เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1208

แอเรียนส่ายหน้าอย่างหมดหนทางและกลับไปที่โต๊ะของตัวเอง ความสัมพันธ์ของโรบินกับซิลแวงถือว่าลึกซึ้งกว่าการเป็นเพื่อนกันเล็กน้อย หลังจากทุกอย่างที่เขาประสบมา อนาคตของซิลแวงถือว่าสิ้นหวัง เธอไม่แน่ใจว่าจะทำอย่างไรกับความสัมพันธ์ของโรบินกับซิลแวงดี เธอคงจะทำได้เพียงคอยดูอยู่ห่าง ๆ

เย็นวันนั้นมาร์คมารับเธอหลังเลิกงาน ทั้งคู่มุ่งหน้าไปโรงพยาบาลพร้อมกับผลไม้เต็มถุง อย่างที่เธอคาดไว้ ทิฟฟานี่เจ็บปวดเกินกว่าจะลุกจากเตียงได้ หล่อนทรมานยิ่งกว่าเธอตอนที่แอเรียนคลอดลูก หล่อนควรจะลงจากเตียงได้ในวันรุ่งขึ้นหลังการผ่าตัด ปริมาณของน้ำเกลือที่หล่อนได้รับทำให้หล่อนต้องไปเข้าห้องน้ำสองสามครั้ง ทิฟฟานี่จะคร่ำครวญทุกครั้งที่เธอต้องเข้าห้องน้ำ เสียงร้องของเธอทำให้แจ็คสันที่ต้องพยุงเธอตลอดทางเหงื่อแตกพลั่ก

ทิฟฟานี่น้ำตาไหลเมื่อเห็นแอเรียนและมาร์คมาถึง “แอเรียน” เธอสะอื้น “ฉันน่าจะฟังเธอและเลือกการเกิดตามธรรมชาติแทน ฉันเจ็บมาก…”

แอเรียนช่วยเธอนอนลงและปอกกล้วยให้เธอ “ไม่มียาแก้สำหรับความเสียใจ การคลอดตามธรรมชาติก็เจ็บเหมือนกันและใช้เวลานานกว่าด้วย เธอจะต้องใช้เวลาสองสามวันตั้งแต่เริ่มปวดท้องจนถึงตอนคลอด ในระหว่างนั้นเธอจะต้องทนทุกข์ทรมานกับความเจ็บปวดซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันไม่ได้ดีไปกว่าการผ่าคลอดเลย ไม่ว่าจะยังไงมันก็เจ็บเหมือนกัน ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือระยะเวลาการพักฟื้น พยายามกินอาหารดี ๆ ในระหว่าง 2-3 วันนี้แล้วเธอจะฟื้นตัวได้เร็วขึ้น อีกสองสามวันมันก็จะหยุดเจ็บแล้ว เชื่อฉัน แค่ทนหน่อยนะ”

แจ็คสันเช็ดน้ำตาของทิฟฟานี่อย่างอ่อนโยน “อย่าร้องไห้เลย แม่บอกว่าการร้องไห้หลังคลอดเป็นเรื่องที่ไม่ดี ถ้ามันทำให้การฟื้นตัวช้าลงล่ะ?”

ทิฟฟานี่มองเขาด้วยสายตาที่ไม่พอใจ “ฉันยังคงไม่เข้าใจว่าทำไมฉันถึงเลือกที่จะให้กำเนิดเด็กคนนี้ ฉันต้องรักคุณมากแค่ไหนถึงได้ยอมทนความทุกข์ทรมานทั้งหมดนี้เพื่อคุณ? ฉันรู้สึกราวกับว่าฉันกลับมาจากความตายเลย…”

แอเรียนหัวเราะ ตั้งแต่ที่มาร์คกลายเป็นพ่อคน เขาก็เปลี่ยนเป็นคนละคนเมื่ออยู่กับเด็ก ๆ โดยสิ้นเชิง เขาดูอ่อนโยนมากและจะถอดเกราะภายนอกที่เย็นชาและห่างเหินออก และเล่นกับเด็ก อย่างไรก็ตาม นั่นอาจเป็นเพราะนี่คือลูกของแจ็คสัน

หลังจากนั้นไม่นาน ซัมเมอร์และลิเลียนก็มาถึงพร้อมกับอาหารมื้อค่ำที่มีคุณค่าทางโภชนาการมากมาย ซัมเมอร์กำลังปรึกษาว่าจะพาทิฟฟานี่ไปที่ศูนย์หลังคลอดพิเศษสำหรับชนชั้นสูงในอีกสองวันข้างหน้าเพื่อที่จะให้เธอได้พักฟื้นที่นั่น ทิฟฟานี่คัดค้านเมื่อได้ยินเรื่องนี้ “หนูไม่ไปค่ะ! หนูอยากอยู่ที่บ้าน หนูจะรู้สึกสบายใจและสบายตัวกว่าที่บ้าน ทำไมต้องไปที่ศูนย์หลังคลอดหรูหราด้วย? ที่อื่นก็เหมือน ๆ กันไม่ใช่เหรอ? หนูแค่ต้องดูแลเรื่องอาหารการกิน หนูมีพ่อครัวที่ยอดเยี่ยมอยู่ที่บ้านด้วย ศูนย์หลังคลอดมีแบบนี้ไหม? ทำไมต้องไปเสียเงินด้วย? หนูไม่ไปค่ะ!”

ซัมเมอร์หันไปหาลิเลียนด้วยสีหน้าที่ลำบากใจ “คุณว่าอย่างไร? ฉันแค่กังวลว่าฉันอาจจะดูแลทิฟฟ์ที่บ้านได้ไม่ดีพอ เธอเพิ่งจะคลอดลูกและอาจจะไม่สามารถกินหรือนอนหลับปกติได้ ฉันคิดว่ามันจะดีกว่าถ้าไปที่ศูนย์หลังคลอด ที่นั่นจะมีนักโภชนาการมืออาชีพคอยเตรียมอาหารให้และดูแลลูกน้อยด้วย เจ้าตัวน้อยเพิ่งเกิดและฉันก็ไม่ได้ดูแลเด็กทารกมานานหลายปีแล้ว ฉันกลัวว่าฉันจะทำได้ไม่ดีพอ เขาตัวเล็กมากจนฉันไม่กล้าแตะต้องเขาด้วยซ้ำ ฉันจะรู้สึกพร้อมมากขึ้นหลังจากที่ได้ไปศูนย์หลังคลอด”