เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 334

พยาบาลดูเหมือนจะไม่พอใจ ทว่าเธอก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอหันกลับออกไป สุดท้ายแล้วหากผู้ป่วยมีคนดูแลเขาแล้ว เธอก็ไม่จำเป็นต้องดูแลเขา

ไม่กี่นาทีต่อมา มือของทิฟฟานี่ก็เริ่มเจ็บปวด “คุณทำไม่ได้จริง ๆ เหรอ? ใช้สายสวนปัสสาวะได้นะถ้าคุณฉี่ไม่ออก อย่าฝืนตัวเอง...”

ใบหน้าของแจ็คสันเปลี่ยนเป็นสีแดงจากนั้นก็ขาวซีด “คุณเป็นคนที่ทำให้ ‘ทำไม่ได้’ ...คุณเป็นผู้หญิง คุณไม่รู้สึกอายบ้างเลยหรือไง? คุณเคยพูดด้วยซ้ำว่าคุณคือคนที่ดูแลพ่อเมื่อเขาป่วย ไม่เหมาะสมไม่ใช่เหรอแม้ว่าคุณจะเป็นลูกสาวของเขา? มันคงไม่แย่ขนาดนี้ถ้าเป็นแม่ของคุณแทน...”

เธอตอบออกมาอย่างเยาะเย้ยตัวเอง “แม่ของฉันเหรอ? ถ้าพ่อของฉันสามารถพึ่งพาเธอได้จริง ๆ เขาก็คงไม่ต้องทนทุกข์ทรมานมากขณะที่เขายังคงมีชีวิตอยู่ แม่ของฉันเป็นผู้หญิงที่มีความสามารถพิเศษอยู่อย่างเดียวคือการมีความสุขกับชีวิต ถึงแม้ตอนนี้ฉันจะลำบากมันก็ยังเหมือนเดิม สิ่งที่เธอรู้คือร้องไห้ให้กับมัน ฉันสิที่ต้องทำแม้ว่ามันจะน่าอึดอัดใจแค่ไหนก็ตาม สุดท้ายแล้วเมื่อพ่อของฉันล้มละลาย... พวกเราไม่มีเงินแม้แต่จะจ้างผู้ดูแล อย่างไรเสียคุณไม่จำเป็นต้องรู้สึกอาย ต่อหน้าพยาบาลพวกนั้นคุณยังไม่รู้สึกอายเลย คุณสบายใจที่จะให้พวกเธอดูแลคุณ ทำไมถึงแตกต่างจากฉันล่ะ? เป็นเพราะรูปลักษณ์ของฉันไม่ถูกใจคุณใช่ไหม?”

แจ็คสันไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงไม่รู้สึกอายเมื่ออยู่ต่อหน้าพยาบาลด้วย บางทีอาจจะเป็นเพราะมันเป็นงานของเธอ ทิฟฟานี่ไม่ใช่เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ เขาจึงไม่สบายใจจริง ๆ ที่จะให้เธอดูแลเขา...

หลังจากช่วงเวลาที่ยากลำบากเป็นพิเศษ เขาจัดการเรื่องของเขาได้สำเร็จ เขารู้สึกหดหู่มากจนไม่อยากจะพูดอะไรอีกต่อไป ทิฟฟานี่หยิบโถปัสสาวะลวก ๆ และเดินไปเข้าน้ำเพื่อจัดการทำความสะอาดมัน เธอยังคงส่งเสียงในลำคอออกมาเบา ๆ “เงียบ!” เขากัดฟันพลางตะคอกออกมา

เสียงหัวเราะคิกคักของทิฟฟานี่ดังก้องออกมาจากในห้องน้ำ ถูกต้องแล้ว เธอกำลังหัวเราะเขา

แจ็คสันอยู่ที่โรงพยาบาลกว่าครึ่งเดือน ดังนั้นทิฟฟานี่จึงดูแลเขาตลอดเวลาครึ่งเดือน และเธอก็เอาใจใส่เขาเป็นอย่างดีเช่นกัน ในที่สุดจากที่เขาดิ้นรน เขาเปลี่ยนจากความอึดอัดใจและความอับอายเป็นการปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ หลังจากที่เขาได้รับอนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาล เขาก็กลับมาพักฟื้นต่อที่บ้าน ทว่าเขายังไม่ได้สามารถไปที่ออฟฟิศได้ในเวลานี้ โชคดีที่คุณนายเวสต์ไม่ได้บังคับให้ทิฟฟานี่มาดูแลเขาที่บ้านด้วย

...

แอเรียนงดการตรวจสุขภาพของเธอระหว่างที่เจ้าข้าวปั้นป่วย เธอรอจนกระทั่งอาการของเจ้าข้าวปั้นทรงตัวก่อนที่เธอจะไปโรงพยาบาล โดยมีมาร์คไปกับเธอด้วย

มาร์คดูไม่ตื่นเต้นกับเรื่องนี้เลย ราวกับลูกไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขา

แอเรียนไม่ได้สนใจ เธอรู้ว่าเขายังไม่สามารถปล่อยเรื่องนี้ไปได้และยังคงสงสัยว่าเด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของเขา เธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะหลีกเลี่ยงที่จะนำเรื่องละเอียดอ่อนเช่นนี้ไปพูดต่อหน้าเขา พวกเขาทั้งสองคนระมัดระวังอยู่แล้ว

เมื่อมาถึงที่โรงพยาบาลและได้ทำการอัลตร้าซาวด์ หมอได้หันมาหาเขาและพูดขึ้น “มาดูนี่สิ คุณกำลังจะมีลูกแฝด! เด็กทั้งสองคนยังมีสุขภาพดีอีกด้วย!”