เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 539

แอเรียนพยักหน้าและเดินนำทางไป

หลังจากไปเอากุญแจมาทั้งคู่ก็เดินกลับไปที่รถ แอเรียนคุกเข่าที่เบาะหลัง จดจ่อกับการหาของ โดยไม่รู้ตัวว่ามาร์คเข้ามาในรถเหมือนกันและล็อคมัน เธอคิดว่าเขาแค่เข้ามาตากแอร์รถยนต์

ท้ายที่สุด เธอก็หาชุดกันยูวีไม่เจอ เธอรู้สึกผิดหวังนิดหน่อย “ช่างมันเถอะ ฉันหามันไม่เจอ ไปหาทิฟฟี่กับแจ็คสันกัน”

มาร์คมองไปที่ส่วนโค้งเว้าที่สมบูรณ์แบบบนร่างกายเธออย่างตั้งใจ ความคิดที่ว่าผู้คนมองไปที่เธอใส่บิกินี่ทำให้เขารู้สึกหึงหวง ย้อนกลับไปที่สระน้ำ เธอเกาะเขาไว้แน่น ร่างกายของพวกเขาชิดกันอย่างแนบแน่น มันนานมาแล้วที่เขารู้สึกแบบนี้ และความเร้าของเขาก็ค่อย ๆ คืบคลานเข้าเหมือนต้นไม้ซึ่งเถาค่อย ๆ เลื้อยแผ่กิ่งก้านใบ… จนกระทั่งเติมความต้องการเขา

เขายื่นมืออกไปและดึงเธอมาสู่อ้อมแขนของเขาอย่างแรง และเธอก็ตกลงไปนั่งบนตักเขา ตกใจ เธอพยายามดิ้นรนออกมากอย่างลนลาน “คุณจะทำอะไร? เราตัวเปียกอยู่นะ คุณจะทำรถสกปรก!”

เขากุมไปที่หลังคอเธอและสงบปากที่พูดพล่ามของเธอ จากนั้นเขาย้ายเธอไปที่ที่นั่งของผู้โดยสาร เขาเคลื่อนไหวอย่างอย่างรวดร็วและเสร็จภายในอึดใจเดียว

จิตใจของแอเรียนว่างเปล่า เธอแข็งทื่อ “คุณจะบ้าหรือเปล่า?”

เขารู้ว่าเธอรู้สึกกลัวอะไร “ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ตรงนี้ ที่จอดรถนี้เต็มหมดแล้ว” เขากระซิบเสียงแหบพร่าในหูของเธอ จั๊กจี้เธอด้วยลมหายใจอันเร่าร้อนของเขา

แอเรียนไม่เคยคิดเลยว่ามาร์คจะใจกล้าขนาดนี้ทำเรื่องอะไรอย่างว่าในสถานที่แบบนี้ เขาบ้าไปแล้ว เธอมั่นใจ! ท่าทางตำแหน่งที่ใกล้ชิดระหว่างพวกเขา ทำให้เธอรู้สึกทั้งสับสนและโกรธ ในที่สุดเธอก็เริ่มหายใจไม่ออกไปพร้อม ๆ กับการเคลื่อนไหวของเขา จิตใจของเธอค่อยเลื่อนลอยหายไปในม่านหมอก เธอดันด้านหลังของที่นั่งด้วยมือเดียว และผลักเขาออกไปด้วยมืออีกข้าง “ออกไป… ไม่ใช่ที่นี่! ฉันขอร้องเถอะนะ...”

เธอรู้ว่าเขาจะคล้อยตามเหตุผลและความอ่อนโยน การโมโหกรีดร้องนั้นได้ผลน้อยกว่าคำขอร้องที่นุ่มนวลในเวลาแบบนี้

เขาขยับตัวขึ้นมาเล็กน้อยและมองไปที่ผิวของเธอ ใบหน้าที่เกลี้ยงเกลา เขามองเข้าไปในดวงตาที่มีน้ำเอ่อของเธอ และไม่ทนต่อต้านที่จะจูบบนปลายจมูกของเธอ “คุณกำลังบอกว่าเราสามารถทำได้ตราบใดที่ไม่ใช่ที่นี่ใช่ไหม?”

เธอจ้องมองไปที่เขาอย่างโกรธเคือง แต่ก็ไม่เป็นผล การจ้องมองของเธอไม่ดูเหมือนคุกคามเลยในตอนนี้ กลับดูเหมือนว่าเธอเย้ายวนใจเป็นพิเศษ

การเคลื่อนไหวของเขายิ่งเด็ดเดี่ยวมากขึ้นไปอีกหลักจากไม่ได้รับการตอบกลับมา เธอกัดที่ไหล่ของเขาด้วยความตกใจ “ไอ้คนบ้า! ไม่ใช่ที่นี่!”