เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 355

จู๊ดโบกมือด้วยความรำคาญเล็กน้อย “อย่าแก้ตัวเลย คนเราน่ะเมื่อไม่มีที่จะไปหรือหาทางออกไม่เจอก็ย่อมต้องทำทุกวิธีทางเพื่อให้ตัวเองรอดจนได้ ถ้านายไม่ชอบทางออกนั้น นั่นก็เป็นเรื่องของนาย ฉันแค่อยากได้เงิน นายคิดว่าพ่อของนายจะทำเช่นไรหากมีข่าวลือถึงลูกชายนอกสมรสเขา? องค์กร เทรมอนต์ ที่สมบูรณ์แบบซึ่งสร้างขึ้นจากสายเลือด หยาดเหงื่อและน้ำตาของตระกูลเทรมอนต์หลายชั่วอายุคนจะหายไปพร้อมกับภาพลักษณ์ที่ดีของพ่อนาย เรื่องนี่จะต้องเป็นข่าวพาดหัวแน่นอน ถ้านายไม่ให้เงินฉัน ฉันก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากว่าจะต้องขายความลับของตระกูลเทรมอนต์ให้กับสื่อ จากนั้นสื่อก็จะเปิดโปงน้องชายที่หายไปนานของนายและเขาก็จะกลับมาทวงสมบัติครึ่งหนึ่งของครอบครัว นายอาจจะสูญเสียไปมากกว่านั้นด้วยซ้ำ แต่ฉันไม่ได้ต้องการอะไรมาก แค่ให้ฉัน 100,000,000 ฉันก็จะไม่มาสร้างความเดือดร้อนให้นายอีก”

ใบหน้าของมาร์คดูไร้อารมณ์ เขาหยิบโทรศัพธ์บนโต๊ะขึ้นมาและโทรหาฌฮนรี่ เฮนรี่เดินเขามาและยื่นเช็คเงินสดให้กับมาร์ค “นายท่าน นายท่านจะทำแบบนี้จริง ๆ หรอ?”

มาร์คเขียนจำนวนเงินบนเช็คอย่างใจเย็น “คุณมีความคิดที่ดีกว่านี้ไหมล่ะ?”

ตั้งแต่นั้นเฮนรี่ก็ไม่พูดอะไรอีกเลย จู๊ดดึงเช็คออกจากมือมาร์คอย่างใจร้อน “ฉันรู้มาตลอดว่านายเป็นหลานที่ดี ไม่ต้องกังวลนะ ฉันจะไม่พูดถึงพวกเทรมอนต์เลย นอกจากลูกชายกับชู้ของพ่อนายยังมีเรื่องอื้อฉาวเน่า ๆ เกี่ยวกับพวกเทรมอนต์สองสมัยที่แล้วอยู่ไม่กี่เรื่อง ฉันจะปล่อยให้มันเน่าในท้องของฉันละกัน”

มาร์คยกมุมริมฝีปากให้เป็นรอยยิ้มครึ่งหนึ่ง “ผมเชื่อว่าคุณ… จะปล่อยให้มันเน่าในท้องของคุณ”

เมื่อจู๊ดกลับ เฮนรี่ก็พูดว่า “พอมาถึงก็ขอเงินหนึ่งร้อยล้านเลย ช่างกระหายยิ่งนัก นี่จะไม่เป็นครั้งสุดท้ายแน่นอนนายท่าน เราควรจะใช้... หน่วยจัดการพิเศษไหม?”

มาร์คยกคิ้วของเขา “คุณคิดว่าไงล่ะ? ผมพยายามหลีกเลี่ยงเรื่องนี้มาตั้งหลายปีแต่เขากลับขุดหลุมฝั่งศพตนเอง เขาเป็นผู้อพยพผิดกฎหมาย ครึ่งเป็นครึ่งตาย ถ้าเขาหายไปก็คงไม่มีใครสงสัย อย่าปล่อยให้เขาหลุดมาในสายตาผมอีก”

“ครับ” เฮนรี่พยักหน้า

พอเฮนรี่เปิดประตูของห้องทำงานออกถ้วยชาดำในมือของแอเรียนก็ตกกระแทกพื้นทันที เศษแก้วแตกกระจายลงบนพื้น ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความกลัวและความกังวล “ฉัน… ฉันแค่เอาชาของมาร์คมาให้เขา ฉันไม่ได้ยินอะไรเลย…”

สีหน้าของเฮนรี่นิ่งทันที เขาหันไปหามาร์คที่ยังคงอยู่ในห้อง

มาร์คขยี้คิ้วตนเองด้วยความหงุดหงิด “ไม่เป็นไรเฮนรี่ คุณไปเถอะ”

เฮนรี่เรียกให้คนมาเก็บแก้วที่แตกและทำความสะอาดก่อนที่เขาจะไป แอเรียนอยากจะไปจากตรงนั้นพร้อมเฮนรี่ แต่มาร์คดันเรียกเธอเสียก่อน “แอเรียน มานี่”