เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1258

เมื่อโรบินพูดจบแอเรียนก็หันหลังและเดินจากไป เธออารมณ์เสีย เธอไม่ได้ต้องการที่จะมีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องของโรบินและซิลแวงตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เธอไม่ใช่แม่ชี แต่เธอกลับถูกลากให้เข้าไปเกี่ยวข้องอยู่ตลอดเวลา และอย่างที่คิดไว้ อย่างไรก็ไม่มีอะไรที่เธอจะช่วยได้อยู่ดี

โรบินไม่สนใจแอเรียนตลอดทั้งบ่าย เธอไม่ได้เข้าไปคุยกับแอเรียนอย่างที่เธอเคยทำเป็นปกติ

แอเรียนรู้ว่าโรบินคงจะรู้สึกถูกทอดทิ้งอย่างมาก แต่เธอไม่คิดที่จะอธิบายอะไร มันคงจะดีกว่าถ้าจะให้โรบินใจเย็นลงก่อนที่จะพูดอะไร

อย่างไรก็ตาม แอเรียนไม่คาดคิดว่าวันต่อมาเธอจะได้ข่าวว่าโรบินลาออกแล้ว โรบินยังทิ้งจดหมายไว้ให้เธอโดยกล่าววหล่อนตัดสินใจที่จะฟังแม่ตนเองและหางานทำใหม่ หลังจากที่เธอพยายามดิ้นรนมาหนักหน่วง ดูเหมือนว่าโรบินจะยอมแพ้ต่อแม่ของเธอและเลือกที่จะกลับไปเป็นเด็กที่เชื่อฟังเหมือนเดิม

แอเรียนรู้สึกผิด เธอไม่คิดว่าเรื่องมันจะออกมาเป็นแบบนี้ เธอรู้ดีว่าโรบินรักงานมากแค่ไหนแม้ว่าจะถูกรังแกอยู่บ่อย ๆ ในช่วงแรก โรบินยอมทนมาตลอดและไม่เคยคิดที่จะออกจากบริษัทไม่ว่าเธอจะต้องเจออุปสรรคอะไรก็ตาม เธอเป็นคนแรกที่จะมาถึงที่ทำงานและเป็นคนทำงานหนักมาโดยตลอด

แอเรียนลองโทรหาโรบิน แต่หมายเลขนั้นถูกปิดไปแล้ว หลังจากที่คิดดูสักพักเธอก็ส่งข้อความหาซิลแวงและเล่าทุกอย่างให้เขาฟัง อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้รับคำตอบจากเขา คงจะเป็นเพราะเขาไม่รู้ว่าจะตอบอะไร ท้ายที่สุดทั้งเขาและโรบินก็ได้ตัดสินใจที่จะลืมกันและกันและลืมเวลาที่พวกเขาอยู่ด้วยกันเพื่อที่ต่างคนต่างจะได้เดินหน้าใช้ชีวิตของตนต่อไป

…

เพียงคำพูดเหล่านั้นคงจะไม่เพียงพอที่จะทำให้สาธารณชนให้อภัยซิลแวง แต่ในเมื่อเขาถูกจ้างงานโดยองค์กรเทรมอนต์จึงไม่มีใครมีเหตุผลที่จะไม่เชื่อเขา

ความคิดของสาธารณชนค่อย ๆ เปลี่ยน สื่อมวลชนต่างก็พากันเผยแพร่บทความเกี่ยวกับการให้ความของซิลแวงและว่าเขากลับมาอย่างใสสะอาด ไม่มีใครรู้ว่าองค์กรเทรมอนต์ได้ใช้เส้นสายในเรื่องนี้หรือไม่ แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่ชัดเจน ซิลแวงได้กลับสู่ความรุ่งโรจน์เหมือนในอดีตของเขาอีกครั้งเพราะมาร์ค

ในทางกลับกัน ช่วงหนึ่งเดือนที่ผ่านมาไม่มีข่าวคราวเกี่ยวกับโรบินเลย ตอนแรกแอเรียนหวังไว้ว่าโรบินเพียงแค่หายไปเพราะความโมโหชั่วคราวและจะกลับมาไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แต่เมื่อเวลาผ่านไปเธอก็ได้ตระหนักว่าโรบินจะไม่กลับมาที่ออฟฟิศอีก