เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 898

เมื่อแจ็คสันไปถึงที่อพาร์ทเม้นท์ของธัญญ่าเขาก็จอดรถที่ข้างถนนและปลดบล็อกเบอร์เธอก่อนที่จะกดโทรออก

เมื่อสายถูกเชื่อมต่อเขาก็ตรงเข้าประเด็นทันที “ข้างล่าง”

ธัญญ่าช็อคและเงียบไปชั่วครูก่อนที่เธอจะตอบกลับ “คุณอยู่… ข้างล่างเหรอ?”

เขาวางสายทันทีเนื่องจากเขาไม่มีอารมณ์ที่จะตอบอะไรอีก

ไม่ถึงห้านาทีธัญญ่าก็ลงมาถึงข้างล่าง แจ็คสันปลดล็อกประตูรถและหญิงสาวคนนั้นก็ขึ้นไปนั่งบนที่ของเธอที่เบาะหลัง “เอิ่ม คุณมาหาฉันเหรอ..?”

“เธอไม่ใช่เหรอที่ตามหาฉัน?” แจ็คสันตอบอย่างเฉยเมย “เธอไม่น่าไปที่คฤหาสน์เวสต์ เธอต้องการอะไร?”

แสดงว่าเขามาหาเธอเพียงเพราะเธอไปที่บ้านของครอบครัวเขามา ไม่ใช่เพราะเรื่องอื่นใด ธัญญ่าก้มหัวลงพลางกำชายเสื้อตัวเองอย่างแน่น

“ฉันแค่ต้องการเก็บลูกคนนี้ไว้” เธอกล่าว “ฉันรู้ว่าตอนนี้ฉันไม่ต่างอะไรกับขยะชิ้นหนึ่งสำหรับคุณ และแม้กระทั่งก่อนหน้านี้ ฉันก็เป็นเพียงเพื่อนคนหนึ่งของผู้หญิงที่คุณชอบ แต่… ฉันชอบคุณมานานแล้ว ฉันรักคุณ ฉันไม่เคยมีโอกาสได้บอกคุณ แต่หลังจากที่คุณเลิกกับทิฟฟานี่ ฉัน-”

แจ็คสันขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนที่เขาจะตะคอกออกมาว่า “เธอช่วยข้ามเรื่องไร้สาระพวกนั้นได้ไหม? ฉันไม่อยากฟัง และฉันจะบอกอะไรเธอให้นะ เด็กนั้นอยู่ในท้องเธอ เพราะฉะนั้น ถ้าเธอยืนกรานที่จะเก็บมันไว้ ฉันก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะบังคับให้เธอเอามันออก

แต่เธอก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะบังคับให้ฉันรับมันเป็นลูกฉันด้วย เข้าใจไหม? ฉันจะสรุปให้คร่าว ๆ นะ การให้กำเนิดมันจะทำลายอนาคตและชีวิตของเธอในแบบที่เธอไม่มีวันแก้ไขได้ เธอจะไม่ได้ประโยชน์อะไรจากมันเลย แต่ถ้าเธอเอามันออก และจำคำพูดของฉันไว้นะ ฉันจะชดเชยให้เธอ ดังนั่น ใช่หัวคิดซะ ฉันให้เวลาเธอห้านาที”

ธัญญ่าเลิกคิ้วและมองหน้าที่นิ่งเฉยของแจ็คสันอย่างเหลือเชื่อ “คุณเกลียดฉันมากขนาดสามารถทอดทิ้งเลือดเนื้อตัวเองเพื่อที่จะไม่ต้องยอมรับฉันได้เลยเหรอ? คุณไม่เข้าใจหรือไง? ฉันอยากให้กำเนิดลูกคนนี้เพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามเขาก็คือลูกของคุณไงพี่แจ็คสัน!