เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 904

เอมี่เลิกวิจารณ์ทิฟฟานี่ คงอาจเป็นเพราะมันสายมากแล้ว “สำหรับวันนี้เธอก็ไปทำความคุ้นเคยกับที่ทำงานใหม่ของเธอก่อนแล้วกัน เธอจะทำงานกับฉัน โต๊ะของเธอก็พร้อมแล้ว อยู่ข้างหลังเธอ ซ้ายมือ”

ทิฟฟานี่หันหน้าไปทางซ้ายเพื่อสำรวจดูแล้วเธอก็แปลกใจมาก ทำไม่หัวหน้าแผนกถึงได้นั่งทำงานกับผู้อำนวยการ? โต๊ะทำงานของเธออยู่ฝั่งตรงข้ามของห้องโดยหันหน้าเข้าหาโต๊ะของเอมี่ และมิหนำซ้ำมันยังถูกตกแต่งเหมือนกับของเอมี่อีกด้วย ในบริษัทเครือนี้หัวหน้าแผนกถือว่าเป็นตำแหน่งที่สูงเหรอ?

“เธอไม่ได้มาที่นี่เพื่อเป็นหัวหน้าแผนก ตำแหน่งของเธอคือผู้ช่วยผู้อำนวยการ” เอมี่อธิบายราวกับว่าเธอเข้าใจความมึนงงของทิฟฟานี่ “ฉันรู้ว่าเธอยังมีประสบการณ์ไม่มากนัก ดังนั้นฉันจะช่วยเธอและเป็นที่ปรึกษาให้เธอเอง คุณเวสต์เขาสั่งมาอย่างนั้น”

ผู้ช่วยผู้อำนวยการเหรอ? เธอไม่ได้มาเพื่อเป็นหัวหน้าแผนกหรอกเหรอ? ทิฟฟานี่ตื่นตระหนก ถ้าแจ็คสันรู้เข้าว่าเธอได้มาเป็นผู้ช่วยผู้อำนวยการที่บริษัทในเครือของเขา เขาจะต้องบ้าคลั่งแน่ ๆ! เธอรู้ตัวดีว่าเธอไม่ได้เก่งพอที่จะทำงานในตำแหน่งนี้

ทีนี้เธอรู้แล้วว่าซัมเมอร์ได้จัดการทั้งหมดไว้แล้วและเพียงหลอกเธอว่าเธอจะมาทำงานในตำแหน่งหัวหน้าแผนกเพราะกลัวว่าเธอจะไม่ยอมมาตั้งแต่แรก ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้วตำแหน่งของเธอคือผู้ช่วยผู้อำนวยการ

‘ไม่เป็นไร เอมี่ดูมีความสามารถดี’ นั่นคือความคิดของเธอ เธอน่าจะสามารถค่อย ๆ เรียนรู้งานและการจัดการทั้งหมดด้วยความช่วยเหลือจากเอมี่ได้ แสดงว่า… ที่เอมี่เยาะเย้าเธอเป็นเพราะหล่อนกลัวว่าเธอจะแย่งตำแหน่งหล่อนเหรอ? เอมี่น่าจะรู้สึกถูกคุกคามเพราะเธอใช่ไหม? เพราะอยู่ ๆ เธอก็ได้เป็นผู้ช่วยผู้อำนวยการโดยไม่มีเหตุมีผล มันคือการเลือกที่รักมักที่ชังอย่างเห็นได้ชัด…

ทิฟฟานี่ฝืนยิ้มขณะที่ขอบคุณเอมี่แล้วหันหลังกลับเพื่อเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานของเธอด้วยความรู้สึกอีดอัด “คุณเอมี่… โอ้ ขอโทษค่ะ คุณเวลาซเคซ ปกติคุณแจ็คสัน เวสต์ เขาจะมาเยี่ยมสาขานี้บ่อยแค่ไหนคะ?”

ทิฟฟานี่รู้สึกว่าบางทีซัมเมอร์จะใจดีกับเธอมากกว่าแม่แท้ ๆ ของเธอเสียอีก เธอจึงรู้สึกซาบซึ้งมาก “ขอบคุณค่ะคุณเวสต์…”

ซัมเมอร์เงียบไปสองวินาทีก่อนที่เธอจะเปลี่ยนเรื่อง “ทิฟฟ์ ฉันรู้เรื่องธัญญ่ากับแจ็คสันแล้วนะ ผู้หญิงอย่างหล่อนจะไม่มีวันได้มาเข้าสู่ครอบครัวเวสต์ของเราแน่นอน แม้ว่าฉันจะรับหล่อนเข้ามา ยังไงแจ็คสันจะไม่มีวันยอมรับหล่อนอยู่ดี ฉันมั่นใจว่าคนที่ต้องทุกข์ทรมานที่สุดในที่นี่คือเธอ

ธัญญ่าไม่มีครอบครัวและพึ่งพาเธอกับแอเรียนตั้งแต่ที่เข้ามาอยู่ที่เมืองหลวงโดยตลอด และในที่สุดหล่อนก็แย่งแฟนของเพื่อนสนิทตนเอง หล่อนคิดว่าหล่อนเป็นใครกัน? ฉันไม่มีวันยอมให้หล่อนให้กำเนิดเด็กในท้องหล่อนหรอกนะ”