เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 333

ในใจของทิฟฟานี่เต็มไปด้วยคำถามขณะที่เธอถามขึ้น “สักครู่นะคะ คุณคือ… คุณแม่ของแจ็คสันใช่ไหมคะ? ยินดีที่ได้พบคุณค่ะคุณนายเวสต์ ดิฉันรู้จักกับเขาค่ะ เขาเป็นเจ้านายของดิฉันและเป็นเพื่อนของสามีของเพื่อนสนิทดิฉัน อย่างไรก็ตาม… ฉันไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น”

คุณนายเวสต์ดึงเอกสารที่เต็มไปด้วยตัวหนังสือออกมาจากที่ด้านหลังของเธอ “ฉันไม่อยากจะอธิบายเรื่องนี้กับเธอ ดูด้วยตัวเองแล้วกัน นี่คือข้อมูลทั้งหมดที่ฉันได้รับมา”

ทิฟฟานี่เหงื่อแตกพลั่ก เธอรับเอกสารมาและอ่านอย่างละเอียด เธอจ้องมองด้วยความเคร่งเครียดขึ้นเรื่อย ๆ เอกสารได้อธิบายทุกอย่างเอาไว้อย่างชัดเจน ตั้งแต่การต่อสู้ที่รุนแรงของแจ็คสันกับเคนในไวท์ วอเตอร์ เบย์ คาเฟ่ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น รู้สึกผสมปนเปไปหมดกับเรื่องที่เกิดขึ้น เช่นนั้น เเจ็คสันชกต่อยกับใครสักคนเพราะเธออย่างนั้นหรือ? และเขาลงเอยด้วยการได้รับบาดเจ็บจากการตอบโต้เช่นกัน...

“ดิฉันเสียใจค่ะ คุณนายเวสต์... ดิฉันไม่เคยตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้เลย... ดิฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมเขาถึงชกต่อยกับผู้ชายคนนั้น เขาอยู่ที่โรงพยาบาลไหนคะ? ดิฟฟฉันอยากจะไปเยี่ยมเขาค่ะ” เธอพูดขึ้นพร้อมกับเรียกความกล้าหาญของเธอออกมา

“ไปเยี่ยมเหรอ? เธอกำลังรับผิดชอบเรื่องนี้ด้วยการไปเยี่ยมหรือ? เธอคือคนที่ทำให้แจ็คสันถอนหมั้นใช่ไหม? ทำไมเธอทำเหมือนกับไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอเลย? มันไม่สำคัญว่าฐานะของเธอจะเข้ากันไม่ได้ ตราบใดที่ลูกชายของฉันชอบเธอ เธอไม่ต้องรู้สึกกดดันอะไร ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เธอจะต้องไปที่โรงพยาบาลและดูแลเขา ถ้าพวกเธอทั้งสองคนเข้ากันได้ดี เธอจะได้เป็นลูกสะใภ้ของฉัน ถ้าหากไม่ เธอจะได้รับค่าตอบแทนสำหรับเลิกจ้างอย่างน่าพอใจ” คุณเวสต์เป็นคนขวานผ่าซาก ซึ่งสร้างความตกใจให้กับทิฟฟานี่เป็นอย่างมากจนเธอตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก

ทิฟฟานี่ไม่รู้ว่าจะอธิบายเรื่องนี้อย่างไร เช่นนั้นเธอจึงตัดสินใจตอบรับมัน เรื่องที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือเธอจะต้องไปดูแจ็คสัน เธอรู้สึกดีใจที่ลิเลียนไม่ได้อยู่ที่บ้าน ถ้าเป็นเธอ เธอจะต้องพยายามใช้วิธีของเธอประจบประแจงขอความเมตตาจากตระกูลเวสต์

หลังจากที่ถูกคุณนายเวสต์ลากไปที่โรงพยาบาลด้วยตัวเอง ทิฟฟานี่รู้สึกกลัวจนไม่อาจผ่อนคลายได้ เมื่อเธอส่งทิฟฟานี่ลงที่หน้าทางเข้าโรงพยาบาล คุณเวสต์ไม่ได้ตามเธอเข้าไปในโรงพยาบาล “เธอเข้าไปเลย ฉันจะไม่ตามเธอเข้าไป ฉันจะเตือนความจำของเธอไว้ก่อนเลยนะ ถ้าครั้งต่อไปฉันไม่เจอเธอเมื่อฉันมาที่นี่ ฉันจะไปเคาะประตูบ้านเธอ”

นั่นเป็นการข่มขู่หรือเปล่า? ทิฟฟานี่รู้สึกว่าคุณนายเวสต์เท่ที่สุดด้วยเหตุผลบางอย่างแม้ความจริงเธอจะถูกข่มขู่เธออยู่ก็ตาม...

“ค่ะ ค่ะ ค่ะ ฉันจะอยู่ที่โรงพยาบาลและคอยดูแลเขาค่ะ ไม่ต้องกังวลนะคะ” เธอพยักหน้าอย่างขะมักเขม่นราวกับลูกเจี๊ยบจิกข้าว เธอไม่เต็มใจจะเชื่อฟังทุกคน ทว่าคุณเวสต์มีท่าทางที่ค่อนข้างน่ากลัว

คุณเวสต์เย้ยหยันด้วยความเย็นชา จากนั้นก็ขับรถออกไป ทิฟฟานี่ถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอไปซื้อผลไม้ที่อยู่ใกล้ ๆ และถือเข้าไปในวอร์ด เมื่อเธอเดินเข้าไป แจ็คสันก็ถอนหายใจออกมาเมื่อเห็นเธอ “นี่คุณมาจริง ๆ เหรอ ไม่ต้องสนใจแม่ของผม คุณกลับบ้านไปเถอะ”

ความจริงแล้ว เมื่อทิฟฟานี่ได้เห็นแจ็คสัน เธอก็อดรู้สึกผิดขึ้นมาไม่ได้ เธอจะอยู่ที่นี่แม้คุณเวสต์จะไม่ได้ขู่เธอเอาไว้ก็ตาม “นั่นก็พอแล้วสำหรับคุณ เลิกเสแสร้งสักที ที่นี่ไม่มีใครดูแลคุณสักคน ให้ฉันทำนั่นแหละ ฉันเคยดูแลพ่อของฉันตอนที่เขาป่วย ฉันจะไม่ทำให้คุณเจ็บปวด ไม่ต้องกังวล”