เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 930
สรุปบท บทที่ 932 แน่นอนว่ามันจะไร้ประโยชน์: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
ตอน บทที่ 932 แน่นอนว่ามันจะไร้ประโยชน์ จาก เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 932 แน่นอนว่ามันจะไร้ประโยชน์ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ ที่เขียนโดย สาวน้อยสุดจี๊ด เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
แอเรียนผิดหวัง เธอหวังจะได้เห็นพวกที่ลักพาตัวฮาร์วีย์เผื่อว่าเธออาจจะได้เบาะแสอะไรที่จะสามารถนำไปหาอีธานได้ แต่สุดท้ายพวกเขาก็มาช้าเกินไป
พวกเขาพาทุกคนขึ้นไปที่ชั้นบนและพบว่าประตูห้องของโซอี้และคุณแฮร์ริสถูกเปิดทิ้งไว้ ข้างในห้องเลอะเทอะมาก เจ้านายหญิงของโรงแรมกำลังคำนวณค่าเสียหายขณะที่ดุพวกเขาด้วยคำพูดที่เจ็บปวด
ทั้งคู่ยังคงอยู่ในอาหารช็อก ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถตอบโต้อะไรได้เลย พวกเขาเพียงแต่ยืนรับคำวิจารณ์ของเจ้านายหญิงคนนั้น โซอี้ดูเหมือนจะไม่เป็นอะไร แต่กลับกันกับสามีของเธอที่ดูราวกับว่าโดนทุบตีมาอย่างหนัก
แอเรียนก้าวเข้าไปหยุดเจ้านายหญิง “พอได้แล้ว เดี๋ยวฉันชดเชยให้ เฮนรี่ ลงไปข้างล่างกับเธอและให้เธอคำนวณค่าเสียหายมาให้หมด ชำระอะไรที่ยังค้างคาให้หมดเลย”
เจ้านายหญิงที่เห็นจำนวนคนที่แอเรียนพามาด้วยกลัวเกินกว่าจะโวยวายต่อ เธอเพียงแต่เดินตามเฮนรี่ไปอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ
โซอี้เหลือบมองฮาร์วีย์และเข้าใจทันทีว่าแอเรียนมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร “พวกเราไม่ได้เป็นอะไร ฉันขอโทษที่ทำให้เธอต้องเดือดร้อนขนาดนี้ พวกเราทุกคนปลอดภัยดี”
“ฉันรู้” แอเรียนตอบอย่างสงบ “ฉันเห็นแล้ว ตาฉันยังใช้งานได้ดีอยู่นะ แล้วมันเกิดอะไรขึ้น? ทำไมพวกมันถึงมาหาคุณ? พวกมัน… ขู่ให้คุณทำอะไรอีกหรือเปล่า?”
“ไม่ ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้น” โซอี้รีบตอบ “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพวกมันมาที่นี่ทำไม พวกมันแค่… ถามถึงคราวก่อนที่เธอมาหาเราเพราะกลัวว่าเราจะเปิดเผยอะไรที่ไม่ควร จริง ๆ เราไม่รู้อะไรเลยด้วยซ้ำ พวกมันกลับไปหลังจากที่สอบสวนเราเสร็จ แล้วเตือนให้พวกเราประพฤติตัวให้ดีในอนาคต… ฉันไม่เป็นไร แต่ลุงของเธอถูกทุบดี… โชคดีที่ฮาร์วไม่อยู่ด้วย ขอบคุณพระเจ้าสำหรับสิ่งนั้น”
แอเรียนมองคุณแฮร์ริส “คุณสมควรได้รับการทุบตีนั้นแล้วแหละ มันจะได้ช่วยให้คุณจำมันขึ้นใจและฉันจะได้ไม่ต้องลงมือเอง ฉันบอกให้พวกคุณรีบออกจากเมืองหลวงแล้ว แต่พวกคุณกลับดื้อรั้นและโดนทำร้ายจนได้ ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าพวกคุณคงจะไม่ได้เจอพวกลักพาตัวพวกนั้นอีกแล้วแหละ
ต่อจากนี้ไปพวกคุณควรจะประพฤติตัวดี ๆ และอย่าสร้างปัญหาอีก ใครจะไปรู้? คุณอาจจะตายเอาก็ได้ ฉันมาที่นี่เพื่อฮาร์วีย์เท่านั้น พวกคุณเป็นพ่อแม่เขา เพราะฉะนั้นเลิกอ่อนแอได้แล้ว”
แอเรียนหยิกเขากลับทันทีโดยไม่ลังเล “ฉันไม่ได้มองโลกในแง่ร้าย ฉันแค่ไม่พอใจ ถ้าฉันไม่กลัวคุณแล้วซะอย่าง ทำไมฉันต้องกลัวอย่างอื่นด้วยล่ะ? คุณคือต้นเหตุของความบอบช้ำจากวัยเด็กของฉันเลยนะ”
มุมปากของมาร์คกระตุก “เธอพูดว่าอะไรนะ? พูดให้ดี ๆ หน่อย ความบอบช้ำในวัยเด็กอะไรกัน? ฉันใจดีกับเธอจะตาย เธอนั่นแหละที่คอยทำเหมือนกับว่าฉันเป็นเสือที่น่ากลัว มันเป็นความผิดของฉันตรงไหน?”
“ฮ่ะ” ไบรอันที่ขับรถอยู่อดไม่ได้ที่จะขำ
มาร์คหายใจเข้าลึก ๆ “พอได้แล้วไบรอัน มันมีเหตุผลนะว่าทำไมนายถึงยังโสดทั้ง ๆ ที่อายุขนาดนี้แล้ว นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาหัวเราะ! และยังสะใจขนาดนั้นด้วย!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...