เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 594

แจ็คสันจินตนาการการเผชิญหน้าของพวกเขาแบบร้ายแรง อย่างไรก็ตาม สัญญาณของความหึงหวงออกมาจากท่าทางของเธอที่ค่อนข้างมีสายตาพึงพอใจ “นี่ คุณคิดอะไรเนี่ย?”

“ฉันคิดอะไรงั้นเหรอ?” ทิฟฟานี่ปะทุขึ้น “ฉันกำลังคิดอะไรเหรอ? ฉันใช้ความคิดตลอดทั้งเย็นเลย บัคการู แล้วคุณยังอยากให้ฉันคิดอีกหรอ? ฉันไม่เล่นเกมนี้ คุณบอกฉันมา!”

แจ็คสันไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้หัวเราะได้ “โอ้ ลอร์ด สมองคุณกำลังคิดอะไรดนี่ยฉะ? ก็ได้ ผมยอมรับ ผมเคยวนรอบไปทั่ว แต่! ผมหลีกเลี่ยงผู้คนวงในของผม บางทีคุณน่าจะถามเกี่ยวกับเรื่องนี้นะ เธอจะบอกคุณว่าผมจะมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงนอกบริษัทเท่านั้น ทุกคนรู้ว่าผมไม่เคยนอนกับลูกน้องผู้หญิงคนไหนเลย” เขาอธิบาย “แน่นอน ลีอานนาสุดฮ็อต เธอร่างกายก็สุดแสนจะเซ็กซี่ แต่เสียดาย! ที่เธอเป็นเลขาของผม ซึ่งเป็นไปตามกฎของผม”

“โคตรจะแย่เลยเหรอไง?” เขายังไม่ทันได้พูดจบประโยคก่อนที่ทิฟฟานีจะสับท่ากังฟูที่หน้าของเขา “คนเลว! แล้วไม่ต้องมาบอกฉันว่าจะไม่รวมเธออยู่วงในแล้วกรณีของลิน บรู๊คส์ล่ะ ฮะ?”

การกล่าวถึงลิน บรู๊คส์ทำให้อารมณ์ของเขามัวหมองอย่างมาก “นั่นแหละ เธอทำลายกฎของผมแล้วเรื่องเลวร้ายก็เกิดขึ้น”

ทิฟฟานียังคงค่อนข้างเจ็บใจ แต่มองพายุเมฆบนหน้าของเขาทำให้ทิฟฟานีไม่กล้าแหย่เขา “หืม! ถ้าฉันรับรู้เรื่องนี้ ฉันจะไม่มาทำงานที่บริษัทของคุณตั้งแต่แรก ตอนนี้มันดูเหมือนฉันกำลังพยายามฉกเนื้อจากถ้ำของเพื่อนร่วมงานผู้หญิงที่หิวโหย!”

แจ็คสันขยับตัวและช่วยทิฟฟานีคาดเข็มขัด “เฮ้ ตอนนี้ไม่ต้องโกรธ ตกลงไหม? ผมจะไปหาเลขาผู้ชายของผมพรุ่งนี้ เพราะว่าผมไม่สามารถไล่คุณลีอานนาออกโดยไร้เหตุผล ดังนั้นผมจะย้ายเธอไปสาขาอื่นของบริษัท ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง” เขาพูดด้วยความมั่นใจ “เรื่องพวกนี้เป็นเรื่องเล็กน้อย ผมเคยเจ้าชู้ ใช่ แต่บนพื้นฐานของ “เคย” นับจากนี้ คนเดียวที่ผมแคร์ก็คือคุณ เพียงแค่คุณที่สามารถทำให้ใจผมว้าวุ่นได้ และแจ็คสันน้อยอยู่ข้างล่างนี้ เป็นไง?”

เขากล้าที่จะทำให้เธอมั่นใจว่าทิฟฟานี่รู้สึกอับอายเล็กน้อยที่จู่ ๆ ก็หึง ท่าทีของเธอจึงโอนอ่อนขึ้นมาก “คุณช่วยหยุดเชื่อมโยงทุกอย่างเข้าเรื่องเซ็กส์ได้ไหม? คุณอาจจะมีหน้าตาเหมือนเจ้าชาย แต่โคตรจะหิวกระหายเหมือนสัตว์! ที่ย้ำเตือนฉันว่า คุณยังไม่ได้ชดใช้เมื่อคืน ที่ฉีกเสื้อของฉันออกแล้วเหวี่ยงไปบนโซฟา ซึ่งแม่อันเป็นที่รักของคุณเจอมันตอนเช้านี้แล้วถือมันไว้ในมือของเธอ! คุณรู้ไหมว่าฉันอยากจะมุดลงไปส่วนที่ลึกที่สุดของแกนโลกแล้วไม่ออกมาเลยแค่ไหน? แล้วก็ ทำไมคุณไม่ปลุกฉันไปทำงาน ฮะ? ฉันคิดจริง ๆ นะว่าฉันจะถูกลงโทษโดยหัวหน้าของฉัน!”

“ไม่เอาน่า ทิฟฟ์ ไม่มีอะไรน่าอายทั้งนั้น ทำไมต้องกลัวแม่ผมจับได้ขนาดนั้น?” แจ็คสันตอบก่อนที่จะจูบเธอลงบนแก้ม “สำหรับเรื่องงาน ผมแจ้งหัวหน้าของคุณแล้วเรื่องมาครึ่งวัน ดังนั้นคุณไม่ได้โดดงานและไม่มีใครรู้ว่าคุณสาย ไม่ต้องกังวลเรื่องเงินเดือนของคุณ! ผมรับรอง แม้แต่เพนนีเดียวก็จะไม่ถูกลด ตอนนี้เราไปซื้อของกันเถอะ แล้วผมจะทำอะไรอร่อย ๆ สำหรับดินเนอร์ภายหลัง”

การเปิดเผยที่ว่าเขาจะเล่นบทเป็นเชฟทำให้ทิฟฟานี่กลายเป็นผู้หญิงอีกแบบ น้ำลายมากมายในปากของเธอถูกปิดไม่ให้ไหล “โอ้ ฉันต้องการริซอตโต้! สคาลอป! ชาโตเบรียน!...”

มองตาของเธอที่เป็นประกายกำลังเบิกกว้างในความคาดหวัง แจ็คสันหยิกแก้มของเธออย่างช่วยไม่ได้ “ก็ได้ ความปรารถนาของคุณคือคำสั่งของผม” เขาตอบ “ผมเป็นของคุณที่สั่งได้ในตอนกลางวัน แต่คุณจะเป็นของผมตอนกลางคืน ราคาสำหรับมื้ออาหารคือเป็นเพื่อนของผมในตอนกลางคืน ไม่มีการจ่ายคืนตอนนี้!”

มันช่างเป็นการหลอกล่อหน้าตาย แต่ทิฟฟานีก็เต็มใจ อย่างไรก็ตาม มันเป็นอย่างที่มันเป็น ทิฟฟานีเป็นทาสการทำอาหารผู้ชายของเธอ