มาร์คเหลือบมองคุณปู่ของธัญญ่าและเข้าใจถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เขาขดริมฝีปากเป็นรอยยิ้มจาง ๆ เมื่อเขานึกถึง 'ความป่าเถื่อน' ของแอเรียน เขาประหลาดใจกับมุมใหม่ของผู้หญิงของเขา เธอเป็นเหมือน… แมวป่าตัวน้อย?
นายาผลักกล่องยาให้มาร์ค "คุณเทรมอนต์ แอริก็บาดเจ็บเหมือนกัน รบกวนคุณดูแลเธอด้วย”
มาร์คใช้สำลีชุบแอลกอฮอล์เช็ดแผลของแอเรียน
แอเรียนรู้สึกเจ็บที่บาดแผลแต่อายเกินกว่าจะเปล่งเสียงออกมา ใบหน้าที่หล่อเหลาของมาร์คดูใหญ่ขึ้นต่อหน้าต่อตาเธอ ออร่าของเขาเปล่งประกายมากขึ้นเมื่ออยู่ใกล้กันในขณะที่เขาแตะสำลีก้านบนแก้มของเธอ สีหน้าของเขาเคร่งขรึมและตั้งใจ เธอไม่รู้ความคิดที่วนเวียนอยู่ในหัวเขาและสงสัยว่าเขารู้สึกอับอายด้วยการกระทำของเธอหรือไม่
“แอริ เธอไม่คิดว่าความดื้อรั้นของเธอมาช้าไปหน่อยเหรอ?”
เขากำลังโทษเธอใช่ไหม? ด้วยความรำคาญแอเรียนจึงหลีกเลี่ยงมือของเขา “ฉันไม่ได้ดื้อรั้น ฉันพยายามเจรจากับผู้หญิงคนนั้น แต่เธอปฏิเสธที่จะแก้ไขปัญหาอย่างเป็นมิตร ฉันไม่สามารถทำอะไรได้เลย ดูจากรูปลักษณ์ของเธอแล้ว บอกได้เลยว่าเธอรวย ถ้าฉันไปแจ้งความกับตำรวจ อย่างมากที่สุดเธอก็แค่คงโดนตบที่ข้อมือ ถ้าอย่างนั้น คุณปู่แอนเดอร์สันก็จะถูกตีโดยเปล่าประโยชน์ ฉันรับไม่ได้ คุณเป็นคนมีเกียรติดังนั้นคุณจะไม่ก้มตัวต่ำเพื่อทำสิ่งนี้ อย่างไรก็ตาม ฉันเป็นเพียงคนธรรมดา ฉันไม่เห็นว่าจะมีอะไรผิดปกติกับสิ่งที่ฉันทำไป”
มาร์คหรี่ตาของเขาและจับคางของเธอไว้ในมือของเขา “อย่าขยับ เธอจะดูสวยน้อยลงเมื่อมีแผลเป็น เธอหมายถึงอะไรที่ว่าเธอทำอะไรไม่ได้? ผู้ชายของเธอคุมเกือบทั้งเมืองหลวงนะ ฉันไม่ได้ว่าเธอผิด ครั้งหน้าปล่อยให้ฉันจัดการเรื่องพวกนี้เอง”
แอเรียนหน้าแดง
นายายิ้มอย่างมีนัยยะ “แอริ สามีของเธอดีต่อเธอมากเลย”
แอเรียนรู้สึกเขินอายจึงนิ่งเงียบ
หลังจากที่ความชุลมุนวุ่นวายสงบลง ทิฟฟานี่ก็กลับมาในที่สุด “ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม?”
ธัญญ่าผู้รู้สึกผิดพูดว่า “ฉันขอโทษที่สร้างปัญหานะทิฟฟานี่”
เมื่อทิฟฟานี่เห็นว่าพวกเขาได้พบคุณปู่แอนเดอร์สันแล้ว เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ไม่เป็นไร ตราบใดที่เขาไม่เป็นไร แล้วแอริและชายชราได้รับบาดเจ็บได้อย่างไร?”
นายาสรุปให้ทิฟฟานี่ฟังสั้น ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น
เมื่อได้ยินดังนั้น ทิฟฟานี่ก็ยิ่งโกรธมากกว่าแอเรียน "เธออยู่ที่ไหน? ผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่ไหน? ให้เธอมาที่นี่และฉันจะทุบตีเธออย่างเหมาะสม เธอกล้าดียังไงถึงมาสร้างปัญหาในพื้นที่ของฉัน? เธอคิดว่าเธอเป็นใคร?”
“จริง ๆ แล้ว…” นายาพูดอย่างช่วยไม่ได้ “ต้องขอบคุณพระเจ้าที่เธอไม่ได้อยู่จัดการกับเรื่องนี้ ตอนนี้ทุกอย่างกลับมาปกติดีแล้ว พวกเขาไม่ได้บาดเจ็บสาหัส มันเป็นแค่สัญญาณเตือนที่ผิดพลาด”
ทิฟฟานี่แทบทนไม่ไหว เธอพูดเพื่อพยายามยุยงมาร์คว่า “มีคนตีผู้หญิงของคุณ คุณจะไม่ทำอะไรหน่อยเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...