เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 669

หญิงชราโกรธมากจนหน้าซีดเผือด “พี่ชายของเธอตายไปนานหลายปีแล้วแต่เธอก็ยังยืนกรานที่จะดูดเลือดจากเขา เธอเห็นเขาเป็นบ่อเงินบ่อทองของเธอหรือไง? เธอยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า? ถ้าฉันรู้เรื่องนี้ฉันคงเลือกที่จะมีลูกคนเดียวตลอดชีวิตแทนที่จะรับคนที่ไร้หัวใจอย่างเธอมาเลี้ยง! ฉันเลี้ยงหมายังจะดีกว่า!”

โซอี้ไม่เห็นความผิดในการกระทำของตัวเอง ในมุมมองของเธอ เธอเป็นคนที่ได้รับความอยุติธรรมมากที่สุด เธอร้องไห้ออกมา

“ในที่สุดแม่ก็พูดมันออกมา แม่ไม่เคยปฏิบัติกับฉันเหมือนลูกของตัวเองเลย แม่รับเลี้ยงฉันเพียงเพื่อจะได้มีคนดูแลศพแม่ใช่ไหมล่ะ? นั่นเป็นข้อตกลงทางธุรกิจไม่ใช่ความรัก! แม่คิดว่าฉันไม่มีหัวใจ ฉันใจร้าย แต่แม่นั้นแหละที่เป็นหญิงชราที่ใจร้ายที่สุด! ถ้าพี่ใหญ่ของฉันไม่มีลูก ฉันยอมรับว่าฉันต้องดูแลแม่ แต่เขามีแอเรียน ทำไมฉันจึงจะทวงหนี้นี้ไม่ได้?

ลองย้อนกลับไปนับหมื่นก้าวแล้วสมมติว่าเธอยากจน ถ้าเป็นแบบนั้นก็คงดีแต่ชีวิตของเธอดีกว่าพวกเรามาก ทำไมแม่ถึงลำเอียงกับเธอมากนัก? แม่กำลังกล่าวหาว่าฉันดูดเลือดจากคนที่ตายไปแล้ว ถ้างั้นฉันก็คงมากกว่าความตายสำหรับแม่ ทำไมฉันจึงควรพิจารณาความรู้สึกใด ๆ ฉันไม่ได้ขอให้เธอใช้แรงกาย ทั้งหมดที่ฉันต้องการคือเงิน!”

หญิงชราทราบมานานแล้วว่าสิ่งต่าง ๆ จะกลายเป็นแบบนี้ ถ้ามีคนยืนกรานที่จะแข่งขันก็ไม่มีทางที่จะพาเธอกลับมาได้ ทาบิธาไม่ต้องการเสียเวลากับการสนทนาที่ไร้สาระนี้

“ทำในสิ่งที่เธอต้องการเลย ถ้าแผนของเธอบานสะพรั่ง ฉันจะคิดซะว่าเธอฉลาดพอ”

…

บ่ายวันนั้น เฮนรี่แจ้งมาร์คถึงการจากไปของทาบิธาเมื่อเขากลับถึงบ้าน

มาร์คประหลาดใจ “เขาอยู่ที่นี่ได้สบายมาก ทำไมเขาถึงจากไปล่ะ? แอริรู้หรือเปล่า?”

เฮนรี่พยักหน้า “ครับ นายหญิงรู้ครับ นายหญิงไปส่งเขาเองด้วย แต่ระหว่างทางไม่ได้มีปัญหาอะไรมาก นายหญิงลงจากรถไปสักพักแล้วกลับมาบ้านหลังจากนั้นไม่นาน ตอนนี้นายหญิงอยู่ชั้นบนครับ”

มาร์คขมวดคิ้วหลังจากที่ได้ยินว่าแอเรียนได้ออกไปข้างนอก “อืม.. เข้าใจแล้ว”

เมื่อไปถึงห้องนอนเขาก็เห็นแอเรียนนั่งอยู่บนเก้าอี้หน้าหน้าต่างฝรั่งเศส ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกเหมือนว่าพวกเขาได้ใกล้ชิดกันมากกว่าเดิมมากเพราะแอเรียนไม่เคยนั่งบนเก้าอี้นั้นหรือแตะต้องสิ่งของของเขามาก่อน

เขาตั้งใจลดน้ำเสียงของเขาให้อ่อนลง “เธอออกไปข้างนอกมาเหรอ? ทำไมคุณย่าถึงจากไปล่ะ?”

แอเรียนกำลังหลับใหลแต่เมื่อเธอได้ยินเสียงของเขาเธอก็ตื่นขึ้นและลุกขึ้นทันที