เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1229

แม้ว่าเธอจะพูดอย่างนั้นแต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองซิลแวง

ทิฟฟานี่ที่เป็นผู้หญิงขี้สงสัยลุกขึ้นและเอ้อระเหยรอบ ๆ คู่นั้นอยู่สักพักก่อนที่จะกลับมาและพูดว่า “ฉันได้ยินผู้หญิงพูดอะไรทำนองว่าหล่อนจะดูแลเขาดีกว่าที่เจสสิก้าเคยทำมา แต่หนุ่มคนนั้นดูจะไม่พอใจเท่าไหร่นะ”

ใบหน้าของโรบินถอดสี ทันใดนั้นซิลแวงก็ลุกขึ้นและเดินไปทางห้องน้ำขณะที่ผู้หญิงคนนั้นมีสีหน้าที่ไม่พอใจนัก จากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็ลุกขึ้นและเดินออกจากคาเฟ่ขณะที่ส่ายสะโพกที่ค่อนข้างจะใหญ่ของเธอ

แอเรียนสะกิดโรบินและพูดว่า “โรบิน เธอควรจะไปดูหน่อยนะว่าเกิดอะไรขึ้น”

โรบินลังเล “คะ? ฉันว่ามันจะดูไม่เหมาะสมเท่าไหร่นะ”

แอเรียนหัวเราะและพูดว่า “เธอเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ? การที่เพื่อนคนหนึ่งเป็นห่วงอีกคนมันผิดตรงไหน? เธอก็แสร้งทำเป็นว่าเจอเขาโดยบังเอิญและอยากจะทักทายเขาเฉย ๆ สิ มันไม่ได้ผิดกฎหมายสักหน่อย เธออยากให้ฉันหาเหตุผลให้เพิ่มอีกไหมล่ะ?”

หลังจากที่ได้ยินคำพูดของแอเรียนและการส่งเสริมของเธอ โรบินก็หายใจเข้าลึก ๆ และลุกขึ้นเพื่อที่จะเดินไปหาซิลแวง

โรบินยืนตัวแข็งทื่อ เธอไม่รู้ว่าเธอทำอะไรให้เขาโกรธ เธอเพียงแต่เป็นห่วงเขาแท้ ๆ …

เมื่อเธอกลับไปที่โต๊ะ แอเรียนก็สังเกตว่ามีบางอย่างผิดปกติจึงถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมซิลแวงถึงรีบกลับล่ะ? พวกเธอคุยกันไม่เข้าใจเหรอ?”

ดวงตาของโรบินเริ่มแดงเพราะน้ำตา “ฉันแค่ถามเขาว่าผู้หญิงคนนั้นได้ขอให้เขาทำอะไรบ้า ๆ ให้หล่อนหรือเปล่า เขาก็โมโหเลย เขาบอกว่าเขาไม่ได้ต้องการความเห็นใจและความสงสารจากฉัน”