เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 919

เมื่อพวกเขาเข้าใกล้กันมากขึ้น แอเรียนก็ยอมจำนนอย่างสมบูรณ์ สักวันหนึ่งลูกชายของเธอจะต้องโตขึ้นและครอบครัวที่มีสมาชิกสามคนก็จะไม่สามารถนอนเตียงร่วมกันได้นานเกินไป เธอไม่อยากจะเสียโอกาสที่ได้อยู่ใกล้แอริสโตเติลเร็ว ๆ นี้ ถ้าเธอปฏิเสธเขา มาร์คก็จะพาสมอร์กลับไปที่ห้องของเขาจริง ๆ

เช้าวันรุ่งขึ้น

แอเรียนถูกปลุกโดยมาร์คและแอริสโตเติล คนหนึ่งเตือนเธอว่าถึงเวลาต้องไปแล้ว ส่วนอีกคนจ้องเธออย่างหิวกระหายพลางขอดื่มนม

เธอยังคงง่วงมากเมื่อเธอให้นมลูกชาย แมรี่อุ้มเขาออกไปหลังจากที่เขาดื่มนมรอบเช้าเสร็จแล้ว และในที่สุดแอเรียนก็รู้สึกมีแรงพอที่จะลุกไปอาบน้ำ

เมื่อคืนเธอไม่ใช่คนที่เมาเสียหน่อย และเธอก็ไม่ใช่คนที่ออกแรงด้วย แล้วทำไมเธอถึงเหนื่อยกว่ามาร์คล่ะ? เธอบ่นในใจเมื่อเห็นว่ามาร์คดูมีพลังราวกับว่าเมื่อคืนนี้เขาไม่ได้เสียแรงเลย

แอเรียนแต่งหน้าเบา ๆ เพื่อไม่ให้ตัวเองดูเหนื่อยเกินไป เธอได้หุ่นเก่าของเธอกลับมาหลังจากที่คลอดลูกแล้ว เธอจึงสามารถกลับมาใส่เสื้อผ้าเก่าของเธอได้อีกครั้ง แอเรียนจ้องมองภาพสะท้อนของเธอในกระจกและรู้สึกพอใจ อย่างน้อยเธอก็เป็นคุณแม่เต็มเวลาที่ไม่ได้ดูโทรมเกินไป เธอจะได้ไม่ถูกวิพากษ์วิจารณ์เมื่อเธอยืนข้างมาร์ค

เมื่อเธอลงไปถึงชั้นล่าง มาร์คก็กำลังอุ้มแอริสโตเติลรอมาระยะหนึ่งแล้ว เธอมักจะสวมเสื้อผ้าที่ใส่สบาย ๆ ในบ้าน ซึ่งมันง่ายต่อการให้นมลูก และแน่นอนว่าเธอจะไม่แต่งหน้าเมื่ออยู่ที่บ้านด้วย แววตาของมาร์คจึงเป็นประกายเมื่อเธอมาถึงโดยที่แต่งตัวอย่างสวยงาม “ทำไมถึงได้แต่งตัวสวยขนาดนี้ล่ะ?”

เธอรู้สึกดีใจเล็กน้อย อย่างน้อยเธอก็ได้รับคำชมจากเขาหลังจากที่พยายามอย่างหนักเช่นนี้ "ทำไม? ฉันแต่งตัวแบบนี้ไม่ได้เหรอ? ฉันอายุน้อยกว่าคุณตั้งสิบปีนะ ฉันไม่อยากให้ใครคิดว่าเราอายุเท่ากัน ไปเถอะ ไปกันได้แล้ว”