เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 864

”เมื่อเธอมีความรัก หัวใจเธอจะเต้นแรงทุกครั้งที่เธอเห็นเขา เธอจะรู้สึกตื่นเต้นทันที” ทิฟฟานี่ตอบหลังจากที่คิดดูแล้ว “ไม่ว่าจะยังไง เธอจะต้องกล้าพอที่จะเริ่มเข้าหาเขาก่อน ถ้าเธอจะชอบใครสักคน เธอจะต้องกล้าหาญมากพอที่จะจีบเขาก่อน

อาจจะใช้กลวิธีบ้างก็ได้ ถ้าเธอไม่ทำอะไรข้ามเส้นเกินไป เธอก็จะไม่มีอะไรให้ต้องอายทีหลัง ไม่ต้องห่วง ฉันจะสนับสนุนเธอไม่ว่าเธอจะทำอะไร ถ้าเธอเจอเป้าหมายเธอแล้วจริง ๆ ก็เลิกคิดมากและลงมือเถอะ”

“แล้วถ้าฉันบอกพี่ว่าเป้าหมายฉันคือ… พี่แจ็คสันล่ะ? คุณจะยังสนับสนุนฉันอยู่ไหม?”

คำถามของธัญญ่าทำให้ทิฟฟานี่ผงะ เธอถึงกับไม่แน่ใจว่าจะต้องตอบธัญญ่าอย่างไรชั่วขณะหนึ่ง แต่แล้วจู่ ๆ ธัญญ่าก็หัวเราะคิกคัก “ฉันแค่ล้อเล่น คุณคิดว่าฉันพูดจริงจริง ๆ เหรอ? แต่เอาจริง ๆ นะ ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณจะทำยังไง?”

ทิฟฟานี่แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกและเชื่อว่ามันเป็นแค่เรื่องขำขัน “ฮ่า ๆ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ๆ เธอก็ลุยเลย เธอจะน่าเกรงขามมากถ้าเธอทำอย่างนั้นได้ ฉันไม่ว่าอะไรหรอก… เราเลิกกันแล้ว เขาโสดแล้ว และเธอก็โสด…”

ธัญญ่าแลบลิ้น “คุณพูดเองนะ… อีกอย่าง เราไม่ได้กินข้าวนอกบ้านด้วยกันนานแล้ว เย็นนี้ไปหาอะไรกินกันไหม? เดือนนี้ฉันได้เงินพิเศษมากับเงินเดือนนิดหน่อย เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง”

แน่นอนว่าทิฟฟานี่จะตกลงอย่างไม่ลังเล “เอาสิ นาน ๆ ทีเธอจะเลี้ยงทั้งที แน่นอนว่าฉันจะะต้องไม่พลาดโอกาสแบบนี้ เธอเลือกร้านเลย ฉันกินเก่งนะ เพราะฉะนั้นอย่าเกลียดฉันถ้าฉันกินเยอะเกินไปล่ะ…”

เมื่อเลิกงาน ทั้งคู่ก็เดินควงแขนกันออกมาจากออฟฟิศพลางคุยกันว่าเย็นนี้จะกินอะไรดี ตอนแรกพวกเธอวางแผนว่าจะไปที่คอนโดเพื่อไปเอารถและขับไปหาอะไรกินกัน จนกระทั่งพวกเธอเห็นรถที่ฉูดฉาดของแจ็คสันอยู่หน้าล็อบบี้คอนโดมิเนียม เขามาหาทิฟฟานี่

ทิฟฟานี่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องปฏิบัติตามข้อเรียกร้องของเขา เธอโบกมือเรียกธัญญ่า ธัญญ่ารู้อยู่แล้วมันจะต้องจบลงแบบนี้ เธอจึงเดินมาขึ้นรถ

ธัญญ่านั่งอยู่ที่เบาะหลัง จู่ ๆ เธอก็เอามือปิดปากตัวเองอย่างกะทันหันพลางดูไม่สบายมาก ๆ ก่อนที่จะพูดว่า “ดะ-เดี๋ยว… หยุดรถก่อน… ฉันว่าไข้หวัดคงทำให้ฉันเมารถ ฉันจะอ้วก”

แจ็คสันที่กลัวว่ารถสุดที่รักของเขาจะประสบเหตุร้ายจึงรีบหยุดรถข้างทาง ทันทีที่รถหยุดนิ่งธัญญ่าก็ลงจากรถและอาเจียนเหมือนกับว่าเธอไม่สบายหนักมาก