ณ บ้านของครอบครัวเวสต์
ทิฟฟานี่กำลังคุยกับซัมเมอร์อย่างสนุกสนาน มองแวบแรกพวกเขาดูเหมือนแม่และลูกสาวคู่หนึ่ง ความสัมพันธ์ของพวกเขาดีมากจนแจ็คสันดูเหมือนจะไม่เข้าพวกทั้ง ๆ เขาเป็นลูกชายของซัมเมอร์ เขานั่งอยู่ตรงนั้นพร้อมกอดพุดเดิ้ลของซัมเมอร์ไว้ในอ้อมแขน ชายร่างสูงในชุดสูทอุ้มลูกสุนัขขนปุยเป็นภาพที่น่ารักทีเดียว แม้แต่ทิฟฟานี่เองก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองเขาอยู่สองสามครั้ง
ดูเหมือนซัมเมอร์จะนึกอะไรบางอย่างได้เมื่อจู่ ๆ เธอก็พูดขึ้นมาว่า “ทิฟฟ์ นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอมาที่นี่ใช่ไหม? คืนนี้ไม่ต้องกลับหรอก มันดึกมากแล้ว คืนนี้นอนค้างคืนที่นี้และอยู่เป็นเพื่อนฉันก่อน มันนานมาแล้วด้วยที่แจ็คสันได้มาพักที่นี่กับฉัน”
สีหน้าของทิฟฟานี่ค่อย ๆ ตึงเครียด เธอกล่าวว่า “หนูคิดว่านั่นคงไม่เหมาะสมเท่าไหร่นะคะคุณเวสต์ แม่ต้องบ่นหนูแน่ ๆ ถ้าหากหนูอยู่ค้างคืน เขาไม่ให้หนูค้างคืนที่อื่นแม้แต่บ้านของแฟนก็ตาม เขาเข้มงวดกับเรื่องแบบนั้นมาก”
ซัมเมอร์ผิดหวังเล็กน้อย “อย่างนั้นเหรอ? มันเป็นเรื่องดีนะที่ครอบครัวของเธอเป็นห่วงเรื่องแบบนี้ แต่ฉันอยากให้เธออยู่ต่อจริง ๆ เอาแบบนี้ไหม? ทำไมเธอไม่เอาเบอร์ติดต่อแม่มาให้ฉัน? ฉันจะโทรหาเขาเอง อันที่จริงฉันมองข้ามเรื่องนี้ไปเลย ฉันควรจะไปเยี่ยมแม่ของเธอตั้งนานแล้ว เราจะเป็นสะใภ้กันเร็ว ๆ นี้ ฉันควรเริ่มทำความรู้จักกับแม่เธอได้แล้ว”
‘โทรหาลิเลียนเหรอ?’ ทิฟฟานี่รู้สึกประหม่าจนฝ่ามือของเธอเหงื่อออก ถ้าลิเลียนรู้ว่าเธออยู่ที่บ้านของตระกูลเวสต์ลิเลียนต้องจะมาที่นี่เพื่อเยี่ยมซัมเมอร์โดยเร็ว ด้วยเหตุนี้ทิฟฟานี่ถึงไม่มีวันให้ลิเลียนรู้ว่าเธอแอบอ้างเป็นแฟนของแจ็คสัน “ป้าซัมเมอร์ ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นหรอกค่ะ แม่ของหนูมักเข้านอนเร็ว ตอนนี้เขาคงหลับไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นเขามักจะอ้างว่าเขาต้องการนอนเพื่อความสวยของเขา เขาเลยมักจะปิดโทรศัพท์ในขณะนอน” ทิฟฟานี่ค่อนข้างรู้สึกผิดที่ต้องโกหกซัมเมอร์ เวลานี้ลิเลียนน่าจะกำลังเล่นไพ่นกกระจอกอยู่ข้างนอก
ซัมเมอร์ตอบว่า “งั้นพรุ่งนี้ฉันจะไปเยี่ยมเขา ฉันจะอธิบายทุกอย่างในนามของเธอ แจ็คสันเป็นผู้ชายที่ดี ฉันแน่ใจว่าแม่ของเธอจะชอบเขา เขาจะต้องเห็นด้วยกับความสัมพันธ์ของเธอและแจ็คสันอย่างแน่นอน ฉันจะให้อธิบายให้เขาฟังเอง เขาจะไม่โกรธแน่นอน ถ้าอย่างนั้นก็เอาเป็นว่าตกลงตามนี้นะ เธอไปนอนกับแจ็คสันในห้องของเขาได้ ฉันขอให้คนทำความสะอาดไว้เรียบร้อยแล้ว ฉันขอตัวไปนอนก่อนนะ ราตรีสวัสดิ์" หลังจากนั้นเธอก็หาวและรับพุดเดิ้ลจากแจ็คสันไป
ทิฟฟานี่ตกใจมาก หลังจากที่ซัมเมอร์จากไปเธอก็ดุแจ็คสันด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “แจ็คสัน คุณเป็นใบ้เหรอ?”
แจ็คสันโบกมือของเขา “ก็ก่อนหน้านี้คุณคุยกันอยู่เลย ผมจะรู้ได้อย่างไรว่าคุณกำลังคุยอะไรกัน? คุณไม่ได้ปฏิเสธเขาเหรอ? มันดูเหมือนว่าผมไม่จำเป็นต้องเข้าไปแทรก ยังไงก็ตาม คุณสามารถห้ามปรามแม่ผมอีกครั้งก็ได้นะ... ”
ปฏิกิริยาของแจ็คสันทำให้เธอโกรธ เธอกระโจนตัวเข้าหาเขาพร้อมกับพยายามที่จะข่วนใบหน้าของเขา “คุณตั้งใจทำแบบนี้ใช่ไหม? แล้วคืนนี้เราจะทำอย่างไรกันดี?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...