เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 604

เธอพยายามดิ้นให้หลุดจากเงื้อมมือของเขา “เอาล่ะ ฉันสัญญาว่าจะไม่หลอกคุณไม่ใช่เหรอ? ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจ… คุณหลับไปนานมาก โรคกลัวเชื้อโรคของคุณไม่แสดงอาการเหรอ? แมรี่เตรียมโจ๊กไว้ให้คุณแล้ว ฉันเหนื่อยจากการดูแลคุณในช่วงสองวันที่ผ่านมา ฉันต้องการนอน"

ก่อนที่เธอจะทันได้พูดจบ มาร์คก็เริ่มรู้สึกไม่สบายตัว เขาลุกขึ้นและวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ แอเรียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกพลันหลับตาลงและปล่อยให้ความคิดของเธอค่อย ๆ เข้าสู่สภาวะสงบ ในไม่ช้าเธอก็ผล็อยหลับไป

วันรุ่งขึ้น มาร์คไปที่ออฟฟิศทันทีที่ตื่นนอน เธอตรงดิ่งไปที่โรงแรมของธัญญ่าและนายา นายาและธัญญายังอยู่แถว ๆ นี้ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถเพิกเฉยต่อพวกเขาได้ เธอเป็นคนพาพวกเขามาและพวกเขาไม่ได้คุ้นเคยกับใครในเมืองหลวงนี้

นายาเป็นผู้หญิงบ้าน ๆ เธอไม่ได้วางแผนที่จะสนุกสนานมากเกินไปในเมืองหลวง เพราะเธอไม่มีเงินพอที่จะใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือย เธอเพียงต้องการพาลูลู่ไปเที่ยวชมสถานที่ต่าง ๆ อากาศกำลังดี ไปไหนก็สะดวก ธัญญ่าตั้งใจจะพาคุณปู่ไปเที่ยวชมเมืองหลวง แต่แผนของเธอล่าช้าเนื่องจากบาดแผลของชายชรา ตอนนี้พวกเขาเริ่มสนุกได้แล้ว

ธัญญ่านึกถึงข้อเสนอของเอริกที่จะเป็นไกด์ให้เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอมาถึงเมืองหลวง เธอคำนึงถึงข้อเสนอของเขาและตัดสินใจไปเที่ยวชมสถานที่ จึงส่งข้อความหาเอริกว่า 'คุณมีเวลาว่างบ้างไหม? คุณรู้จักที่ไหนในเมืองหลวงที่เสิร์ฟอาหารต้นตำหรับไหม? ฉันอยากให้คุณปู่ของฉันลองชิมมันและเดินเล่นสักหน่อย ทิฟฟานี่เพิ่งจัดงานเลี้ยงหมั้น ดังนั้นเธอคงยุ่งอยู่ สามีของแอริก็ป่วย ฉันเลยไม่อยากรบกวนเธอ คุณจะสะดวกไหม?'

เอริกประหลาดใจเมื่อได้รับข้อความนั้นเพราะเขาไม่ได้จริงจังกับข้อตกลงนี้มากนัก เขาแค่พูดคุยกันแบบสบาย ๆ เขาไม่ได้คาดหวังว่าธัญญ่าจะตามหาเขาจริง ๆ

เขาไม่อาจปฏิเสธเธอได้ เพราะตอนนี้เธอได้ติดต่อเขาแล้ว เมื่อพูดถึงอาหาร อาหารที่ดีที่สุดที่นึกถึงคืออาหารที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ คาเฟ่ ร้านอาหารของแจ็คสัน ดังนั้นเขาจึงตอบว่า: 'ได้สิ ขอเวลาสองชั่วโมง ฉันจะทำงานให้เสร็จและไปรับเธอ รอฉันที่โรงแรมนะ เดี๋ยวฉันโทรหา'

หลังจากยืนยันการเดินทางแล้ว ธัญญ่าบอกนายาและแอเรียนว่า “หนูจะไปเที่ยวรอบ ๆ กับคุณปู่ของหนู ไม่ต้องเตรียมการเผื่อหนูนะคะ”

แอเรียนรู้สึกประหลาดใจ “เธอไม่คุ้นเคยกับที่นี้ เธอจะไปไหน? ทำไมไม่ไปกับพวกเราล่ะ?”

“หนูมี 'ไกด์’...” ธัญญ่าตอบอย่างลึกลับ

แอเรียนไม่ได้ถามคำถามใด ๆ เพิ่มเติม ตราบใดที่ธัญญ่าอยู่กับคุณปู่ของเธอก็ดีแล้ว

ธัญญ่าได้รับโทรศัพท์จากเอริกเมื่อราว ๆ สิบเอ็ดโมง เธอพาคุณปู่ออกจากโรงแรม ธัญญ่าทักทายเอริกเมื่อเธอเห็นเขาและนั่งกับปู่ของเธอที่เบาะหลังรถของเขา เอริกพบว่าสิ่งนี้แปลกมาก ราวกับว่า… เขาเป็นคนขับแท็กซี่…