เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 874

ตัวแทนได้ท่องบทของเขาอย่างระมัดระวังที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยหวังว่าการประชุมจะจบลงในเร็ว ๆ นี้

ในขณะเดียวกัน สมอร์ดูเหมือนจะตื่นตาตื่นใจกับสภาพแวดล้อมของเขา ทุกครั้งที่มีคนพูดเขาจะหยุดดื่มนมเพื่อฟังและดื่มต่อเมื่อทุกคนเงียบเท่านั้น เขาทำแบบนี้อยู่ชั่วขณะหนึ่งจนหัวใจของพ่อเขาละลาย และมาร์คก็พูดด้วยเสียงหยอกล้อ

“อะไรเหยอ? สนใจอะไรเหยอ? งู้ยยย ลูกเข้าใจสิ่งที่พวกเราพูดด้วยเหรอ? ฮิฮิ เอาล่ะ รีบดื่มนมให้เสร็จแล้วนอนเล่นในรถเข็นไปก่อนนะ ดาด๊ามีงานต้องทำ”

ความนุ่มนวลในท่าทางของมาร์คตอนนี้ล้นหลามจนทำให้ทุกคนในห้องต้องตกตะลึง นี่เจ้านายที่เยือกเย็นของพวกเขา… กำลังเปล่งประกายด้วยพลังของคุณพ่อจริงหรือ?!

ในขณะเดียวกัน แอเรียนและทิฟฟานี่ได้นัดเจอกันในร้านคาเฟ่แห่งหนึ่งโดยไม่มีธัญญ่า ผู้ซึ่งอ้างว่าตนเหนื่อยเกินไปและจึงขอตัวกลับบ้านก่อน

ทิฟฟานี่สั่งกาแฟที่ขมที่สุดในร้านและยืนกรานที่จะไม่ใส่น้ำตาลแม้แต่นิดเดียว อย่างไรก็ตาม เธอเกือบจะเป็นลมหลังจากที่ดื่มไปแค่อึกเดียว “แหวะ นี่มัน… ขมเป็นบ้าเลย…”

แอเรียนหัวเราะคิกคักกับท่าทางของเพื่อนตัวเอง “ถ้าเธอไม่ชอบกาแฟขม ๆ ก็อย่าดื่มมันสิ แล้ว เอายังไงต่อล่ะทีนี้?”

ทิฟฟานี่ส่ายหัวพลางหมดหนทาง “ฉันไม่รู้… ฉันไม่รู้ ถ้าฉันมองหน้าเขา มันจะชัดเจนมากว่าฉันอยากกลับไปคบกับเขา แต่ถ้าฉันไม่ ฉันกับเขาคงจะไม่ได้เจอหน้ากันอีกแน่ ๆ

ปัญหาของฉันคือ ฉันเสียเขาไปไม่ได้ แต่ฉันก็ไม่สามารถครอบครองเขาได้เหมือนกัน ช่างขัดแย้งที่สุดว่าไหม? เธอคิดว่าฉันบ้าหรือเปล่า? เพราะฉันว่าฉันบ้าไปแล้วจริง ๆ นะ” เธอเริ่ม “โอ้ เอ่อ แล้วลูกเธอไปไหนแล้วล่ะ? เธอทิ้งเขาไว้ที่บ้านเหรอ?”

แอเรียนแอบพอใจในตัวเองตอนที่เธอตอบว่า “เปล่า ตอนแรกฉันเอาลูกมาด้วย แต่ฉันทิ้งเขาไว้ให้คนไร้ประโยชน์ มาร์ค ดูแล เขาน่าจะกำลังประชุมพร้อมกับลูก ฮ่าฮ่า! ฉันบอกเขาว่าฉันอบากทำงาน แต่เขาเอาแต่ปฏิเสธ ฉันก็เลยโมโหและตัดสินใจว่าจะกบฏสักหน่อย”

ทิฟฟานี่หัวเราะคิกคักชั่วครู่ก่อนความเจ็บปวดและความหงุดหงิดจะกลับเข้ามาหาเธอ “ฉันจะเป็นบ้าแล้วนะแอริ ฉันกำลังจะสติแตกอยู่แล้ว และคนที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ก็คือตัวฉันเอง”

แอเรียนครุ่นคิดกับสถานการณ์ของเพื่อนเธอครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะเริ่ม “ฉันคิดว่า… ฉันคิดว่าเธอไม่ควรทรมานตัวเองแบบนี้ เธอไม่ได้แค่ทำร้ายตัวเองนะทิฟฟ์ เธอกำลังทำร้ายแจ็คสันด้วย ใช้สติและคิดให้รอบคอบว่าเธอรู้สึกอย่างไร ถ้าเธอเพียงคิดแม้แต่ครั้งเดียวว่าอยากกลับไปคบกับเขาก็เอาเลย

เลิกเสียเวลาตัวเองแบบนี้ได้แล้ว! ถ้าเธอเสียเขาไป เธอจะต้องเสียดายไปตลอดชีวิตเลยนะ ให้ฉันพูดตรง ๆ ไหมทิฟฟ์? ฉันหวังว่าเธอจะลงเอยกับเขาไปตลอดชีวิตจริง ๆ นะ มันคือความปรารถนาที่แท้จริงของฉัน”

ทิฟฟานี่คนกาแฟในแก้วของเธอด้วยช้อนชา ทำให้เกิดวังวนที่สะท้อนความคิดที่เข้าใจยากในหัวของเธอ หลังจากที่เวลาดูเหมือนจะผ่านไปนานมาก

ทิฟฟานี่กำลังพัวพันกับการต่อสู้ทางจิตใจ ในระหว่างการต่อสู้นั้น เธอได้ดื่มกาแฟที่ขมจนหมดแก้วโดยไม่รู้ตัว

“เธอคิดว่าฉันยังมีโอกาสไหม? ถ้าฉันชนะ ฉันจะชนะทุกอย่างที่ฉันต้องการจริง ๆ ถ้าฉันแพ้ สิ่งที่แย่ที่สุดที่อาจเกิดขึ้นก็คือฉันจะลงเอยโดยไม่ต่างอะไรจากตอนนี้ ฉัน… ฉันรักเขา ด้วยเหตุนี้ฉันจะอ่อนแอไม่ได้!

เธอและมาร์คยังสามารถจับมือกันจนความตายจะแยกเธอออกจากกันได้แม้ว่าเธอสองคนต้องผ่านเรื่องแย่ ๆ มามากมายแล้วก็ตาม! เมื่อเทียบกันแล้ว ความเข้าใจผิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ระหว่างฉันกับแจ็คสันนั้นช่างไร้สาระมาก! ถูกไหม?"

แอเรียนพยักหน้าเห้นด้วย “ถูก และนั่นเป็นเหตุว่าทำไมฉันจึงสนับสนุนเธอมาตลอด เธอจะต้องใจเย็นและเจตจำนงของเธอก็ต้องมั่นคง

เธอต้องเชื่อว่าแจ็คสันคือคนที่เธอสามารถพึ่งพาได้ตลอดชีวิต และเธอจะต้องเชื่อว่าอีกไม่นานเธอจะสามารถเดินออกจากเงาแห่งความบอบช้ำนี้ได้!

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะอยู่ข้าง ๆ เธอเสมอ ถึงเธอจะแพ้ เมื่อเธอหันหลังกลับมา ฉันจะอยู่ตรงนั้นแน่นอน ฉันสัญญา”