เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 551

'ไม่นับแอรี่ คินซีย์เหรอ?' คือสิ่งที่แอเรียนต้องการจะพูดแต่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำ สิ่งนี้ได้รบกวนเธอมาเสมอ จริง ๆ แล้วเธอไม่อยากถูกเตือนว่าสามีของเธอเคยออกเดทกับน้องสาวของเธอเอง

มาร์ครู้ว่าเธอคิดมากอีกแล้วเมื่อจู่ ๆ เธอก็เงียบไป “เธอคิดอะไรอยู่? อย่าเก็บมันไว้ คุยกับฉันสิ”

เธอขดริมฝีปากของเธอ “ฉันแค่คิดว่าคุณโหดร้ายเกินไป แอรี่เคยเดทกับคุณ แต่สุดท้ายคุณกลับส่งเธอเข้าคุก ตอนนี้ชีวิตของเธอพังทลายไปแล้ว”

เธอตั้งใจสังเกตสีหน้าของเขาขณะที่เธอพูดโดยต้องการดูว่าเขาจะตอบสนองอย่างไร

“จริงอยู่ว่าแอรี่กับฉันเคยเดทกันมาก่อน” มาร์คตอบอย่างใจเย็น “แต่ฉันยอมคนที่มาทำร้ายเธอไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม”

แอเรียนไม่พอใจกับคำตอบของเขา เขาไม่ได้ร่วมทำร้ายเธอพร้อมกับแอรี่เหรอ? แต่ตอนนี้เขากลับมาชำระบาปของตัวเองและยอมรับด้วยว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างเขากับแอรี่อย่างนั้นเหรอ?

'จริงอยู่ว่าแอรี่กับฉันเคยเดทกันมาก่อน' คำพูดเหล่านี้ทำให้ปากของเธอมีรสเปรี้ยว “คุณทั้งคู่ทำสิ่งเดียวกัน คุณไม่ได้ดีไปกว่ากันเลย ในเมื่อคุณจะไม่ยอมคนที่ทำร้ายฉัน คุณควรจำไว้ว่าคุณไม่ควรให้อภัยตัวเองด้วย”

จู่ ๆ มาร์คก็หัวเราะออกมา “เฮ้ ฉันไม่เคยยกโทษให้ตัวเองเลย เธอก็ไม่ยอมยกโทษให้ฉันไม่ใช่เหรอ?”

ถูกตัอง การจากไปของเธอเป็นระเบิดครั้งใหญ่ที่สุดสำหรับเขา

มาร์คหยุดรถนอกคอนโดของเธอ สภาวะทางอารมณ์ของแอเรียนยุ่งเหยิง เธอจึงเพียงแค่โบกมือให้เขาและจากไป

มาร์คเรียกเธอได้ทันเวลาพอดี “เธอจะไม่ชวนฉันเข้าไปข้างในหน่อยเหรอ?” เขาถามกึ่งติดตลก

น้ำเสียงทื่อ ๆ ของแอเรียนเว้นระยะห่างอย่างมีจุดประสงค์ “วันอื่นแล้วกัน ตอนนี้มันดึกแล้วและฉันก็ไม่ค่อยสะดวกด้วย”

เขาไม่ต้องการโกหกทิฟฟานี่ เธอรู้เรื่องอดีตของเขากับลินน์แล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะสะกิดเส้นประสาทสุดท้ายของเธอ เขาจะไม่สามารถย้อนกลับผลที่ตามมาได้หากสิ่งนั้นเกิดขึ้น พวกเขาเลิกกันไปครั้งหนึ่งแล้ว ตอนนี้เขาเลยกลัวมาก “ผมสัญญาว่าผมจะไม่ทำอีก เชื่อผมนะ โอเคไหม? ผมจะติดต่อคุณเสมอ ไม่ว่าต่อจากนี้ผมจะยุ่งแค่ไหนก็ตาม ผมจะไม่หายไปจากคุณอย่างนั้นอีกแน่นอน ตกลงไหม? อย่าโกรธเลยนะ”

ทิฟฟานี่ไม่ได้โกรธจริง ๆ ตั้งแต่แรก หลังจากการเกลี้ยกล่อมของเขา ความขุ่นเคืองอันเล็กน้อยของเธอก็หายไป “ถ้าอย่างนั้น ฉันจะยกโทษให้คุณแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ! ฉันหิวแล้ว สั่งอาหารให้ฉันหน่อย ฉันจะไปอาบน้ำ"

แจ็คสันแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ได้สิ คุณไปเถอะ”

ทิฟฟานี่เดินเข้าไปในห้องน้ำ แจ็คสันเพิ่งปลดล็อกโทรศัพท์เมื่อเห็นข้อความจากหมายเลขแปลก ๆ ว่า ‘ฉันรู้ว่าคุณจะไม่ให้สถานะทางสังคมที่เหมาะสมแก่ฉัน ฉันมาหาคุณเพราะฉันแค่ไม่มีเงินเลี้ยงลูก ฉันไม่ต้องการอะไรมาก คุณจะเอาลูกกลับไปเลี้ยงในครอบครัวเวสต์หรือคุณจะให้เงินฉันมากพอที่จะเลี้ยงดูลูกก็ได้ ฉันรู้ว่าคุณต้องยืนยันเรื่องนี้ก่อน แต่ฉันยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี ท้ายที่สุดฉันเป็นคนที่ถูกสอบสวน ทั้ง ๆ ที่ลูกชายของเราหน้าตาเหมือนคุณมากขนาดนี้ ผลลัพธ์จะยังเหมือนเดิมไม่ว่าคุณจะตรวจหรือไม่ก็ตาม'

ฝ่ามือของเขาเหงื่อออกเป็นเหงื่อเย็น เขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงทุกช่วงเวลาที่ผ่านมาของเขา เขาได้ใช้ความระมัดระวังทุกประการอย่างชัดเจนเสมอ แต่สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร? เขาเริ่มตื่นตระหนก เขาไม่ได้กลัวที่จะต้องรับผิดชอบ แต่ตอนนี้เขามีทิฟฟานี่ที่เขาจะต้องคอยคำนึงถึงตลอด ในอดีต เขาคงจัดการเรื่องนี้ได้ง่าย ๆ ถ้าเด็กเป็นของเขา เขาก็ต้องยอมรับมัน แม้ว่าเขาจะไม่ได้แต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นเขาก็เพียงแค่ต้องเอาเงินจำนวนเล็กน้อยใส่อ้อมแขนของเธอและจบเรื่องนั้นไป แต่ตอนนี้อะไร ๆ ก็เปลี่ยนไป...