เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 575

มาร์คหยุดครุ่นคิด “อันที่จริง ไม่ต้องออกไปกินข้าวกันหรอก มันดึกไปหน่อยและมีเพียงแค่เราสองคน เราจะไปที่บ้านของเธอและทำอะไรกินเองเท่าที่มีของ เธอรู้วิธีทำราเม็งไม่ใช่เหรอ?”

เขายังจำราเม็งที่เธอทำได้อยู่เหรอ? นั่นเป็นมื้อเดียวที่เธอทำออกมาได้ดีมาก ยิ่งไปกว่านั้น มันอร่อยตามมาตรฐานของเธอเท่านั้นและส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับว่ามันออกมาดีหรือไม่ “โอเค… มันไม่ได้รสชาติดีขนาดนั้น ดังนั้นคุณจะต้องทนกินมันไปก่อน พรุ่งนี้ฉันจะหาเวลาว่างและซื้ออาหารให้คุณเพื่อขอบคุณสำหรับของขวัญ”

มาร์คขมวดคิ้วแต่ไม่ตอบ เขาสัมผัสได้ว่าเธอปฏิเสธที่จะเป็นหนี้เขา สิ่งนี้ทำให้เขาอารมณ์เสีย อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาจำได้ว่าเธอจะกลับไปหาเขาในหนึ่งปี เขาจึงไม่ได้เล่นลิ้นกับเธอ

แอเรียนเปิดเครื่องปรับอากาศในห้องนั่งเล่นเมื่อพวกเขาไปถึงคอนโดของเธอแล้วเดินเข้าไปในครัวทันที “รอที่นี่นะ ฉันจะทำราเม็งให้คุณ”

อย่างไรก็ตาม มาร์คไม่ได้นั่งรอเธอแต่เขาเดินตามเธอเข้าไปในครัวพลางยืนอยู่ข้างหนึ่งและมองดูเธอทำอาหาร “จริง ๆ แล้ว บ้านหลังเล็ก ๆ ของเธอก็รู้สึกเหมือนอยู่บ้านในบางครั้งนะ”

หัวใจของแอเรียนเต้นผิดจังหวะไปสองสามจังหวะ เขาพยายามจะสื่ออะไร? สถานการณ์ปัจจุบันนี้รู้สึกเหมือนอยู่บ้านเหรอ? บ้านของพวกเขา?

เธอผลักเขาออกไปเพื่อปกปิดความตื่นตระหนกของเธอ “พอแล้ว ออกไปเพลิดเพลินกับเครื่องปรับอากาศเถอะ ในห้องครัวมันร้อน คุณมาที่นี่เพื่อทำธุระใช่ไหม?”

มาร์คพยักหน้าอย่างจริงจัง “อืม เพื่อมาเจอเธอ”

ตอนแรกแอเรียนคิดว่าเขาเดินทางมาครั้งนี้เพื่อทำงานและเพื่อมาเจอเธอพร้อม ๆ กัน เธอไม่ได้คาดคิดถึงคำตอบที่ตรงไปตรงมาจากเขา เขาเดินทางมาครั้งนี้เพื่อพบเธอเท่านั้นเหรอ? เธอสัญญาว่าจะใช้เวลาหนึ่งปีในการพิจารณาเรื่องนี้เพียงเพราะมันเป็นแผนที่สะดวก เธอไม่ได้ตั้งใจจะกลับไปหาเขาจริง ๆ เรื่องต่าง ๆ ระหว่างพวกเขาอาจแย่ลงอีกในหนึ่งปีก็ได้

ด้วยเหตุผลบางอย่างยิ่งเขาพูดสบาย ๆ เธอก็ยิ่งรู้สึกไม่มั่นคงมากขึ้นและรู้สึกผิดที่โกหกเขา

แอเรียนเสิร์ฟราเม็งบนโต๊ะเมื่อเธอทำมันเสร็จ แต่ทว่ามีเพียงชามเดียว "ทานให้อร่อย ฉันกินข้าวแล้วฉันเลยไม่หิว ฉันจะไปอาบน้ำก่อน”

มาร์คนั่งลงและรับส้อมที่เธอยื่นให้พร้อมรอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้า ดูเหมือนว่าเขาจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ หลังจากทานอาหารเข้าไปแล้ว เขาก็แซวเธอว่า “แม้ว่าจะทำขนมมาเป็นเวลานานแต่ทักษะการทำอาหารของเธอก็ยังค่อนข้างแย่เหมือนเดิมนะ”

แอเรียนแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินเขา เธอคว้าชุดนอนและมุ่งหน้าเข้าห้องน้ำ เธอยังคงต้องรับใช้ผู้ชายคนนี้หลังจากที่ทำงานในร้านมาทั้งวัน เธอทำราเม็งให้เขาและเขายังกล้าบ่นอีก!

แอเรียนเตือนตัวเองว่าอย่าปฏิเสธคำขอที่เขาจะค้างคืนเพื่อป้องกันไม่ให้เขาก่อความวุ่นวายและบังคับให้เธอกลับไปที่คฤหาสน์เทรมอนต์ อย่างไรก็ตาม เธอไม่อาจละเลยความจริงที่ว่าชายคนหนึ่งกำลังนอนอยู่ข้าง ๆ เธอได้ พวกเขาทั้งคู่เป็นผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพดี การนอนกับเขาในฐานะชายและหญิงทำให้เธอกลัวที่จะทำให้เกิดประกายไฟจากการเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อย เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น เธอจะไม่สามารถหยุดเขาด้วยคำพูดไม่กี่คำได้

แต่มาร์คกลับต้องเอามือพาดเอวเธอ เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ และรู้สึกถึงน้ำหนักมหาศาลที่แขนของเขา เธอนอนไม่หลับเลย เธอต้องการพลิกตัวและเปลี่ยนท่านอนแต่เขาเคลื่อนไหวสอดคล้องกับเธอ ขณะที่เธอหันข้าง เขาก็ยกแขนขึ้น รอให้เธอนอนนิ่ง จากนั้นก็วางแขนกลับลงบนตัวเธอ...

เมื่อไม่สามารถต้านทานได้ แอเรียนก็พูดขึ้นว่า “เลิกเอาแขนมาทับฉันสักทีเถอะ… ฉันนอนไม่หลับ มันหนักเกินไป”

มาร์คดูเหมือนจะรู้ดีว่าเธอยังคงตื่นอยู่ เขาไม่แปลกใจเลยที่จู่ ๆ เธอจะระเบิดอารมณ์ออกมา “เธอไม่เคยบ่นเรื่องน้ำหนักมาก่อนเลย”

แล้วหน้าเธอก็แดงทันที เพื่อนคนนี้ใช้กลวิธีในการ “สตาร์ทเครื่องยนต์” ทุกครั้งที่เขาพอใจตั้งแต่เมื่อไหร่? เห็นได้ชัดว่ามีความหมายลึกซึ้งอยู่เบื้องหลังคำพูดของเขา ไหน ๆ เธอก็นอนไม่หลับแล้ว เธอจึงพยายามคุยกับเขาตามปกติ “เอริกสบายดีไหม? ท้องของเขาอ่อนแอมาก มันเกิดขึ้นได้อย่างไร?”

มาร์คค่อนข้างให้ความร่วมมือ “เขาเคยล้อเล่นกับชีวิตของเขาด้วยการดื่มหนักมาก เขานำสิ่งนี้มาสู่ตัวเอง เขาจะต้องดูแลตัวเองในช่วงครึ่งชีวิตต่อไปของเขา แจ็คสันพาทิฟฟานี่ไปพบพ่อแม่อย่างเป็นทางการแล้ว ฉันเดาว่างานหมั้นกำลังจะมาเร็ว ๆ นี้ ถึงตอนนั้นเธอจะกลับบ้านแล้วใช่ไหม? พ่อของแจ็คสันก็กลับมาแล้วนะ”