เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1233

แอเรียนกึ่งหลับกึ่งตื่นเมื่อเธอได้ยินเสียงข้อความเข้า เมื่อเธอเห็นว่ามันเป็นข้อความจากโรบินเธอก็ลุกขึ้นและเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อตอบกลับ “ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน? ตอนที่เธอกลับจากคาเฟ่เธอไปหาซิลแวงไม่ใช่เหรอ? เธอทะเลาะกับแม่เพราะเรื่องนี้เหรอ? ฉันจะไปหาเธอเดี๋ยวนี้ ฉันเป็นห่วงถ้าเธออยู่ข้างนอกคนเดียว”

เมื่อเธอรู้ว่าโรบินอยู่ที่ไหน แอเรียนก็รีบเปลี่ยนชุดทันที เธอตั้งใจว่าจะไปโบกแท็กซี่แทนที่จะปลุกมาร์คเนื่องจากเขาเหนื่อยจากการทำงานมาทั้งวัน เธอรู้สึกว่านี่ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องรบกวนเขา

ขณะที่เธอกำลังจะเปิดประตูห้องนอนเพื่อลงไปข้างล่าง เสียงของมาร์คก็ดังขึ้น “เธอแอบติดต่อใครดึกดื่นป่านนี้? แล้วยังจะออกไปข้างนอกคนเดียวเวลานี้อีก”

เธอหันกลับไปและเห็นมาร์คกำลังยืนอยู่ข้างเตียงเด็กอย่างเกียจคร้านขณะที่มองมาทางเธอ เขายังช่วยห่มผ้าให้สมอร์ด้วยซ้ำ ดูเหมือนว่ามาร์คจะตื่นตั้งแต่ที่เขาได้ยินเสียงข้อความนั้นแล้ว แอเรียนรู้สึกผิดเล็กน้อย “ฉันทำให้คุณตื่นรึเปล่า? ครั้งหน้าฉันจะวางโทรศัพท์ให้ไกลกว่านี้ คุณกลับไปนอนต่อเถอะค่ะ”

มาร์คส่งเสียงเยาะเย้ย “อย่าเปลี่ยนเรื่อง ฉันถามว่าเธอจะไปไหน ติดต่อกับใคร” ในน้ำเสียงเขาไม่มีความโกรธ มีเพียงแต่ความง่วง

แอเรียนตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “โรบิน ตอนนี้เธอกำลังอยู่ข้างนอกคนเดียว แล้วฉันก็เป็นห่วงเธอ ฉันเลยจะไปหาเธอ คุณกลับไปนอนต่อเถอะ ฉันจะเรียกแท็กซี่ไปเอง”