เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 479

แอเรียนเกือบจะละลายเป็นของเหลว “ชาติที่แล้วเธอต้องทำบุญมาเยอะแน่ ๆ เลยนายา ลูกสาวเธอน่ารักมาก เธอชื่ออะไร?”

นายาเหม่อมองลูกสาวของเธอด้วยรัก “เธอชื่อ ลูซี่ สกาย ชื่อเล่นเธอชื่อลูลู่”

“น่ารักมากเลย คราวหน้า ถ้าไม่สะดวกให้เธออยู่ที่บ้านก็พามาที่นี้ได้เลยนะ ไม่มีปัญหา” แอเรียนอยากเห็นเด็กน้อยที่น่ารักแบบนี้ทุกวัน

นายาพยักหน้าและพูดว่า “เธอควรมีลูกสาวสักคนนะ เธอสวยมาก ลูก ๆ ของเธอต้องหน้าตาดีแน่ ๆ”

รอยยิ้มของแอเรียนแข็งทันที “ฉัน… ฉันมีลูกไม่ได้”

นายาตกใจ “ทำไม?”

แอเรียนไม่อยากพูดถึงอดีต “ไม่สำคัญหรอก เธอน่าจะได้ยินจากลินน์และคนอื่น ๆ แล้วว่าฉันแต่งงานแล้ว ฉันแค่มีลูกไม่ได้”

นายาสงสัย “เป็นเพราะสามีของเธอเหรอ?”

แอเรียนส่ายหัว “เพราะฉันเอง ฉันมีลูกไม่ได้ เอาล่ะ ฉันต้องกลับไปทำงานล่ะ”

นายารู้สึกไม่ดีหลังจากได้ยินเช่นนั้น แอเรียนยังอายุน้อยอยู่เลย การเป็นหมันในอายุนี้ช่างโหดร้านเกินไป นายาไปถามทิฟฟานี่เมื่ออยู่ด้วยกันตามลำพัง ทิฟฟานี่ตอบอย่างเรียบง่ายว่า “มาร์ค เทรมอนต์ คือสามีของเธอใช่ไหม? เธอเคยเจอเขาแล้ว มดลูกของแอเรียนเสียหายหลังจากที่แท้งลูกถึงสองครั้ง มันค่อนข้างซับซ้อน ฉันไม่อยากพูดถึงมันเช่นกัน”

หลังจากที่เงียบสงบไปพักหนึ่ง ธุรกิจในร้านขนมก็รุ่งขึ้น พวกเขาสามารถคืนทุนได้เร็วกว่าที่คิด ทั้งหมดต้องขอบคุณสูตรหลับของมาร์ค เพราะสุดท้ายมันทำให้พวกเขาสามารถขายขนมไฮโซในราคาย่อมเยาได้ ในที่สุดลูกค้าก็เข้าร้านสม่ำเสมอ ร้านขนมดำเนินการไปในทิศทางที่ดีและเวลาทำงานก็มั่นคงขึ้น ไม่เหมือนกับตอนแรกที่แอเรียนและทิฟฟานี่ได้กลับบ้านตอนดึกดื่น

เมื่อถึงเดือนเมษายน อุณหภูมิในเมืองอุ่นขึ้นเล็กน้อย วันที่อุณหภูมิอบอุ่นหมายความว่าผู้คนจะเริ่มใส่เสื้อแขนสั้นและสวมเสื้อคลุมเพียงหนึ่งชั้นเมื่ออุณหภูมิลดลงในวันที่ฝนตก เมืองนี้ไม่ได้อยู่ใกล้ชายฝั่งทะเลเลย ดังนั้นอาหารทะเลจึงราคาสูง แอเรียนไม่กล้าซื้ออาหารทะเลกินเลย ไม่ว่าเธอจะชื่นชอบมันมากเท่าไหร่ก็ตาม เธอทำใจไม่ได้จริง ๆ