เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 90

แอเรียนเสนอโจ๊กลูกเดือยให้มาร์ค “อะนี่ กินโจ๊กสักหน่อยสิ มันดีต่อกระเพาะอาหาร”

มาร์คไม่ได้มองเธอ "ออกไป"

เธอไม่ยอมรับฟัง “ลุงเฮนรี่กำลังเก็บของอยู่ ไม่มีสิทธิจะพูดเรื่องนี้จริง ๆ หรือ?”

มาร์ค นวดที่ระหว่างดวงตาของเขาและน้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความอดทน “อย่าทำให้ผมต้องพูดซ้ำ”

แอเรียนปิดปากตัวเอง แต่ก็ไม่ได้จากไป

มาร์คไม่สนใจเธอโดยตรงและลุกขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ตอนนั้นเองที่แอเรียนรู้สึกกดดัน “มาร์ค คดีที่เกี่ยวข้องกับครอบครัวของทิฟฟ์ได้รับการคลี่คลายแล้ว ผู้ที่เอาวัตถุดิบของเครื่องประดับไปเสียชีวิตแล้วและไม่มีทางที่จะนำวัตถุดิบกลับคืนมาได้อีก ทิฟฟ์ไม่พอใจกับเหตุการณ์ที่พลิกผันแบบนั้น ฉันแค่ออกไปปลอบเธอเท่านั้น! เป็นฉันเองที่ยืนกรานที่จะไป นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับลุงเฮนรี่!คุณควรที่จะโกรธฉันนี่”

มาร์คใส่สูทและนาฬิกาของเขาแล้วเหลือบมองเวลาอย่างชิล ๆ “ผมจะให้เวลาคุณสองนาที หากคุณไม่สามารถโน้มน้าวผมได้ ผลลัพธ์จะไม่เปลี่ยนแปลงและคุณก็หยุดพร่ามเรื่องไร้สาระได้แล้ว”

แอเรียนรู้สึกร้อนรนด้วยความวิตกกังวลเมื่อเธอโพล่งว่า “ฉันไม่ใช่เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่คุณรับมาอีกต่อไป ฉันเป็นภรรยาของคุณ! นี่คือความจริงไม่ว่าอะไรจะทำให้ความสัมพันธ์ของเรามาถึงจุดนี้ เราจำเป็นต้องเปลี่ยนวิธีจัดการกับสิ่งต่าง ๆ”

มาร์คมองเธออย่างเย็นชา “ก่อนอื่นคุณต้องทำหน้าที่ของคุณในฐานะภรรยา การออกไปข้างนอกและในตอนดึกไม่ใช่เรื่องที่ดี”

ไหล่ของแอเรียนห่อเหี่ยวอย่างกับลูกโป่งที่ยวบลงอย่างเห็นได้ชัด “มันเป็นความผิดของฉันเอง…”

“คุณเพิ่งบอกว่าคุณต้องการเปลี่ยนวิธีที่เราจัดการกับสิ่งต่างๆ อย่าพยายามแก้ปัญหาด้วยการยอมรับความผิดพลาดเหมือนที่เคยทำเมื่อตอนเด็ก ๆ” มาร์คเตือนสติ