เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 615

พวกเขาเข้าไปในสำนักงานและเริ่มทำงานอีกวัน

ทิฟฟานี่ตบหน้าตัวเองเบา ๆ เมื่อเธอนั่งลง "ตื่น ๆ!"

อายตบหน้าอกตัวเองเพราะยังตกใจอยู่ “ฉันแค่อยากจะทักทายเมื่อฉันเห็นเธอและคุณเวสต์ ฉันลืมไปเลยว่าเขาเป็นเจ้านายของเรา พวกเรามาสายต่อหน้าเจ้านายของเรา นั่นทำให้ฉันตกใจมาก…”

ทิฟฟานี่ดูไม่ใส่ใจเลย เธอไม่ผิดที่มาสาย “หยุดตบหน้าอกตัวเองได้แล้ว มันแบนพอแล้ว เธอจะไม่เหลืออะไรเลยถ้าเธอทำอย่างนั้นต่อไป ฉันยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย เธอกินอะไรมาหรือยัง?”

อายลูบท้องของเธอและตอบอย่างขมขื่นว่า “ฉันก็ไม่ได้กินเหมือนกัน เราสั่งอาหารมาดีไหม? เรากินมันที่ทางเข้าภายหลังได้ เราจะถูกดุถ้าเรากินที่นี่”

ทิฟฟานี่บ่นในใจ แจ็คสันสัญญาว่าเธอสามารถทานอาหารเช้าที่ออฟฟิศได้ แล้วทำไมเขาถึงไม่ทำอะไรเลย? เธอควรจะสั่งอาหารมาให้เขาด้วยเหรอ? เธอกำลังครุ่นคิดถึงเรื่องนี้เมื่อซัมเมอร์ปรากฏตัวในสายตาของเธอและเดินเข้ามาหาเธออย่างสง่างาม ขณะที่ซัมเมอร์เดินผ่านเธอไป ซัมเมอร์ก็วางกล่องอาหารไว้บนโต๊ะทำงานของเธอ

ซัมเมอร์กล่าวว่า “ฉันเอาอาหารมาให้แจ็คสันและนำส่วนแบ่งของเธอมาด้วยเพราะไหน ๆ เธอก็อยู่ที่นี่เหมือนกัน แวะไปที่บ้านบ้างนะเมื่อเธอมีเวลา”

ทิฟฟานี่ยิ้มและตอบว่า “ค่ะ...” ในที่สุดเธอก็เข้าใจว่าทำไมแจ็คสันถึงไม่มีการเคลื่อนไหว เขาคงรู้ว่าซัมเมอร์จะมาหาเขา โชคดีที่ซัมเมอร์รู้ว่าเธอต้องการปกปิดตัวตนของเธอเป็นความลับ ดังนั้น ซัมเมอร์จึงไม่เปิดเผยตัวตนของเธอ อย่างไรก็ตาม เธอรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยกับคำเชิญของซัมเมอร์ไปยังที่พักของครอบครัวเวสต์ เธอขาดความมั่นใจและกลัวเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า

อายเปิดกล่องข้าวของทิฟฟานี่อย่างใจร้อนหลังจากที่ซัมเมอร์เข้าไปในห้องทำงานของแจ็คสัน "เธอโชคดีมาก เธอกำลังบ่นว่าเธอหิวแค่ไหนและแล้วก็มีคนมาส่งอาหารให้เธอ แถมยังเป็นแม่ของเจ้านายอีก! ฉันจะกินของเธอสักหนึ่งหรือสองคำ ฉันไม่อยากสั่งอาการมาแล้ว ดูเหมือนเธอกับหญิงชราคนนั้นจะมีความสัมพันธ์ที่ดีทีเดียว เขาไม่เคยพยายามทำให้เธอเป็นลูกสะใภ้เหรอ?”

มุมปากของทิฟฟานี่กระตุก "กินซะ แม้แต่อาหารก็หยุดปากเธอไม่ให้พูดได้จริง ๆ”

ตอนที่ซัมเมอร์ออกมา ทิฟฟานี่ก็กินเสร็จพอดี

ตั้งแต่ซัมเมอร์พูดถึงความปรารถนาที่จะให้ทิฟฟานี่ตั้งครรภ์ แม้แต่แม่ของเธอก็เข้าร่วมและรีบเร่งให้เธอมีลูก แม่ของเธอฝันถึงงูและดอกไม้ เห็นได้ชัดว่ามีคนใกล้ชิดกับเธอกำลังตั้งครรภ์

ตอนแรกเธอไม่อยากท้องเร็วขนาดนี้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากแม่ทั้งสองคนต่างจู้จี้ เธอจึงยอมจำนนและใช้เวลาหนึ่งเดือนก่อนที่เธอในที่สุดเธอจะหมดความอดทนและลากแจ็คสันไปที่โรงพยาบาลพร้อมกับเธอเพื่อตรวจร่างกาย ตราบใดที่ไม่มีอะไรผิดปกติกับทั้งคู่ พวกเขาก็สามารถพยายามต่อไปได้

การตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลใช้เวลาทั้งเช้า ในที่สุดทิฟฟานี่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อรายงานกลับมา “ไม่มีอะไรผิดปกติ แต่ฉันไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าเป็นเพราะคุณสูบบุหรี่และดื่มเหล้า แม่ ๆ ของเราจะฆ่าฉันถ้าฉันไม่มีหลานให้พวกเขา อีกอย่าง…วันนี้เป็นวันเสาร์ เราไปกินข้าวกับแม่คุณดีไหม?”

แจ็คสันแสดงอาการคัดค้านเมื่อกล่าวถึงการกลับบ้าน “ลืมมันไปเถอะ… ผมไม่ต้องการ กว่าผมจะมีวันหยุดนี่มันหายากมากเลยนะ เราใช้เวลาร่วมกันแค่เราสองคนไม่ได้เหรอ?”

ทิฟฟานี่รู้สึกหมดหนทาง เธอยังคงไม่สามารถเกลี้ยกล่อมให้เขากลับไปที่บ้านของครอบครัวเวสต์ในเดือนนี้ได้ เธอต้องระวังตัวตลอดเวลาเพราะกลัวจะทำให้เขาโกรธ ในที่สุด เธอก็ดึงแขนเสื้อของเขาแล้วพูดว่า “แต่… แม่ของคุณขอให้ฉันพาคุณกลับบ้าน คุณคงไม่อยากทำให้ฉันต้องลำบากใช่ไหม? แค่อาหารมื้อเดียวเอง เราจะกลับทันทีที่ทานข้าวเสร็จ ตกลงไหม?"