมองว่าเป็นเพลย์บอยมากประสบการณ์ ด้วยเหตุนี้เขาจึงสามารถปลุกอารมณ์ผู้หญิงทุกคนได้อย่างรวดเร็วและง่ายดายมาก

เมื่อจบลง โรบินก็รีบสวมเสื้อผ้าของเธออย่างรวดเร็วและวิ่งออกไป เสียงหยอกล้อของซิลแวงดังก้องมาจากข้างหลังเธอ “นี่เราเดตกันอย่างเป็นทางการแล้วใช่ไหม?”

หัวใจของโรบินยังคงเต้นรัวขณะที่เธอกำลังเดินทางไปหาแอเรียน เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เธอเพิ่งทำสิ่งที่ไม่สามารถบรรยายได้อีกครั้งกับซิลแวง สิ่งที่เธอพบว่าน่าแปลกใจยิ่งกว่าก็คือ การที่เธอไม่ได้รังเกียจความรู้สึกนี้เลยด้วยซ้ำ…?

ซิลแวงได้เสนอให้ทั้งสองคบกันจริง ๆ และพูดตามตรง เธอเองก็ไม่ได้ต้องการที่จะปฏิเสธข้อเสนอของเขาเลย เธอผ่ายแพ้ทุกทางเมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้ชายที่น่าดึงดูดอย่างซิลแวงและเต็มใจที่จะลองคบเขาดู แม้จะรู้ว่าเธออาจจะต้องลงเอยด้วยการอกหักก็ตาม แน่นอนว่าความโหยหาและความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับความรักและการคบใครคนหนึ่งมีส่วนในการตัดสินใจครั้งนี้ของเธอ เธอไม่ใช่แค่เด็กที่ชอบสำรวจสิ่งใหม่ ๆ ด้วยความสงสัย เธอยังเป็นเหมือนวัยรุ่นที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ที่มีความคาดหวังถึงความสุขที่จะมาถึง แต่ในขณะเดียวกัน เธอก็กลัวจุดจบของความสัมพันธ์เช่นกัน