ทั้งมาร์คและนีน่าไม่ได้กลับไปที่ คฤหาสน์ เทรมอนต์ ในคืนนั้น ถึงอย่างนั้นแอเรียนก็เข้านอนตามปกติ
พอถึงเที่ยงคืนในที่สุดแมรี่ก็ทนไม่ไหวจึงเข้าไปในห้องนอนของแอเรียนเพื่อปลุกเธอ “เธอยังมีอารมณ์มานอนหลับอีกเหรอฮะ? แค่ แอรี่ คินซีย์ ไม่พอ นี่เธอยังจะผลักผู้ชายของเธอไปสู่อ้อมแขนของผู้หญิงคนอื่นเหรอ? นายท่านและนีน่ายังไม่กลับมา เธอไม่กังวลแม้แต่น้อยเลยรึไง?”
แอเรียนพูดอย่างเฉยเมย “คุณคิดว่าหนูจะสามารถควบคุมการกระทำของเขาได้ไหมคะ?”
แมรี่ส่งโทรศัพท์ของแอเรียนให้เธอ “นี่ โทรหาเขาสิ! ถ้านายท่านไม่กลับมา แม้ว่าเธอจะนอนหลับได้ แต่ฉันก็จะนอนไม่หลับหรอกนะ! ฉันจะบอกเธอเรื่องนี้ ตราบใดที่เธอเป็นนายหญิงเทรมอนต์ เธอต้องเอาชนะใจเขาให้ได้! มันเป็นทางที่ดีกับตัวเธอเอง เธอเข้าใจไหม?”
แอเรียนจ้องไปที่โทรศัพท์เงียบ ๆ สักครู่ ก่อนที่เธอจะโทรออกในที่สุด
โดยไม่คาดคิด สายก็ถูกรับทันที เสียงของมาร์คฟังดูแหบ แต่เขาก็ไม่ได้โกรธ “ฮัลโหล?"
แอเรียนสงบสติอารมณ์และถามว่า “คุณจะกลับบ้านกี่โมง?”
“ผมคิดว่าคุณไม่อยากเห็นหน้าผม ไม่ใช่เหรอ?” ทำเครื่องหมายตอบโต้
“อย่างไรก็ตาม แมรี่เป็นคนทำให้ฉันต้องโทรหาคุณ” แอเรียนวางสายทันทีที่เธอพูดจบ
แมรี่เกือบจะปรี๊ดด้วยความโกรธ “เธอมันซื่อบื้อแท้! เธอเคยทำอะไรได้บ้างไหมเนี่ย?ชิ ฉันไม่สนใจแล้ว!”
หลังจากที่แมรี่ลงไปชั้นล่าง แอเรียนก็ไม่ได้ยินการเคลื่อนไหวใด ๆ อีก เธอนอนลงแต่ก็ไม่ง่วงแล้ว มาร์คออกไปกับนีน่า ตอนนี้พวกเขายังอยู่ด้วยกันไหม? ทำไมพวกเขาถึงยังอยู่ด้วยกันกลางดึก? พวกเขาจะทำอะไรกันบ้าง?
ภาพแปลก ๆ ผุดเข้ามาในความคิดของเธอในขณะนี้ และเธอส่ายหัวอย่างฉุนเฉียว สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่เธอควรสนใจ มันไม่เหมือนกับว่าเธอหลงรักมาร์ค เขานอนกับใครแล้วมันสำคัญอย่างไรล่ะ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...