เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 901

มาร์คไม่มีท่าทีว่าจะไปไหนเลย เขาถอดเสื้อของเขาออกก่อนที่จะเอื้อมมือไปนวดหลังที่นุ่มและเปลือยของเธอ “ฉันจะช่วยเธอ… แอริสโตเติลเริ่มหมดความอดทนแล้ว ถ้าฉันช่วยเธอจะได้เสร็จไว ๆ ไง”

บรรยากาศในห้องน้ำที่ชื้นนั้นเริ่มเปลี่ยนไป แอเรียนก้มหน้าโดยไม่กล้าสบตาเขา เธอยังคงไม่ชินที่จะต้องยืนอยู่ตรงหน้าเขาอย่างโป๊เปลือย โดยเฉพาะเมื่อเธอเพิ่งจะคลอดลูกเมื่อไม่นานมานี้ หุ่นเธอไม่ได้กระชับอย่างที่มันเคยเป็น โดยเฉพาะส่วนหน้าท้อง “ไม่ต้อง ฉันอาบน้ำเร็วมาก คุณออกไปเถอะ ฉันไม่ชินจริง ๆ นะ…”

เขาเอื้อมมือไปจับคางเธอและบังคับให้เธอต้องหันหลังมามองเขา “เธอหมายความว่าอะไร? ถ้าเธอยังไม่ชิน เธอก็จะต้องทนจนกว่าเธอจะชิน ฉันเป็นสามีของเธอนะ ทำไมฉันจะมองเธอไม่ได้?”

สายตาที่จริงจังของเขาจับจ้องไปที่ดวงตาของแอเรียนและเธอก็รู้สึกราวกับว่าเธอถูกดึงเข้าไปในภวังค์

ริมฝีปากบางและอ่อนโยนของเขาดูเซ็กซี่และน่าดึงดูดยิ่งขึ้นเมื่ออยู่ในห้องน้ำที่มีหมอก

เธอสามารถมองเห็นโครงร่างของกล้ามเนื้อเขาตรงหน้าเธอได้อย่างชัดเจน ซึ่งมันทำให้จิตใจของเธอพุ่งซานไปครึ่งจังหวะราวกับว่าเธอไม่สามารถใช้งานมันได้ในขณะนั้น

เมื่อเธอฟื้นคืนสติได้ ความรู้สึกที่นุ่มนวลบนริมฝีปากของเธอก็เกือบจะทำให้เธอสติหลุด เธอจึงผลักเขาออกไป

“คุณมาช่วยฉันอาบน้ำไม่ใช่เหรอ? คุณรำคาญที่ฉันอาบช้าไม่ใช่เหรอ? แล้วนี่คุณจะทำอะไรล่ะ?”

มาร์คหัวเราะกับคำถามสามข้อติดต่อกันของเธอ ดวงตาของเขาดูเหมือนจะมีดวงดาวอยู่ในนั้น พวกมันเปล่งประกายราวกับกาแล็กซี่แห่งดวงดาว

“ก็มันช่วยไม่ได้นี่นา… เธอไม่ได้เชื่อว่าฉันจะมาเพียงเพื่อช่วยเธอาบน้ำจริง ๆ ใช่ไหม? ฉันเลี้ยงสมอร์มาทั้งวันแล้วนะ เธอไม่คิดจะแสดงความขอบคุณให้ฉันหน่อยเหรอ?”

แอเรียนกลืนน้ำลาย สมองของเธอสูญเสียความสามารถในการคิดไปแล้ว! นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

แน่นอนว่ามาร์คจะตีความหมายของสีหน้าที่งุนงงบนใบหน้าของเธอเป็นการยินยอมแบบเงียบ ๆ เขาจึงค่อย ๆ ลากนิ้วยาวของเขาลงไปตามฟองสบู่บนตัวเธอและบนรอยแผลเป็นบนไหล่ของเธอ รอยแผลที่เธอได้รับมาจากตอนที่เธอรับมีดแทนเขา จากนั้นเขาก็เลื่อนไปที่หน้าอกของเธอ ทันใดนั้นแอเรียนก็ปัดมือของเขาออก