เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 569

สรุปบท บทที่ 570 ลูก ๆ: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์

ตอน บทที่ 570 ลูก ๆ จาก เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 570 ลูก ๆ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ ที่เขียนโดย สาวน้อยสุดจี๊ด เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

แจ็คสันฝืนยิ้มไม่ได้จริง ๆ เขาดึงเธอเข้าไปในอ้อมกอดของเขา “ไม่เป็นไร ผมไม่ได้โกรธคุณสักหน่อย อย่าคิดมากสิ ผมรู้ว่าแม่ของผมโทรหาเขา แต่ผมไม่นึกว่าเขาจะมาจริง ๆ และมาเร็วขนาดนี้ด้วย ลึก ๆ แล้วผมหวังว่าเขาจะไม่กลับมาด้วยซ้ำ ผมทำราวกับว่าเขาเสียชีวิตไปแล้วเสมอ มันคงจะไม่เลวเลยถ้าเขากลับมาใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับแม่ของผมต่อ แต่แม่คงไม่อาจจะรับมือได้ถ้าเขาทิ้งเธอไปอีกรอบ”

ทิฟฟานี่พูดไม่ออก “ฉันปลอบใจใครไม่ค่อยเก่ง คุณควรจะใจเย็นก่อน ฉันจะไปเช็ดเครื่องสำอางแล้วอาบน้ำก่อนนะ ในเมื่อคุณไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อวาน คุณควรเข้านอนเร็ว ๆ ฉันยังต้องไปหางานต่อพรุ่งนี้”

เธอเพิ่งจะลุกขึ้นยื่นเมื่อแจ็คสันดึงเธอลงไปอีกครั้ง “อาบน้ำด้วยกันเลยก็ได้…”

ทิฟฟานี่หน้าแดงจากการพยายามฉวยโอกาสของเขา “อะไร… ฉันไม่ชินแบบนั้น อาบแยกกันเถอะ ฉันอาบแปบเดียวเอง”

แจ็คสันไม่ยอม เขาอุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำ เปิดหัวฝักบัว แล้วดันเธอให้ชิดกับผนังที่เรียบ

น้ำอุ่นค่อย ๆ ไหลลงจากร่างกายของทั้งสองแล้วลงสู่พื้น ในไม่ช้า หมอกสีขาวพลันปกคลุมกระจกห้องน้ำซึ่งสะท้อนภาพร่างกายที่พัวพันกันของทั้งสอง...

เขาไม่เคยพูดกับเธอเกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้เขาไม่พอใจและแสดงสีหน้าที่ดูไม่สนไม่แคร์อยู่เสมอ ราวกับว่าไม่มีอะไรสำคัญสำหรับเขาจริง ๆ และทำราวกับว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี ใครจะไปรู้ว่าในใจเขาเจ็บปวดมากแค่ไหน?

ในที่สุดทั้งคู่ก็ทรุดตัวลงบนเตียงในตอนดึก

“มีลูกกันเถอะ”

ทิฟฟานี่ตัวสั่น “มันไม่เร็วไปหน่อยเหรอ? ฉันอายุแค่ยี่สิบสี่เอง ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปเมื่อเรามีลูก โลกของฉันจะหมุนรอบตัวเด็กและฉันก็จะไม่มีเวลาว่าง คุณสูญเสียการควบคุมเพียงเพื่อให้ฉันท้องเหรอ? ฉันจะบอกอะไรให้นะ ฉันยังใช้ชีวิตของฉันไม่คุ้มเลย ไม่มีทาง!"

เช้าวันรุ่งขึ้น แอเรียนถูกปลุกด้วยโทรศัพท์จากพนักงานส่งของ เธอหาวขณะเดินไปที่ประตูเพื่อเซ็นรับพัสดุ เมื่อเธอเห็นกล่องห่อขนาดกลางที่มาจากเมืองหลวง เธอก็รู้ทันทีว่ามันมาจากมาร์ค อย่างไรก็ตาม เธอไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่ในบรรจุภัณฑ์นั้น...

เขาหยุดส่งดอกไม้ให้เธอแล้ว ดังนั้นเธอจึงคิดว่าในที่สุดเขาก็เริ่มเชื่อฟังเธอ แต่แล้วนี่มันบ้าอะไรกัน?

เธอเปิดบรรจุภัณฑ์แล้วพบกับกล่องของขวัญสีดำอันวิจิตรที่ห่อด้วยริบบิ้น อย่างไรก็ตามไม่มีตราสินค้า นี่คงไม่ใช่ของแพงหรอกใช่ไหม? เธอเปิดกล่องอย่างลังเลพร้อมที่จะปฏิเสธของชิ้นนั้นหากพบว่ามันมีราคาแพง อย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกงุนงงเมื่อเห็นของขวัญข้างใน มันคือตาข่ายดักฝัน ประดับขนนกสีขาวอย่างประณีตด้วยคริสตัลใสขนาดประมาณนิ้วโป้งที่ห้อยอยู่ตรงกลางผ้าทอ ดูเหมือนจะมีผงสีขาวเทาบาง ๆ ถูกปิดผนึกอยู่ในคริสตัลนั้น

เธอยกตาข่ายดักฝันขึ้นและพิจารณาดูมัน นี่จะเป็นการตกแต่งที่เหมาะที่จะแขวนไว้เหนือเตียงของเธอ อย่างไรก็ตาม เธอไม่แน่ใจว่ามันแพงหรือเปล่า เมื่อเธอปิดกล่อง เธอพบกับการ์ดหนึ่งใบที่ก้นกล่องพร้อมลายมือของมาร์คว่า "ฉันขอโทษ ฉันผิดเองที่ข้าวปั้นจากเธอไป จากนี้ไปมันจะอยู่กับเธอเสมอและไล่จับฝันร้ายทั้งหมดของเธอ ฉันเชื่อว่ามันคงจะมีความสุขมากที่จะได้อยู่เคียงข้างเธอตลอดไป'

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์