เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1224

เมื่อไปถึงที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ วิลล่า มาร์คก็รีบลงจากรถเพื่อที่จะไปอุ้มแอริสโตเติล ลูกชายของพวกเขาอายุเกือบจะครบ 1 ขวบแล้ว ซึ่งหมายความว่า น้ำหนักเขาจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ แขนที่เรียวเล็กของแอเรียนดูจะลำบากเกินไปที่จะอุ้มเขา

เมื่อพวกเขาเดินเข้าไปในตัวบ้าน ซัมเมอร์ก็วางรองเท้าสำหรับใส่ในบ้านให้มาร์คและแอเรียนได้เปลี่ยน “มาเร็วกว่าที่คิดนะจ๊ะ แจ็คสันกำลังทำอาหารอยู่เลย”

แอเรียนเห็นว่าบ้านยังค่อนข้างจะว่างเปล่าเหมือนเดิม จึงเกิดความสงสัย “คุณนายเวสต์คะ คุณช่วยกันดูแลทิฟฟ์เหรอคะ? ไม่ได้จ้างพี่เลี้ยงหรอกเหรอ?”

ซัมเมอร์เป็นคนประเภทที่ชอบทำให้คนอื่นมีความสุข เธอดีใจที่มีหลานชายจนแทบจะไม่หยุดพูดเลย “แจ็คสันของฉันไม่สบายใจทุกครั้งเวลามีคนแปลกหน้าในบ้าน แบบนั้นเราจะจ้างใครที่ไหนได้ล่ะ? แล้วฉันก็ไม่สบายใจที่จะให้คนแปลกหน้ามาดูแลทิฟฟ์และหลานฉันด้วย แจ็คสันทำอาหารไป ฉันก็ช่วยเลี้ยงหลานไป มันไม่ดีกว่าเหรอ? แจ็คสันจะไปจัดการเรื่องด่วนที่ออฟฟิศเป็นครั้งคราว แต่นอกจากนั้นเขาก็มักจะอยู่ที่บ้าน ผ่านเดือนนี้ไปได้ก็ไม่มีอะไรแล้ว เราจะรอให้แจ็คสันกลับไปทำงาน แล้วค่อยหาแม่บ้านมาไว้ทำอาหาร หล่อนจะได้กลับบ้านตอนเย็นได้ แจ็คสันก็จะได้ไม่อึดอัดเกินไปด้วย”

แอเรียนรู้สึกดีใจแทนทิฟฟานี่อีกครั้ง เธอมีสามีที่ดีและยังมีแม่สามีที่ดีด้วย เธอช่างโชคดีจริง ๆ

ทิฟฟานี่กระโดดโลดเต้นลงมาข้างล่างเมื่อเธอได้ยินเสียงคนอื่น ๆ “แอริ! ฉันคิดถึงเธอมากเลย ในที่สุดเธอก็มาเยี่ยมฉัน และพาสมอร์มาด้วย… แต่หมูน้อยของฉันกำลังนอนอยู่ ไม่อย่างนั้นเราจะได้ให้พวกเขาได้ทำความรู้จักกัน”

ใบหน้าของซัมเมอร์ถอดสีด้วยความตกใจ “ทิฟฟ์! ช้า ๆ หน่อย! เธอเพิ่งจะผ่าคลอดมานะ ยังไม่ถึงเดือนเลย จะวิ่งเล่นแบบนี้ไม่ได้ ถ้าแผลเปิดขึ้นมาจะทำยังไง? แค่เห็นก็กลัวแล้ว! ระวังหน่อยสิ อย่าทำให้แม่ต้องหัวใจวายเลย!”