เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1240

มาร์คลุกขึ้นยืนและจัดเสื้อผ้าตนเองให้เรียบร้อยก่อนที่จะตอบห้วน ๆ “เธอควรหลีกเลี่ยงความคิดเพ้อฝันและตั้งใจทำงานของตัวเอง มันไม่สำคัญหรอกว่าฉันจะหลีกเลี่ยงเธอหรือไม่ ยังไงฉันก็เป็นเจ้านายเธอ นั่นคือความสัมพันธ์เดียวระหว่างเรา ฉันช่วยเหลือผู้คนมามากมาย ฉันไม่เคยคิดที่จะขอให้พวกเขาตอบแทน”

จากนั้นเขาก็ออกจากบาร์ทันที เขาดมคอเสื้อของตนเองเมื่อขึ้นรถเพื่อให้แน่ใจว่ากลิ่นแอลกอฮอล์บนตัวเขาไม่แรงเกินไปก่อนที่เขาจะผ่อนคลาย เขารู้สึกได้ว่าแอเรียนไม่ชอบให้เขาดื่ม เมื่อนึกถึงสีหน้าที่เธอทำเวลาที่ไม่พอใจนั้นทำให้เขาปวดหัว เขาหมดหนทางอย่างแท้จริงเมื่อใดก็ตามที่ผู้หญิงคนนั้นเข้ามาเกี่ยวข้อง

...

ทิฟฟานี่ระเบิดด้วยความโกรธทันทีที่แจ็คสันกลับมาถึงบ้านพร้อมกับกลิ่นเหล้าอย่างที่คาดไว้ “ไหนคุณบอกว่าคุณไปทำงานล่วงเวลาไม่ใช่เหรอ? แต่คุณกลับไปดื่มมา?” หน้าอกของเธอขยับขึ้นลงอย่างรุนแรงจากความโกรธของเธอ

แจ็คสันรู้สึกคันหัว “แม่ผมบอกไว้ว่าคุณแม่ให้นมลูกห้ามโกรธนะ เดี๋ยวนมจะเสีย…”

ทิฟฟานี่หัวเราะทั้ง ๆ ที่โกรธ “แม่คุณพูดเสมอว่าไม่ให้คุณออกไปสังสรรค์ด้วย ทำไมคุณไม่ฟังแม่ล่ะ? ทำไมคุณต้องโกหกฉันด้วย? คุณไปดื่มกับใครมา? ถ้าเป็นมาร์คคุณก็ไม่เห็นจะต้องโกหก เพราะฉะนั้น… เป็นคนอื่นเหรอ? ผู้หญิงเหรอ? ถึงว่าทำไมคุณถึงไม่ได้แตะต้องฉันเลย นี่คุณเบื่อฉันใช่ไหม?”

แจ็คสันหายใจเข้าลึก ๆ และลูบหน้าตัวเองเพื่อเรียกสติ “ผมสาบานว่าผมไปดื่มกับมาร์คจริง ๆ ถ้าไม่เชื่อคุณโทรไปถามเขาได้เลย บาร์ที่เราไปไกลจากบ้านเขาหน่อย เพราะฉะนั้นเขาน่าจะกำลังขับรถกลับบ้านอยู่ ผมแค่หงุดหงิดเล็กน้อย ผมเลยอยากไปผ่อนคลาย นี่มันดึกแล้ว ค่อยคุยกันพรุ่งนี้นะ นอนกันเถอะ”

ซัมเมอร์สังเกตเห็นสีหน้าที่ขุ่นเคืองของทิฟฟานี่และน้ำตาที่คลอเบ้าของเธอ หัวใจของซัมเมอร์เจ็บปวด “ไม่อยากให้แม่ยุ่ง? ถ้าแม่ไม่ยุ่ง ลูกได้ทำให้เธอหัวใจวายแน่ ๆ อย่าทำแบบนี้อีกนะ ถ้าลูกอยากจะออกไปสนุกก็พาทิฟฟ์ไปด้วยไม่ก็หัดควบคุมตัวเองบ้าง นี่ลูกเห็นเรื่องนี้เป็นเรื่องตลกหรือไงกัน? ตอนนี้ไม่เหมือนกับเมื่อก่อนแล้วนะ ลูกไม่ได้โสดแล้ว ลูกมีครอบครัวมีลูกแล้ว แล้วนี่ลูกคิดว่าลูกกำลังทำอะไรอยู่? ในฐานะที่เป็นผู้ชาย ลูกจะต้องมีความรับผิดชอบ ช่างมันเถอะ นี่มันดึกมากแล้ว หยุดทะเลาะกันได้แล้ว ไปนอนกันเถอะ เดี๋ยวแม่ดูหลานเอง ถ้าพวกเธอจะคุยกันก็เชิญ แต่อย่าทะเลาะกันเชียวนะ คุยกันดี ๆ ไปได้แล้ว”

ทิฟฟานี่ไม่อยากสูญเสียการควบคุมตัวเองต่อหน้าซัมเมอร์ เธอจึงหมุนตัวและเดินปึงปังขึ้นไปชั้นบน เสียงของการกระทืบเท้าของเธอย้ำว่าเธอโกรธแค่ไหน

แจ็คสันยอมแพ้และตามเธอขึ้นไป ทันทีที่พวกเขาปิดประตูทิฟฟานี่ก็ต่อยอกเขาไม่ยั้ง “นี่คุณคิดจะทำอะไรของคุณกันแน่? ฉันอยู่บ้านเลี้ยงลูกของเราแต่คุณกลับออกไปเที่ยวดื่มและเอาไปทั่ว!”