เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 542

ในขณะที่พวกเขาพาเอริคไปโรงพยาบาล มันเลยสามทุ่มมาแล้ว การให้น้ำเกลือ กระเพราะอักเสบของเอริคไม่ได้ปวดมากแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไร้เรี่ยวแรง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มาร์คและแจ็คสันเผชิญกับสถานการณ์นี้ พวกเขาอยู่ในอารมณ์ที่จะเล่นตลก “นายไม่ได้มาที่นี่เพื่อกินข้าวกับพวกฉันเหรอ? นายต้องมีของให้พวกฉันนะ”

เอริคตัวซีดเซียวดูเฉื่อยชาแม้แต่ในขณะที่เขาหัวเราะ “ฉันชอบที่จะรีดไถนาย นายจะให้เงินฉันหนึ่งล้านใช่ไหม? ฉันสบายดี อาจต้องนอนโรงพยาบาลไม่กี่วัน ช่วยฉันหน่อย หาใครสักคนมาดูแลฉันที ฉันจะจ่ายค่าผู้ดูแลเองฉันไม่ได้บังคับขู่เข็ญพวกนายนะ”

แอเรียนและทิฟฟานี่คิดถึงบางคนที่น่าจะเข้ากันได้ ตอนที่พวกเขาได้ยินว่าเอริคต้องการคนดูแล

แลกเปลี่ยนกันมองหา พวกเธอรู้สึกว่ากำลังมองหาคนเดียวกันแน่ ๆ แอเรียนเสนอว่า “ฉันมีลูกน้องที่ขยันขันแข็งทำงานที่ร้าน เธอมีประสบการณ์การดูแลมาก่อน คุณอยากให้ฉันแนะนำให้รู้จักกับเธอไหม? แค่รับเธอเป็นคนดูแลทั่วไป เธอเป็นคนที่ละเอียดรอบคอบมาก จะได้ไม่ต้องลำบาก คุณว่าไง?”

เอริคส่ายหัว “ไม่มีปัญหา ให้เธอมาเลย ฉันไม่เหมือนคนไร้ความสามารถสักหน่อย ฉันแค่ต้องการความสะดวกสบาย ดังนั้นฉันจะได้ไม่ต้องทำอะไรด้วยตัวเอง”

ทิฟฟานี่วางแผนไว้ว่าจะหลังจากอยู่ที่นี่สองวัน แต่ตอนนี้เปลี่ยนแล้ว เธอยังกลับไม่ได้ “โอเค งั้นก็ให้ธัญญ่ามาโรงพยาบาลเลย แล้วฉันจะช่วยที่ร้านเอง จากนั้นฉันจะได้กลับเข้าเมืองกับแจ็คสัน”

กับเรื่องที่หารือกัน แอเรียนโทรหาธัญญ่า หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงอ่อนหวานเมื่อเธอกดรับสาย “ฮัลโหล? พี่แอริ มีอ่ะไรหรือเปล่าคะ?”

แอเรียนรู้ทันทีว่า คุณปู่ของเธอกำลังหลับอยู่ กังวลว่าจะปลุกให้คนแก่ตื่น เธอลดเสียงของเธอลงโดยไม่รู้ตัว “ไม่มีอะไรมาก ฉันมีเพื่อนที่เข้าแอดมิดที่โรงพยาบาลเพราะกระเพาะอักเสบ ไม่ได้รุนแรงมาก เขาแค่ต้องการคนคอยดูแลเขาเท่านั้น ได้รับค่าจ้างด้วย เธอจะรับทำงานนี้ไหม? ทิฟฟ์จะไปดูแลที่ร้านให้เธอเอง แต่เรายังจ่ายเธอเป็นปกตินะ”

ธัญญ่าเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะพูดว่า “เพราะหนูไม่ได้อยู่ที่ร้าน คุณไม่ต้องจ่ายหนูก็ได้ค่ะ… คุณและพี่ทิฟฟานี่ดีกับหนูมาก แต่มันไม่ดีเลยที่จะรับเงินค่าจ้างจากการที่ไม่ทำงาน”

มันจริงที่แอเรียนและทิฟฟานี่แนะนำธัญญ่าเพื่อช่วยเธอ ธัญญ่าคิดถึงเธอก่อนเสมอ เมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเขาสามารถหาเงินได้ จ่ายหรือไม่จ่าย แอเรียนไม่อยากพูดถึงมันเท่าไหร่ “ไม่ต้องคิดมาก เธอก็ช่วยพวกฉันเหมือนกัน เงินเดือนควรเป็นของเธอ แค่นั้นเลย เรารู้สถานการณ์เธอดี เธออยู่โรงพยาบาลแค่ช่วงกลางวันก็พอ ตอนค่ำ ๆ เธอก็กลับบ้านไปดูแลคุณปู่ของเธอได้เลย”

ธัญญ่าไม่ได้ปฏิเสธอีกและตอบกลับอย่างซาบซึ้งว่า “”ได้เลย หนูจะดูแลเพื่อนคุณเป็นอย่างดีเลยค่ะ”

หลังจากที่ตกลงกันเสร็จแล้ว เขาทั้งสี่คนก็ออกจากโรงพยาบาล ทิฟฟานี่พักอยู่กับแจ็คสันที่โรงแรม นั่นทำให้แอเรียนเป็นคนเดียวที่อยู่คนละจุดหมายปลายทาง ทิฟฟานี่เสี่ยงชีวิตถาม “แอริ ทำไมเธอไม่พักกับเราคืนนี้ล่ะ?”

แอเรียนมองมาที่เธอ “พักกับพวกเธอและนอนคั่นระหว่างเธอกับแจ็คสันหรอ?”