เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 678

“แอริ นายท่านดูเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงเลยนะ เธอได้สังเกตไหม?” จู่ ๆ เสียงของแมรี่ก็ดังขึ้นจากด้านหลังเธอ

แอเรียนกลับมารู้สึกตัวและตอบอย่างไม่ใส่ใจว่า “ไม่ มันหนาวเกินไป ฉันรู้สึกไม่อยากจะขยับเขยื้อนตัวเลย ฉันจะขึ้นไปนอนต่อนะ อ้อ ถ้าเฮนรี่ออกไป บอกให้เขาไปเอาหนังสือมาให้ฉันสักสองเล่มด้วยนะคะ เอาแบบที่ฉันอ่านอยู่ประจำนั้นแหละ คุณบอกให้เขามาถามฉันก็ได้ถ้าเขาไม่แน่ใจ”

แมรี่ตอบด้วยเสียงฮึดฮัดและรอให้แอเรียนขึ้นไปชั้นบนก่อนที่เธอจะโทรหามาร์ค “นายหญิงอยากได้หนังสืออีกสองเล่ม ท่านช่วยนำมันมาให้ตอนท่านกลับบ้านได้ไหม? เอาแนวที่เธออ่านอยู่ประจำนั้นแหละค่ะ นายหญิงเพิ่ง…โอเค”

ที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ วิลล่า

วันนี้แจ็คสันบังคับให้ทิฟฟานี่อยู่บ้าน อันที่จริงเธอไม่ได้เจ็บท้องแล้วแต่เธอไม่สามารถเอาชนะการยืนกรานของเขาได้

เธอจำได้ว่าเธอไม่ได้ไปที่บ้านของตัวเองมาระยะหนึ่งแล้ว ลิเลียนอยู่คนเดียวและทิฟฟานี่ก็ไม่ค่อยได้ติดต่อเธอ ทิฟฟานี่ควรจะไปเยี่ยมเธอ

ทิฟฟานี่ขับรถกลับเข้าไปในคอนโดมิเนียม ขึ้นลิฟต์และขึ้นไปที่ชั้นบนอย่างสบาย ๆ เธอได้ซื้ออาหารเช้าสุดโปรดของลิเลียนและของขวัญให้เธอด้วย ขณะที่ทิฟฟานี่เปิดประตูและเปลี่ยนรองเท้าเธอก็สังเกตเห็นรองเท้าผู้ชายคู่หนึ่ง พ่อของเธอเสียชีวิตไปแล้ว รองเท้าคู่นี้มาทำอะไรที่นี่?

ขณะที่เธอเริ่มสงสัย ลิเลียนก็รีบออกมาจากห้องนอนของเธอ “ทิฟฟ์ ลูกมาทำอะไรที่นี่? มันหนาวมากเลยนะ ลูกมาที่นี่เช้ามาก… ลูกไม่ต้องไปทำงานเหรอ?”

ทิฟฟานี่รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ “เรามีแขกเหรอ?”

ลิเลียนเหลือบมองไปทางห้องนอน “ก็… แม่ยังไม่มีเวลาที่จะบอกลูกเลย…”