เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 666

หลังจากที่หายตกใจแล้วแมรี่ก็ยิ้มอย่างรู้เท่าทัน “ใช่ ใช่ ใช่ นายท่านทำอาหารมื้อเย็นให้เธอเทียบไม่ได้กับสิ่งที่เธอต้องทน ตอนนี้เขาทำตัวเหมือนผู้ชายมากขึ้น อย่างไรก็ตาม นายท่านได้ขอให้เธอหลีกเลี่ยงการเดินเล่นสวนวันนี้เนื่องจากหิมะอาจตก เขากลัวว่าเธอจะป่วยเอา

ทางที่ดีควรหลีกเลี่ยงการป่วยระหว่างตั้งครรภ์ด้วยโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอไม่ควรกินยาตอนนี้ ตอนนี้นายท่านมีเธอและลูกน้อยที่อยู่ในท้องเธอ ครอบครัวของเธอก็สมบูรณ์แล้ว เราตั้งตารอวันนี้มาตั้งนาน”

แอเรียนยังคงนิ่งเงียบขณะที่เธอจ้องไปที่ความสุขบนใบหน้าของแมรี่ เธอกลัวที่จะพูดทำลายความหวังของแมรี่ ทุกอย่างระหว่างเธอกับมาร์คดูปกติดีแค่เพียงผิวเผิน เพื่อเปรียบเทียบ ระยะห่างระหว่างพวกเขานั้นกว้างใหญ่พอ ๆ กับเกรต ริฟต์ แวลลีย์ แม้มันจะถูกกู้กลับคืนมามันจะมีอะไรเหมือนเดิมหรือเปล่า? มันจะไม่มีช่องว่างได้อย่างไร?

วันนี้ทาบิธาตื่นเช้าอย่างน่าประหลาด โดยปกติเธอจะนอนจนถึงสิบโมงเช้าในสภาพอากาศเช่นนี้ หญิงชราดูเหมือนจะอารมณ์ดีแต่อาการไอของเธอยังคงไม่ลดลง “แอเรียน ฉันอยากไปบ้านคุณป้าของเธอ”

แอเรียนประหลาดใจ “คุณแน่ใจว่าอยากไปใช่ไหมคุณย่า?” ก่อนหน้านี้คุณย่าเคยไล่คุณป้าออกไปและตอนนี้เขากลับอยากไปหาป้า แอเรียนรู้สึกสับสน

หญิงชรายืดเสื้อขนสัตว์สีน้ำตาลเข้มและขดริมฝีปาก “เขาโทรหาฉันมากกว่าสิบครั้งและส่งข้อความถึงฉันนับไม่ถ้วน มันทำให้ฉันเป็นบ้า ฉันจะกลับไปหาเขา… ฉันอาจจะไม่ได้กลับมา ฉันไม่ใช่แม่ที่แท้จริงของเขา ฉันไม่ได้ให้กำเนิดเขาแต่ฉันให้โอกาสเขาในชีวิต ชีวิตที่ดีกว่าคนส่วนใหญ่

เขาไม่เคยตอบแทนฉันที่เลี้ยงดูเขามานานหลายปีแต่กลับเรียกร้องสิ่งต่าง ๆ เท่านั้น ฉันไม่ได้ขอเขามากเกินไป ฉันแค่จะให้เขาดูแลฉันจนถึงวันสุดท้ายของฉัน ฉันไม่เคยเลี้ยงเธอและไม่เคยแม้แต่ได้กอดเธอด้วยซ้ำ เธอไม่จำเป็นต้องดูแลฉันเลย”

แอเรียนรู้ว่าเรื่องนี้ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด โซอี้หนักแน่นมากเมื่อเขาทิ้งหญิงชราไว้กับเธอและจากไป ตอนนี้ เขาพยายามทุกวิถีทางที่จะเกลี้ยกล่อมให้คุณย่ากลับไป เขาต้องมีแผนอะไรแน่ ๆ และคุณย่าก็ไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุดที่จะไปเถียงกับโซอี้

“คุณย่า ฉันไม่คิดว่าคุณควรไปนะ แม้ว่ามโนธรรมของป้าจะบังคับให้เขารับคุณและดูแลคุณต่อไป คุณก็ควรพิจารณาถึงศักดิ์ศรีของตระกูลเทรมอนต์ด้วย ถ้าเขารู้ว่าเขาจะไม่ได้รับผลประโยชน์ใด ๆ จากคุณผ่านทางฉัน เขาก็จะไม่ทิ้งเรื่องนี้ไว้ตามลำพัง ฉันคิดว่าคุณควรรอจนกว่าฉันจะคลอดลูกนะ คุณว่าไง?"