เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 712

ดูเหมือนลมหายใจของมาร์คจะหยุดลงชั่วครู่ก่อนที่เขาจะเฉื่อยริมฝีปากของเขาปิดแนบกับริมฝีปากของเธอ

แอเรียนต้อนรับเขา นิ้วของเธอเปลี่ยนตำแหน่งและร้อยรอบคอของเขาอย่างคล่องแคล่ว

เมื่อลมหายใจของทั้งคู่เริ่มแรงขึ้น มาร์คก็หยุดตัวเองและปล่อยเธอจากการยึดเกาะของเขา “ฉันรู้ว่าทิฟฟานี่ยังรอเธออยู่ ไปเถอะ ฉันพอใจกับสิ่งนี้แล้ว”

แอเรียนก้มศีรษะลงพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ "ถูก

ราตรีสวัสดิ์”

เธอรู้มาโดยตลอดว่าต้องใช้กลอุบายอะไรเพื่อเป็นที่รักของเขาหรือต้องทำอย่างไรเพื่อให้เขาพอใจ ในอดีต เป้าหมายของเธอคือการแสดงความยินดีกับเขา แต่ตอนนี้ สิ่งเล็กน้อยเหล่านี้ได้กลายเป็นเครื่องปรุงรสที่แท้จริงในความสัมพันธ์

ท้ายที่สุดแล้ว สายสัมพันธ์แท้ระหว่างคนสองคนต้องการให้ทั้งสองฝ่ายพอใจและเต็มใจที่จะฝึกการแสดงความรัก

ทิฟฟานี่ใช้เวลาช่วงสุดสัปดาห์อยู่กับแอเรียนในคฤหาสน์เทรมอนต์ หลังจากสภาพอากาศเลวร้ายมาหลายวัน ในที่สุดวันนี้ท้องฟ้าก็กลายเป็นสีฟ้า

โชคร้ายที่พายุหิมะได้ทำให้ทิฟฟานี่หนักอก นี่จะนับเป็นครั้งแรกที่ระหว่างเธอกับแจ็คสันเคยมาถึงจุดของความไม่แยแสและขาดการติดต่อต่อกันโดยสิ้นเชิง ทิฟฟานี่ล้มลงจากความหวังที่เขาจะติดต่อเธอในเชิงรุก พลางรู้สึกผิดหวังที่ขาดการกระทำ รู้สึกท้อแท้และสุดท้ายก็ครุ่นคิดหนักและยาวนาน แน่นอนว่าสิ่งทั้งหมดนี้ดูเหมือนจะไม่รุนแรงพอที่จะรับประกันความโกรธเคืองของแจ็คสันใช่ไหม?

ยิ่งเธอคิดเกี่ยวกับมันมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งสงสัยในความโง่เขลาของลินน์มากขึ้นเท่านั้น ผู้หญิงคนนั้นพูดอะไรกับแจ็คสันถึงกระตุ้นความแค้นที่เกินจริงเช่นนี้ได้? สิ่งที่ทิฟฟานี่ทำคือการไปทานอาหารที่ไม่เป็นอันตรายกับผู้ชายคนหนึ่งเอง

ทิฟฟานี่กำลังสูญเสียความสงบที่เธอทิ้งไว้ในคืนวันอาทิตย์ พรุ่งนี้เธอจะไปทำงาน ซึ่งหมายความว่าเธอจะต้องเจอเขา ด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวของทิฟฟานี่ การรวมตัวครั้งนี้จึงกลายเป็นความขัดแย้งที่รอให้เกิดขึ้น แต่ก็ไม่ใช่ว่าเธอจะลางานเพราะสิ่งนี้ได้

มันมีเส้นแบ่งระหว่างงานกับเรื่องส่วนตัวที่ทุกคนต้องรับผิดชอบ

พระเจ้า ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันเคยคิดว่าลินน์เป็นคนดีและเป็นคนคุยเก่งของฉัน! เธอรู้ไหมว่าผู้หญิงเลวคนนั้นพูดอะไรกับฉันเมื่อเราพบกันในวันนั้น? นางบอกว่า 'เธอกับฉันเป็นคู่แข่งกัน!' เออออ! พระเจ้า! แค่คิดเรื่องนี้… ก็ทำให้ฉันแทบบ้าแล้ว!”

แอเรียนคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถามอย่างลังเลว่า “เธออยากให้ฉันโทรหาเขาแทนไหม?”

ปฏิกิริยาแรกของทิฟฟานี่คือการปฏิเสธอย่างดื้อรั้นแต่ความกังวลใจและความทุกข์ใจของเธอก็ปะทุขึ้น "เธอรู้อะไรไหม? ได้! แต่แน่นอนว่าเธอไม่สามารถบอกเขาได้ว่าฉันเป็นคนขอให้เธอโทรหาเขา ทั้งหมดที่ฉันต้องการคือการยืนยันว่าเขาอยู่ที่บ้านและไม่ได้ออกไปไหน แค่ช่วยฉันยืนยันแค่นี้ก็พอ”

แอเรียนหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาแล้วกดหมายเลขของแจ็คสัน การรอนั้นยาวนานจนทำให้รู้สึกไม่สงบ แต่น่าเสียดายที่เมื่อสายถูกเชื่อมต่อสำเร็จก็ทำให้ได้ยินเสียงหายใจหอบ ๆ ของแจ็คสัน “ว่า…?”

พวกผู้หญิงแลกเปลี่ยนสายตากันก่อนที่แอเรียนจะถามอย่างระมัดระวัง “แจ็คสัน คุณอยู่ที่ไหน?”