เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 496

ความโกลาหลปลุกทิฟฟานี่จากการงีบหลับยามบ่ายของเธอ

เมื่อทิฟฟานี่ออกมาและเห็นสีหน้าของแอเรียนและแอรี่ เธอก็รู้ว่าทุกอย่างถูกเปิดเผยแล้ว “แอริ…”

ริมฝีปากของแอเรียนขยับ แต่ไม่มีคำพูดใดออกจากปากของเธอ ดวงตาของเธอดูราวกับว่าพวกเขาจะเจาะรูเข้าไปในแอรี่ซึ่งนอนอยู่บนพื้น แอเรียนกัดริมฝีปากตัวเองก่อนที่จะรวบรวมกำลังทั้งหมดเพื่อเตะแอรี่ให้แรงที่สุดเท่าที่จะทำได้ "ตายซะ! ทำไมเธอถึงไม่ไปฆ่าตัวตาย? เธอไม่มีอะไรดีนอกจากสร้างแต่ปัญหาถ้าเธอยังมีชีวิตอยู่ในโลกนี้! เธอฆ่าลูก ๆ ของฉัน และทำร้ายทิฟฟ์ ฉันไม่น่าทนกับเธอนานขนาดนี้!”

ธัญญ่าและนายาที่ได้ยินคำพูดของแอรี่ก็เตะแอรี่เช่นกัน

ทิฟฟานี่ตะโกนออกมาพลางดึงแอเรียนที่ดูเหมือนจะบ้าระห่ำ “แอริ อย่าเป็นแบบนี้! พอแล้ว! เธอจะฆ่าเขา! แจ็คสันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน และเขาไม่สนใจ ฉันมีชีวิตที่ดี ฉันสามารถเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ ฉันโอเคจริง ๆ อย่าเป็นแบบนี้เพื่อฉันนะ…”

น้ำตาของแอเรียนไหลลงมาบนใบหน้าของเธอ “ฉันอยากจะฆ่ามัน…” นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่ามีเจตนาฆ่าที่รุนแรงต่อใครบางคน ความเกลียดชังที่ซ่อนเร้นอยู่ในตัวเธอถูกกระตุ้นในขณะนี้ เธออาจไม่สามารถฆ่ามดได้ เธออาจกรีดร้องเมื่อเห็นหนอนที่ตัวนุ่มนิ่ม แต่ในตอนนี้เธอรู้สึกไม่เกรงกลัวต่อผลที่จะตามมา

นายารู้สึกว่าแอรี่เป็นคนดื้อรั้น แต่กลัวว่าสถานการณ์จะควบคุมไม่ได้ เธอจึงเปิดประตูขณะที่ทิฟฟานี่ตะโกนใส่แอรี่ “เธอโง่เหรอ? ออกไปเดี๋ยวนี้! เธอคิดว่าแอริจะไม่กล้าสับเธอเหรอ?”

ตอนนั้นเองที่แอรี่เดินโซเซออกมาจากร้าน ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ลืมที่จะหันหลังกลับและพูดเยาะเย้ยว่า “คอยดูเถอะ! ฉันจะไม่ปล่อยเธอไป! ถ้าฉันรู้ว่าเธออยู่ที่นี่ ฉันจะไม่ปล่อยให้เธออยู่อย่างสงบสุขได้นานขนาดนี้หรอก!”

แอเรียนต้องการไล่ตามเธอ แต่ทิฟฟานี่กอดเธอไว้แน่น “อย่าไป ปล่อยให้หล่อนพล่ามไปเถอะ ตอนนี้ หล่อนยากจนและไม่มีอำนาจใด ๆ หล่อนจะไปทำอะไรได้? อย่าลงมือเองเมื่อเราแก้ปัญหาได้โดยการโทรหาตำรวจ เราจะประสบปัญหา ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ในครอบครัวเทรมอนต์ ไม่มีใครสามารถประกันตัวเธอออกมาได้!”

ทิฟฟานี่ลูบหน้าผากของแอเรียน “เธอรู้ไหมว่าเธอเป็นคนอย่างไรเมื่อฉันรู้จักเธอครั้งแรก? เก็บตัว เงียบขรึม ห่างเหิน และคอยผลักไสผู้คนออกไป อย่างไรก็ตาม เธอน่ารัก เธอดึงดูดความสนใจของฉันทันที ฉันอยากเป็นเพื่อนกับเธอ ฉันจึงใช้ทุกวิถีทางที่จะเข้าหาเธอ และในที่สุดฉันก็ได้สิ่งที่ต้องการ อาจเป็นเพราะความรู้สึกผิดที่มาร์คทำให้เธอรู้สึกเหมือนว่าเธอเป็นหนี้คนทั้งโลก เธอเดินโดยก้มศีรษะลงตลอดเวลา งุ่มง่ามมาก จนฉันรู้สึกอยากดึงหัวเธอให้เงยหน้าขึ้นมาเลย”

เธอหยุดก่อนจะพูดต่อ “จากนั้น เธอก็ได้พบกับวิล ฉันเห็นว่าเธอเริ่มเปลี่ยนไปอย่างไร เธอรู้วิธียิ้ม ในที่สุดเธอก็ได้สัมผัสถึงชีวิต อย่างไรก็ตาม เมื่อมาร์คบังคับให้วิลกับฉันออกจากประเทศ และฉันก็กลับมาอีกครั้ง เธอแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง คราวนี้เธอตั้งใจจะทิ้งมาร์ค ก่อนหน้านี้เธอไม่รู้วิธีต่อสู้ด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้เธอสามารถโจมตีแอรี่ได้แล้ว นี่คือประสบการณ์ชีวิตของเธอ เราเติบโตขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด ฉันก็เหมือนกัน ถ้าฉันทำให้เธอเป็นคนที่ดีขึ้นได้ ฉันคิดว่าราคาที่ฉันจ่ายไปนั้นคุ้มค่า ดังนั้นอย่าเศร้าอีกต่อไปเลย”

แอเรียนร้องไห้ออกมาอย่างสุดหัวใจ เธอคร่ำครวญเมื่อลุกขึ้นกอดทิฟฟานี่ พวกเขาต้องยอมจ่ายแพงขนาดนั้นเพื่อเติบโตเลยเหรอ? เธอสูญเสียลูกสามคนและเลิกกับผู้ชายที่เธอรัก เธอทำร้ายเพื่อนสนิทของเธอโดยไม่ตั้งใจ มันเป็นราคาที่สูงเกินไป

ทิฟฟานี่ตบหลังเธอเบา ๆ “มันเป็นอดีตไปแล้ว ไม่มีอะไรที่เราผ่านไม่ได้ ตอนนี้เราไม่เป็นไรแล้วไม่ใช่เหรอ? ฉันติดต่อกับวิลอยู่เสมอ ฉันแค่ไม่ได้บอกเธอเพราะกลัวว่ามันจะรบกวนชีวิตปัจจุบันของเธอ วิลมีชีวิตที่ดีในต่างประเทศ ตอนนี้เขามีแฟนจากการที่พ่อแม่เขาจัดหาให้แล้ว ในที่สุดเขาก็มีคนของเขา มันเจ๋งมาก ฉันบอกเขาว่าเธอสบายดี และเขาก็ยินดีกับเธอ… แอริ ฉันชอบเห็นเธอยิ้ม ฉันมีความสุขมากกว่าเมื่อเธอยิ้ม”