เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1219

หลังจากนั้นไม่นานเดวี่ก็รวบรวมความกล้าและช่วยมาร์คทำความสะอาดห้องทำงานของเขา มาร์คชอบทำความสะอาดห้องทำงานด้วยตัวเองอยู่เสมอ เพื่อที่เขาจะได้รู้ว่าเขาวางของไว้ที่ไหน ถ้ามีคนอื่นมาทำความสะอาดให้เขาแล้ววางของไว้ผิดที่ เขาคงจะโกรธมากแน่ ๆ

บรรยากาศในที่ทำงานหดหู่ตลอดช่วงเช้า เดวี่ทำงานของตัวเองอย่างขยันขันแข็งโดยไม่ส่งเสียงใด ๆ ดีแล้วที่เขาเข้าไปช้า ไม่เช่นนั้นเขาคงเดือดร้อนกว่านี้แน่นอน

ทันใดนั้นมาร์คก็ถามขึ้นมาว่า “นายเคยมีแฟนไหม?”

เดวี่ตกตะลึงและทำตัวไม่ถูกชั่วขณะ “อะ… อะไรนะครับ?”

มาร์คมีสีหน้าจริงจัง “ฉันถามว่านายเคยมีแฟนมาก่อนไหม?”

เดวี่กลืนน้ำลาย “นี่… เป็นส่วนหนึ่งของเกณฑ์การประเมินของบริษัทไหมครับ? จำเป็นต้องถามเรื่องส่วนตัวขนาดนี้เลยเหรอครับ?”

มาร์คเริ่มใจร้อน “เปล่า มันเป็นคำถามส่วนตัวที่ฉันถามนายเอง แต่ไม่ใช่ในตำแหน่งหัวหน้า เพราะฉะนั้นตอบมาเถอะน่า”

เดวี่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “เคยสิครับ ผมอายุขนาดนี้แล้วจะไม่ให้ผมเคยมีแฟนได้ยังไง? ใครที่ยังไม่เคยมีจะต้องเป็นหมันหรือไม่ก็ป่วยทางจิตแน่นอน”

มาร์คครุ่นคิดอย่างหนัก “นายคิดว่าผู้หญิงเอาใจยากไหม? ฉันว่ามันเหนื่อยมากเลยนะ ถ้าผู้ชายพูดอะไรรุนแรงไประหว่างที่กำลังโมโห เขาควรจะขอโทษเธอยังไงดี? แบบที่ขอโทษทีเดียวแล้วจะหายเลยโดยไม่ทะเลาะกันอีกน่ะ”

มาร์คไม่ได้ตอบอะไรเพราะเขากำลังจมอยู่ในความคิดของเขาแล้ว เดวี่ไม่กล้าที่จะถามเขาอีกครั้งจึงรีบหยิบแก้วชาไปเปลี่ยนเป็นกาแฟแทน

เกือบจะสี่โมงเย็นที่การประชุมตอนบ่ายของมาร์คจะสิ้นสุด เขาออกจากออฟฟิศและขับไปที่ทำงานของแอเรียนโดยไม่รู้ตัว เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาดูประวัติการโทรล่าสุด เขากำลังจะกดโทรออกหาแอเรียนแต่กลับลังเลก่อน เธอยังคงโกรธเขาอยู่ไหมนะ? เมื่อคืนเขาไม่ได้กลับบ้าน แต่เธอก็ไม่ได้ถามอะไรเขา เธอไม่เป็นห่วงเขาเลยจริง ๆ เหรอ?

มาร์ครออยู่ที่ทำงานแอเรียนจนถึงเวลาเลิกงานและเหล่าพนักงานเริ่มพากันออกมา คนส่วนใหญ่ออกกันมาหมดแล้ว แต่เขากลับไม่เห็นแอเรียนเลย มาร์คดูเวลาอยู่สม่ำเสมอจนตระหนักว่าไม่มีใครเหลืออยู่ที่บริษัทแล้ว เป็นไปได้ไหมว่าวันนี้แอเรียนจะไม่ได้มาทำงาน?

เมื่อโรบินออกมาจากบริษัทเธอก็สังเกตเห็นรถของมาร์ค เธอเห็นมาร์คมารับแอรียนบ่อยครั้งมากจนเธอจำรถของเขาได้ แต่แอเรียนออกไปจากบริษัทตั้งแต่เช้าแล้ว แล้วมาร์คมาทำอะไรอยู่ที่นี่? ด้วยความสงสัยเธอจึงเดินไปที่รถของเขาและเคาะกระจก มาร์คลดกระจกลงและถามพลางเลิกคิ้ว “แอเรียนล่ะ?”