เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 679

ทิฟฟานี่รู้จักนิสัยประจำวันของแอเรียนดี แอเรียนจะไม่สามารถกลับไปนอนต่อได้อีกหากเธอได้ตื่นนอนแล้ว “ได้ ฉันจะขึ้นไปดูข้างบนนะคะ”

ทิฟฟานี่เคาะประตูแล้วเปิดเข้าไป แอเรียนประหลาดใจ “ทิฟฟ์? วันนี้เธอไม่ทำงานเหรอ?”

ทิฟฟานี่นึกถึงฉากที่เธอเจอที่บ้าน เธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ “ลงมาข้างล่างหน่อย ฉันมีเรื่องจะบอกเธอ ฉันจะไม่ก้าวเข้าไปในห้องของเธอเพราะผู้ของเธอกลัวเชื้อโรค ฉันไม่อยากให้เขารำคาญฉัน”

แอเรียนไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับโรคกลัวเชื้อโรคของมาร์คเช่นกัน เธอจับมือทิฟฟานี่และเดินไปที่ห้องนั่งเล่นชั้นล่าง “ว่าไง? เธอดูกังวลแต่เช้าเลย”

“ฉันไม่ได้กลับไปเยี่ยมแม่ที่บ้านมาพักหนึ่งแล้ว เมื่อเช้านี้ฉันเลยคิดว่าจะไปเยี่ยมเขา” ทิฟฟานี่พูดด้วยสีหน้าที่ขุ่นเคือง

“ฉันยังเอาอาหารเช้าและของขวัญไปให้แม่ด้วยเพราะกลัวว่าแม่จะบ่นว่าฉันลืมแม่หลังจากที่เจอผู้ชาย เธอรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น? แม่ไม่จำเป็นต้องจู้จี้ฉันอีกต่อไปและฉันไม่คิดว่าแม่จะว่าอะไรฉันถ้าฉันไม่กลับบ้าน เพราะเขามีผู้ชายอยู่ที่บ้าน! ฉันไม่ได้เห็นผู้ชายคนนั้น ฉันเห็นแค่รองเท้าคู่หนึ่งที่ประตู ฉันเลยรู้สึกเศร้านิดหน่อย”

แอเรียนผงะเมื่อเธอฟัง “เธอกำลังจะบอกว่า… แม่ของเธอวางแผนที่จะแต่งงานใหม่เหรอ? อันที่จริง… ปล่อยให้แม่เธอได้ทำในสิ่งที่ต้องการดีกว่า เธอจะไม่สามารถหยุดแม่ของเธอได้อยู่ดี”

ทิฟฟานี่ถอนหายใจ “ฉันรู้ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงตั้งใจจะไม่หยุดแม่ แต่ฉันแค่รู้สึกเสียใจมาก หนึ่ง พ่อฉันเพิ่งตายไม่นานมานี้เอง สอง เขาพาผู้ชายเข้าบ้านและปล่อยให้เขานอนค้างคืนก่อนที่จะแต่งงานกัน

นั่นคือบ้านของฉันด้วย มันน่าขยะแขยง เข้าใจไหม? ฉันแค่รำคาญ พูดตามตรงนะ ฉันจะไม่รังเกียจตราบใดที่เขาไม่ถูกหลอกหรือรีบแต่งงาน ฉันตกใจมากเพราะตอนนั้นยังเช้าตรู่ มันกะทันหันเกินไป เข้าใจไหม?”

แอเรียนไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไรเพราะนี่คือเรื่องส่วนตัวของลิเลียน แต่เธอเห็นด้วยกับมุมมองของทิฟฟานี่ “ถ้าเธอกังวลก็หาเวลาไปพบผู้ชายคนนี้สิ ถ้าเธอไม่อยากเจอเขาก้ใช้วิธีอื่นเพื่อทำความรู้จักกับเขา ด้วยวิธีนี้เธอจะมีความอุ่นใจมากขึ้นและเธอจะไม่ต้องรู้สึกอึดอัดใจ”