เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 839

แอเรียนชะงักไปชั่วครู่ก่อนจะพูดว่า “ฟังนะทิฟฟ์ เธอและฉันแตกต่างจากธัญ เรารู้จักกันมายาวนานและผ่านอะไรด้วยกันมามากมาย เราจึงคุยกันได้ทุกเรื่อง แต่หล่อนไม่ได้ผ่านมันมาทั้งหมดกับเธอนะ เพราะฉะนั้น เธอจะต้องคำนึงถึงความรู้สึกของหล่อนด้วย เข้าใจไหม? โดยเฉพาะเพราะตอนนี้เธอสองคนอาศัยอยู่ด้วยกัน เธอจะต้องกรองคำพูดตัวเองบ้างนะทิฟฟ์”

ทิฟฟานี่รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมไปหน่อย “แต่หล่อนก็เป็นเพื่อนสนิทฉันเหมือนเธอเลย เราเคยอยู่ด้วยกันอย่างราบรื่นเพราะเราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ? ไม่เห็นจะต้องมีกำแพงระหว่างกันขนาดนั้นเลย ถูกไหม? หรือฉันพูดเกินจริงเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเรา?”

แอเรียนไม่ได้พูดอะไร เธอรู้ว่านั่นคือความจริง แต่เห็นได้ชัดจากปฏิสัมพันธ์ของพวกเธอเมื่อกี้ว่าธัญญ่าไม่มีวันตอบสนองได้เหมือนกับที่แอเรียนจะทำหากเธอเป็นธัญญ่า

ตอนนั้นเองที่ประตูห้องของเธอก็ถูกเปิดออกและเผยให้เห็นโครงตรงที่สูงตระหง่านของมาร์ค “พวกคุณคุยเรื่งอะไรกัน?”

เขาสวมสูทธุรกิจเช่นเคย แต่เขาก็ยังดูสดใสทุกครั้งที่เขามาปรากฏตัว

ทิฟฟานี่หัวเราะคิกคัก “แหม ๆ นี่คุณสนใจเรื่องที่ผู้หญิงเขาคุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่ หืม?” เธอเหน็บ

มาร์คหยุดนิ่งหน้าเตียงแอเรียน “ผมเปล่า ผมถามไปงั้นแหละ”

ทิฟฟานี่ชะงักพลางหน้านิ่ง “ปัดโธ่ ทำไมการคุยกับคุณมันถึงยากเย็นนักนะ ก็ได้ ในเมื่อคุณมาแล้ว ฉันจะกลับก่อน! ได้เวลากินข้าวเที่ยงแล้ว!” เธอแจ้ง “ท้องฉันประท้วงเพราะไม่ได้รับอาหารแล้ว ฉันต้องไปหาอะไรกินเพื่อเติมเต็มมัน!”

“ขับรถดี ๆ ล่ะ! แล้วก็ระวังด้วย” แอเรียนพูดขึ้น