แอเรียนไม่รู้ตัวว่าเธอฟังดูเหมือนเด็กขี้อวดคนนึง แต่ทิฟฟานี่ดูออก “โอ้ ๆ ดูเธอสิ! ตอนแรกเธอยังบอกฉันอยู่เลยว่าอยากหย่ากับเขา ทนเขาไม่ไหวแล้ว… แต่ตอนนี้เธอดูเหมือนมีความรักเลย ใช่ไหม? ฉันว่าหลังจากที่เธออยู่กับเขามาตั้งหลายปีแล้วเธอคงหย่ากันไม่ได้หรอก ถึงพวกเธอจะไม่ได้รักกันอย่างโรแมนติกแต่เธออาจจะผูกพันกันก็ได้ ฉันล่ะอิจฉาพวกเธอจริง ๆ ที่ผูกพันกันและข้ามความรักแบบโรแมนติกไปเลย ไม่ว่ามันจะแย่แค่ไหน พวกเธอจะหายโกรธกันเพียงในพริบตา คนอื่นน่ะแค่ดีดนิ้วก็เลิกกันและหย่ากันได้ง่าย ๆ”
แววของรอยยิ้มที่มุมริมฝีปากของแอเรียนลึกขึ้นเรื่อย ๆ “เงียบไปเลย! ในเมื่อเธอไม่ได้ทำงานแล้ว ดังนั้นตอนเย็น ๆ เธอก็ว่างน่ะสิ ไปดื่มชากันไหม? ตอนนี้ฉันสามารถออกไปข้างนอกได้แล้ว ฉันจะตายด้วยความเบื่อหน่ายนี่อยู่แล้ว!”
ทิฟฟานี่ไม่สามารถรอให้ถึงตอนเย็นได้ “ออกมาเดี๋ยวนี้เลย ฉันมีเรื่องจะบอกเธอ ความคิดของฉันวุ่นวายไปหมด…”
แอเรียนได้กลิ่นเรื่องเม้าท์มอยจากคำพูดของเธอทันที “ได้ ฉันจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนแล้วจะออกไปเลย เดี๋ยวฉันส่งโลเคชั่นให้นะ”
เมื่อทิฟฟานี่ไปถึงที่คาเฟ่เธอก็มองหาโต๊ะที่ไม่โจ้งแจ้งเกินไปและเล่าความลับของเธอให้แอเรียนฟังด้วยความใจร้อนทันทีที่เธอนั่งลง “แอริ เธอจะเชื่อฉันไหมถ้าฉันจะบอกว่าฉันทำอะไรบางอย่างลงไปโดยที่อีธานไม่รู้?”
แอเรียนต้องพยายามทำความเข้าใจกับคำพูดของเธอและเหตุที่เธอนอกใจ
“เธอทำอะไร? ไปกินข้าวกับผู้ชายคนอื่นลับหลังเขามาหรือไง?”
ทิฟฟานี่ดูเคร่งขรึมขณะที่เธอพูด “ไม่ใช่แค่ผู้ชายคนอื่นทั่วไป แต่มันคือแจ็คสัน! เราไม่ได้เพียงทานข้าวด้วยกัน แต่เขาจูบฉันด้วย!”
แอเรียนตาโตทันที “เธอแน่ใจเหรอว่า… เธอไม่ได้เป็นคนจูบเขา? ทำไมจู่ ๆ เขาถึงจูบเธอโดยไม่มีเหตุผลล่ะ?”
ทิฟฟานี่เล่าให้แอเรียนฟังทุกอย่างจนเธอได้เข้าใจสถานการณ์ทั้งหมด “อุบส์ ดูเหมือนว่าแจ็คสันจะชอบเธอก่อนที่เธอจะชอบเขาอีก เขารู้ว่าควรเล่นมุขตลกเมื่อไหร่เว้นแต่ว่าเขาไม่ได้เล่นอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม ฉันยังคงเชื่อว่าเธอเมาเกินไปจนไปจูบเขาเลยสับสับสนและคิดว่าเขาจูบเธอ!”
ทิฟฟานี่กระทืบเท้า “นี่เธอเป็นเพื่อนสนิทฉันรึเปล่า? เธอคิดกับฉันอย่างนั้นได้อย่างไร? ฉันเคยโดนหนุ่มหล่อในโรงเรียนจีบมากมาย แต่ฉันไม่เคย… จูบพวกเขา ฉันตัดสินใจที่จะกลับไปคบกับอีธานและฉันก็จริงจังด้วย แต่ทำไมฉันต้องกลัวทุกครั้งที่นึกถึงการขอแต่งงานของเขา? เขาชัดเจนกับเป้าหมายเขามาก เราแต่งกันยิ่งเร็วยิ่งดี เขาคุยกับแม่ฉันแล้วด้วยและตกลงกับเธอว่าจะให้บ้านแม่หนึ่งหลังเมื่อเราแต่งงานกัน แต่ฉัน… ไม่ได้อยากแต่ง ในอดีต ฉันบังคับให้เขาหมั้นกับฉัน อย่างไรก็ตาม พอตอนนี้เขาเร่งที่จะแต่งงานฉันก็รู้สึกไม่ค่อยพอใจ เกิดอะไรขึ้นกับฉัน?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...