เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 514

ในขณะนี้แอเรียนอยู่ที่เคาน์เตอร์เงินสด “ให้ฉันช่วยอะไรไหมคะคุณผู้หญิง?”

ผู้หญิงคนนั้นทัดผมที่หยิกของเธอไว้ข้างหลังใบหูและถามอย่างเบา ๆ ว่า “นายา พาลเมอร์ ทำงานที่นี่ไหม?”

เมื่อแอเรียนได้ยินว่าเธอมาที่นี่เพื่อพบนายา แอเรียนจึงตอบทันทีว่า “วันนี้นายาหยุดงาน เธอไม่ได้อยู่ที่นี่ วันนี้คุณจะไม่ได้พบเธอที่นี่หรอกค่ะ”

ผู้หญิงคนนั้นยิ้ม “ฉันรู้ว่าเธอลาหยุด เธอเป็นลูกสะใภ้ของฉันเอง เมื่อคืนนี้หลานสาวของฉันมีไข้ ฉันมาที่นี่เพื่อยืนยันว่าเธอทำงานที่นี่จริงหรือไม่ เงินเดือนของเธอเท่าไหร่?”

ความประทับใจของแอเรียนที่มีต่อผู้หญิงคนนี้ลดลงเมื่อเธอได้ยินว่าเขาเป็นแม่สามีของนายา แอเรียนตรวจดูผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเธออย่างตั้งใจ เขาดูเหมือนผู้หญิงประเภทที่ล้อเล่นด้วยไม่ได้ ผมของเขาเป็นแบบ 'ตุ๊กตาหมีเท็ดดี้' ที่ยอดนิยมและถูกย้อมเป็นสีน้ำตาลอ่อน เขายังสักคิ้วกึ่งถาวรอีกด้วย เขาสวมรองเท้าส้นสูงที่สูงประมาณสี่เซนติเมตร และกระเป๋าที่เขาถือนั้นก็งดงามมาก เพียงแค่ชำเลืองมองก็เห็นได้แล้วว่าผิวของเขาได้รับการดูแลเป็นอย่างดี เขาแตกต่างจากตัวตนที่เป็นธรรมชาติของนายาอย่างสิ้นเชิง นายาเป็นคนที่เรียบง่าย แต่ถึงกระนั้น แม่สามีของเธอกลับเหนือชั้นมาก แม่สามีของนายาดูเหมือนจะไม่ได้มีปัญหาสุขภาพใด ๆ และดูเหมือนจะยังสุขภาพแข็งแรงดี!

“คุณควรถามนายาเกี่ยวกับเงินเดือนของเธอนะคะคุณผู้หญิง มันไม่เหมาะสมถ้าเราจะบอกคุณ”

แม่สามีของนายาดูไม่พอใจขณะที่เขาโต้กลับว่า “คุณหยาบคายขนาดนี้ได้ยังไง? ฉันแค่ถามถึงเงินเดือนของลูกสะใภ้ของฉัน ทำไมคุณถึงไม่บอกฉัน? นี่ไม่ใช่บริษัทสักหน่อย มันเป็นเพียงร้านขายขนมเท่านั้น ทำไมเงินเดือนของใครบางคนถึงควรเป็นความลับ? นอกจากนี้ ฉันเป็นครอบครัวของเธอ เธอออกไปข้างนอกตั้งแต่เช้าและกลับบ้านตอนดึกดื่น และเธอก็อารมณ์ดีเมื่อกลับถึงบ้านเสมอ เธอดูไม่เหมือนคนที่ทำงานทั้งวันในร้านอาหารเลย ใครจะรู้ เธออาจจะทำเรื่องลับ ๆ ล่อ ๆ ลับหลังพวกเราก็ได้”

แอเรียนโกรธเล็กน้อย แต่เธอก็ยังคงยิ้มอย่างสุภาพอยู่ดี “คุณพูดแบบนั้นไม่ได้นะคะคุณผู้หญิง ที่นี่เรามีกล้องวงจรปิด นี่เป็นครั้งแรกที่นายาได้หยุดพักผ่อน ปกติเธอจะอยู่ที่ร้านตลอด คุณจะดูเองก็ได้ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน ปกติเราจะค่อนข้างยุ่ง และเราจะไม่มีอะไรให้ทำในช่วงที่ว่างมากนัก มันไม่ได้เหนื่อยอย่างที่คุณคิด นายาสนุกกับการทำงานที่นี่ มันจึงไม่ควรทำให้เธอเหนื่อยจนต้องถอนหายใจและบ่นตลอดทางกลับบ้าน นอกจากนี้ เธอได้พาลูกสาวมาที่นี่หลายครั้งแล้ว ดังนั้นคุณคงพูดไม่ได้ว่าเธอละเลยลูกของเธอ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวนะคะ ฉันมีงานต้องทำ”

แม่สามีของนายาคงไม่ใช่คนประเภทที่คุ้นเคยกับการท้าทาย เขาทุบมือไปที่เคาน์เตอร์ขาย “ฉันต้องการพบหัวหน้าของเธอ ฉันไม่เชื่อเธอ!”

รอยยิ้มของแอเรียนหายไปจากใบหน้าของเธอ “ฉันเป็นเจ้าของร้านนี้ ฉันแสดงจุดยืนของฉันชัดเจนมากแล้ว”