เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 628

ตอนนี้เริ่มจะดึกแล้ว ทิฟฟานี่จึงไม่ต้องการเล่นสนุกกับเขาต่อ เธอกลับไปที่ห้องนอนและผล็อยหลับไปทันทีที่หัวถึงหมอน การมีอาหารอยู่ในท้องและสามารถนอนหลับฝันดีหลังจากวันทำงานอันยาวนานเป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

อย่างไรก็ตาม แจ็คสันตั้งใจแน่วแน่ที่จะไม่ให้ความสงบแก่เธอ “ยังเหลืออีกอย่างที่ต้องทำ”

เธอใกล้จะระเบิดแล้ว “คนเราควรจะผ่อนคลายเมื่อพยายามที่จะตั้งครรภ์ไม่ใช่เหรอ? ฉันเหนื่อยทุกวันเลย แม้ว่าฉันจะตั้งครรภ์ มันก็จะไม่ดีต่อสุขภาพของเด็ก ฉันแค่อยากนอน ทำตัวให้ดีหน่อย!”

เขาจะทำตัวดีอย่างไร? เขาพยายามเกลี้ยกล่อมเธอต่อไป “อย่าเป็นแบบนี้… ผมเลิกบุหรี่และแอลกอฮอล์แล้ว และตอนนี้คุณมาบอกให้ผมทำตัวให้ดีเหรอ? ผมทำไม่ได้หรอก หากคุณเหนื่อย คุณสามารถหยุดทำงานล่วงเวลานับตั้งแต่พรุ่งนี้ได้ คุณจะได้เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการตั้งครรภ์ คุณสามารถไปเยี่ยมแอเรียนหรือธัญญ่าเมื่อคุณมีเวลาได้ตลอด ด้วยวิธีนี้ คุณจะได้สามารถผ่อนคลายและร่าเริงได้ ถูกไหม?”

ทิฟฟานี่ขยับตัวเล็กน้อย หลังจากทำงานล่วงเวลาและกลับมาบ้านเพื่อมีเพศสัมพันธ์มาหลายวัน เธอรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังจะหมดแรงจากความเหนื่อยล้า คงไม่มีใครกล่าวหาว่าเธอขี้เกียจถ้าเธอหยุดทำงานล่วงเวลาเพราะเธอกำลังเตรียมจะตั้งครรภ์ใช่ไหม? เธอยิ้ม "ก็ได้ ถ้าฉันไม่ตั้งครรภ์หลังจากมีเพศสัมพันธ์ทั้งหมดนี้ ฉันจะต่อยคุณ!”

แจ็คสันไม่จริงจังกับคำขู่ของเธอ ไม่มีใครสามารถรับประกันสิ่งเหล่านี้ได้ ไม่ใช่ว่าเราจะตั้งครรภ์ได้เพียงเพราะต้องการ ทั้งหมดไม่ได้แน่นอนอยู่แล้ว “ผมจะทำให้ดีที่สุดและเพิ่มความพยายามของผมด้วย!”

เขากำลังจะเข้าประเด็นหลักเมื่อจู่ ๆ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

ทิฟฟานี่รู้ที่สึกผิดหวังและหงุดหงิดจึงเตะเขาออกไป "ไปรับโทรศัพท์ของคุณเถอะ อย่ามารบกวนฉัน”

เขาลุกขึ้นอย่างไม่มีทางเลือกและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะเดินออกไป เมื่อเขาเห็นว่าคนที่โทรมาเป็นมาร์ค เขาจึงบ่นไม่ออก "มาร์ค? ทำไมนายถึงโทรมาเวลานี้ ผู้หญิงของฉันเกือบจะฆ่าฉันด้วยการเตะเพราะนาย…”

มาร์คทำหน้าบูดบึ้งที่ปลายสาย “นายจะทำอย่างไรเมื่อผู้หญิงของนายปฏิเสธที่จะให้นายนอนกับเธอ?”

แจ็คสันหัวเราะคิกคัก “แอเรียนไม่ยอมให้นายนอนกับเธอเหรอ? ก็เกลี้ยกล่อมเธอจนได้สิ แต่ถ้าเป็นนาย ตอนนี้นายไม่สามารถทำอะไรได้เลย ถ้าถามฉันนะ นายจะนอนด้วยกันหรือไม่ก็ไม่ได้ต่างกัน ถ้านายนอนด้วยกันตอนนี้เธอจะรำคาญนายเปล่า ๆ”