เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 733

ที่คฤหาสน์สมิธ

อเลฮานโดรดูเหมือนจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เขาจิบไวน์แดงที่อยู่ต่อหน้าเขาอย่างประณีตขณะที่ลินน์เสิร์ฟเขาจากเคียงข้างอย่างระมัดระวัง

“ผมไม่เคยคาดหวังว่าเรื่องนี้จะคลี่คลายได้เร็วขนาดนี้ ตอนนี้ ผมมีความเคารพต่อคุณในระดับใหม่แล้วนะลินนี่”

ลินน์ยิ้ม “ฉันแค่โชคดี ฉันไม่เคยคิดว่ามันจะเร็วขนาดนี้เหมือนกัน” สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือความอ่อนไหวของทิฟฟานี่ที่มีต่อ “การทรยศ” ครั้งนี้ อันที่จริงอเลฮานโดรรู้จักทิฟฟานี่ดีเหมือนหลังมือตัวเอง

ผ้าพันแผลบนใบหน้าของอเลฮานโดรถูกถอดออก เขาสวมหมวกเบสบอลที่คลุมใบหน้าเขาไว้ครึ่งหนึ่ง รอยแผลจากการผ่าตัดใหม่สามารถถูกมองเห็นได้บนใบหน้าของเขาจาง ๆ เนื่องจากเขายังไม่หายดี

“ดูเหมือนว่าการเริ่มโจมตีจากทิฟฟานี่จะเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง ง่ายกว่าการทำลายอัตตาของแจ็คสัน ทุกคนมีความอ่อนแอที่ถึงตาย น่าสนใจมาก ลินนี่… คุณคิดว่าจุดอ่อนของผมคืออะไร?”

“คุณไม่มีจุดอ่อน” ลินน์ตอบทันที

อเลฮานโดรยิ้มเยาะและหมุนไวน์ในแก้วเบา ๆ “คุณคิดผิด ทุกคนมีจุดอ่อน เช่นเดียวกับผม คุณแค่ไม่ได้สังเกตมัน เมื่อคุณรู้จักใครสักคนมากพอแล้วคุณจะรู้เอง”

เขาเข็นตัวเองไปข้างหน้าแล้วรินไวน์โปรดของเขาให้เธอ "ลองชิมสิ นี่คือไวน์แดงชั้นสูง แน่นอนว่ามันจะทำให้ต่อมรับรสของคุณพึงพอใจ”

เธอรับแก้วโดยไม่ลังเลและกระดกมันลงทีเดียว เธอไม่สามารถเพลิดเพลินกับรสชาติของไวน์ชั้นสูงได้อย่างแน่นอน เธอไม่ได้สนใจที่จะชิมไวน์ สำหรับเธอแล้ว แอลกอฮอล์เป็นเพียงเครื่องมือที่จะทำให้เธอเมา

อเลฮานโดรไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะกระดกทั้งแก้วทีเดียว นี่เป็นไวน์ราคาแพง แม้แต่เขาเองก็ยังไม่กล้าที่จะ "ชำเรา" มัน “คุณยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยนะ ยังคงดื่มสุราหมดแก้วในครั้งเดียว ไม่ว่ามันจะเป็นสุราชนิดไหน”