เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 176

“สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้างครับ?" มาร์คถาม

“ตอนนี้เราทำดีที่สุดแล้ว เมื่อคุณหญิงเทรมอนต์ถูกส่งเข้ามา... เธอเสียเลือดมาก ค่อนข้างรุนแรงจริง ๆ ค่ะ แต่ไม่ต้องกังวลนะคะ คุณหญิงเทรมอนต์ภรรยาของคุณจะสบายดี”

พยาบาลพูดด้วยความระมัดระวัง ท้ายที่สุดแล้วคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอไม่ใช่ผู้ชายธรรมดา

“มันเกิดขึ้นได้อย่างไร?" อารมณ์ที่น้ำเสียงของเขาซับซ้อนเกินไปทำให้พยาบาลตกใจกลัว

“ดิฉัน… ไม่แน่ใจค่ะ… การวินิจฉัยเบื้องต้นของแพทย์เกิดจากความเหนื่อยล้าหลังจากการแท้งบุตรและการบาดเจ็บทำให้เสียเลือดอย่างหนัก… เธอควรได้รับคำแนะนำจากแพทย์ว่าควรพักผ่อนให้เพียงพอหลังจากการแท้งใช่ไหมคะ? ทำไมถึง... ”

มาร์คทรุดตัวลงบนเก้าอี้อย่างอ่อนแรง “ช่วย… รักษาเธอเพื่อผมด้วยครับ… ตราบใดที่เธอยังมีชีวิตอยู่ อะไร ๆ ก็ได้…”

เขาแค่ต้องการให้เธอยอมแพ้ทำไมเธอถึงยอมทรมานตัวเองในสภาพนี้และยืนกรานที่จะต่อสู้กับเขา

ทิฟฟานี่คิดว่าเป็นเรื่องแปลก “เหนื่อยล้า? แอริทำงานหลังจากออกจากโรงพยาบาลเพียงไม่กี่วัน แต่เธอก็อยู่ในออฟฟิศและงานของเธอก็ไม่เหนื่อยเลย ทำไมเธอถึงเหนื่อยล้า? บาดแผล… เป็นเพราะการล้มลงโดยไม่ได้ตั้งใจเมื่อเธอออกมาหาฉัน…”

พยาบาลไม่ค่อยรู้เรื่องเธอจึงไม่กล้าส่งเสียง มาร์คคงไม่ตอบเธออย่างไม่ต้องสงสัย

ทันใดนั้น ชายสองสามคนที่แต่งตัวเหมือนสมาชิกแก๊งก็เข้ามาในลักษณะเชือดคอ เมื่อพวกเขาเห็นมาร์คก็ล้อมรอบเขาทันที “กล้าหนีหลังจากที่ชนรถเรางั้นเหรอ? ลองวิ่งหนีอีกครั้งสิ! รีบมาโรงพยาบาลเพื่อส่งใครไปตายอย่างนั้นเหรอไง?”

ทิฟฟานี่ไม่ได้เป็นมิตรกับมาร์คอย่างแน่นอน แต่เธอก็อดกลั้นไม่ได้เมื่อผู้ชายของเพื่อนสนิทเธอถูกคนแปลกหน้าบางคนสาปแช่ง "คุณกำลังพูดอะไร? เชื่อได้เลยเมื่อฉันพูดฉันจะตบคุณ มันเป็นเพียงความผิดพลาด แล้วมันเท่าไหร่ล่ะ? เราจะชดใช้ให้ หยุดแหกปากได้แล้ว!”

มาร์คดูเยือกเย็นมาก ด้วยความเร่งรีบในขณะที่กำลังจะออกจากประตูเขาไม่ได้เปลี่ยนไป เพียงแต่จัดการหยิบกุญแจรถของเขา เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะนำเงินสดหรือสิ่งของประเภทนั้นมาด้วย นอกจากนี้เขายังลืมโทรศัพท์ทิ้งไว้ที่บ้านขณะกำลังค้นหากุญแจรถ

เขาคว้าโทรศัพท์ของทิฟฟานี่และโทรออกโดยไม่สนใจพวกโจรในเมือง “สำหรับโรงพยาบาล เดอะ พีเพิล ส่งเงินมาให้ผม” เขาวางสายหลังจากคำพูดเหล่านั้นไม่กี่คำ

ผู้ชายไม่สนใจผู้หญิงอย่างทิฟฟานี่ เมื่อเห็นท่าทีของมาร์คพวกเขาก็หัวเราะเยาะ “ว้าว ฟังดูสูงส่งและทรงพลังมาก พวกเราเหรอ? ขอให้ใครสักคนส่งเงินให้คุณ… คุณเป็นเจ้าของธุรกิจอะไรถึงทำมาเป็นสั่งนู่นสั่งนี่ได้น่ะ? เพราะแกรวยมากนี่ งั้นก็จ่ายเงินเต็มจำนวนสำหรับ Audi ใหม่ของฉัน! โชคดีที่ฉันไล่ตามเมื่อเห็นแกมาโรงพยาบาลไม่งั้นฉันคงต้องสูญเสียครั้งใหญ่แน่ เรารู้สึกสะเทือนใจอย่างมากกับการที่รถคันใหม่ของเราถูกชน แกจะไม่สามารถหลีกหนีการชดเชยสำหรับความทุกข์ทางอารมณ์ของเราได้เช่นกัน!”

มาร์คเงยหน้ามองชายที่พูดพร้อมกับจ้องมองเขา "หุบปาก! อย่ารบกวนคนในวอร์ดฉุกเฉิน คุณสามารถแก้ไขได้ตามที่คุณต้องการ”

ชายที่กำลังพูดอยู่รู้สึกหวาดกลัวกับการจ้องมองของเขาและระดับเสียงของเขาก็ลดลงอย่างเห็นได้ชัด “ฉัน… ถ้าเราไม่อยู่ที่โรงพยาบาลวันนี้ แกโดนเล่นงานแล้ว เอาล่ะ ฉันจะรอแกอยู่ที่นี่เพื่อให้มีคนส่งเงินและชดเชยความผิดพลาดของแก!”

ทิฟฟานี่กลอกตา ผู้ชายพวกนี้อาจจะบ้า พวกเขาไม่เพียงแต่ไม่รู้จักมาร์คเท่านั้น แต่พวกเขายังทดสอบขีดจำกัดของตัวเองในตอนท้ายของความตาย

ไม่นานไบรอันก็มาถึงโรงพยาบาลพร้อมกับบอดี้การ์ดสองสามคน เมื่อผู้ชายเห็นพวกเขาพวกเขาก็เริ่มรู้สึกอ่อนแอในใจ

ไบรอันทำงานให้กับมาร์คมาหลายปี คำเดียวในตอนนั้นและเขารู้ว่าเขาควรทำอะไร