เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 900

ทิฟฟานี่ถอนหายใจด้วยความโล่งอกครั้งใหญ่ เธอหมดแรงจนต้องพิงกำแพงพลางหน้าซีด เธอรอจนกว่าตัวเองจะสงบสติลงก่อนที่เธอจะเริ่มหากุญแจและเข้าไปในบ้าน

“ลูกได้คุยกับใครข้างนอกนั้นหรือเปล่า?” ลิเลียนถามอย่างงงงวย “แม่ได้ยินเสียงคนคุยกันแต่แม่ขึ้นเกียจลุกขึ้นไปดู ลูกคุยกับใครเหรอ?”

“แค่บังเอิญเจอเพื่อนร่วมงานเก่าน่ะ เราก็เลยคุยกันนิดหน่อย หนูไปทำกับข้าวก่อนนะ” ทิฟฟานี่อธิบายโดยไม่เต็มใจนัก

ที่คฤหาสน์เทรมอนต์

เมื่อแอเรียนกลับไปถึงบ้าน มาร์คกับแอริสโตเติลก็กลับมาเรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่เพิ่งจะพากันอาบน้ำเสร็จ ตอนนี้เธอดูเหมือนแม่ที่ไร้ประโยชน์มาก มาร์คทั้งสามารถหาเงินและเลี้ยงลูกได้ ซึ่งมันทำให้เธอรู้สึกต่ำต้อย

เธอก้าวไปข้างหน้าโดยไม่สามารถยับยั้งความรู้สึกของตนเองได้ “มานี่มาสมอร์ มาให้หม่ามี๊อุ้มหน่อยน๊า”

มาร์คหลบเลี่ยงเธอด้วยความรังเกียจ “ไปอาบน้ำก่อน พวกเราเพิ่งอาบเสร็จ วันนี้ร้อนมากและเธอก็เหงื่อออกมาทั้งวันแล้ว…”

นานมากแล้วที่เขาไม่ได้ต่อว่าเธอ เธอเสียความรู้สึก “นี่คุณดุฉันเหรอ?”

แอเรียนฝืนใจความต้องการของตัวเองในการที่จะผลักทั้งคู่ออกไป “ก็ได้ ก็ได้ แม้ฉันจะคิดว่าเขาไม่ใช่คนที่อยากจะเห็นฉันแต่เป็นคุณต่างหาก! ปกติฉันอาบน้ำเร็วอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นเลิกเฝ้าฉันได้แล้ว ออกไป!”

มาร์คอุ้มลูกออกจากห้องด้วยความไม่เต็มใจ และในที่สุดแอเรียนก็สามารถผ่อนคลายได้ เธอเก็บผ้าเช็ดตัวไว้ที่เดิมและเริ่มอาบน้ำ ในหัวเธอเต็มไปด้วยเรื่องที่ธัญญ่าท้อง เธอไม่แน่ใจว่าตอนนี้ทิฟฟานี่จะรู้เรื่องนี้แล้วหรือยัง

ขณะที่เธอกำลังล่องลอยไปกับความคิดในหัวของเธอ ทันใดนั้นก็มีคนเปิดประตูห้องน้ำเข้ามา เธอตกใจกลัวมาก ทว่าเมื่อเธอเห็นมาร์ค หน้าเธอก็แดงก่ำดั่งบีทรูท

“คุณจะทำอะไรอีกเนี่ย? ฉันไม่คุ้นกับการที่คุณจะมาอยู่ในห้องน้ำด้วย…” ตัวเธอเต็มไปด็วยฟองสบู่และเธอก็ไม่มีผ้าเอาไว้ปกปิดร่างกาย ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงใช้มือทั้งสองของเธอปิดส่วนที่ลี้ลับของตัวเอง