เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 605

เอริกตบหลังเธอเบา ๆ “ไม่จำเป็นต้องคิดเงินจำนวนเล็กน้อยแบบกับฉันหรอก ถือว่าเป็นเกียรติของฉันในฐานะเจ้าภาพของเธอ ไปกันเถอะ ฉันจะพาเธอไปที่ชายหาด มันค่อนข้างใกล้จากที่นี่”

ชายชรายิ้มทันทีเมื่อเห็นปฏิกิริยาของเขา “หลานเขย…”

ธัญญ่าและเอริกตกตะลึงในเวลาเดียวกัน ธัญญ่าหน้าแดง “คุณปู่! คุณสิ่งเหล่านี้ไม่ได้นะคะ! ริคกี้เป็นแค่เพื่อน ไม่… ไม่ใช่แฟนของฉัน…”

เอริกที่รู้สึกอึดอัดเหมือนกันจึงเดินออกไปก่อน

ในความคิดของชายชรา ใครก็ตามที่แตะต้องหลานสาวของเขาคือแฟนของเธอ

ในรถ ชายชราพูดกับเอริกอย่างจริงจังว่า “ธัญเป็นเด็กดี เชื่อฟังมาก เธอเป็นเด็กดี”

เอริกปฏิเสธไม่ได้ “ผมรู้ครับ”

ชายชราดูภูมิใจมาก “นายต้องดูแลเธอให้ดี”

เอริกกำลังปวดหัวเล็กน้อยเพราะไม่แน่ใจว่าจะอธิบายเรื่องนี้กับชายชราอย่างไร ธัญญ่าก็เขินอาย “ริคกี้ คุณก็รู้ว่าคุณปู่ของฉันเป็นอย่างไร… คุณจับไหล่ฉัน เขาเลยเข้าใจผิด ได้โปรดอย่าสนใจเขาเลย…”

เอริกส่ายหัวและยิ้มอย่างขมขื่น “ไม่เป็นไร ฉันไม่รังเกียจหรอก ฉันพอจะเข้าใจ" เขายังทนเธอที่เรียกเขาว่า "ริคกี้" ได้เลย แค่นี้ไม่เป็นอะไรหรอก

ไวท์ วอเตอร์ เบย์ คาเฟ่ตั้งอยู่ใกล้ทะเลจึงใช้เวลาไม่นานในการขับรถไปที่ชายหาด ฤดูกาลปัจจุบันนำลมทะเลพัดพามาที่ชายหาด อากาศค่อนข้างเย็น พวกเขาจึงลงน้ำไม่ได้และทำได้แค่อยู่ริมฝั่งพลางเพลิดเพลินกับวิวทิวทัศน์ นี่เป็นครั้งแรกของธัญญ่าและชายชราที่มาชายหาด พวกเขาแทบจะกลั้นความตื่นเต้นไว้ไม่อยู่ สภาพจิตใจของชายชราก็เสถียรขึ้นทันที “มหาสมุทรใหญ่โตขนาดนี้เลย…”

ธัญญ่าเป็นคนพิถีพิถัน เธอคลุมเสื้อคลุมที่เธอนำติดตัวมาด้วยให้คุณปู่ของเธอ “ฉันสามารถพาคุณมาที่นี่เป็นประจำ ถ้าคุณชอบ คุณปู่ คุณต้องแข็งแรง คุณจะอยู่จนแก่เฒ่าแน่นอน”

ชายชราส่ายหัวอย่างเคร่งขรึม “ฉันไม่เคยทำอะไรยิ่งใหญ่ในชีวิตนี้ ฉันไม่สามารถอยู่ได้นานขนาดนั้น ฉันแค่อยากจะเห็นเธอมีบ้านเป็นของตัวเองก่อนที่ฉันจะหลับตาลงตลอดไป เธอเสียสละเพื่อฉันมามากพอแล้ว ชีวิตจะง่ายขึ้นสำหรับเธอเมื่อฉันจากไป เธอโตขึ้นและกลายเป็นเด็กที่มีสำนึก ฉันเป็นแค่ตัวถ่วง เธอเป็นเด็กดีมาก เธอจะพบครอบครัวที่ดีอย่างแน่นอน”